Μίζερη δεν είμαι, όχι και καθόλου μάλιστα, αλλά έχω κάποιες ενστάσεις στις ξέφρενες βραδιές των εορτών. Θέλεις που είμαι και κάποιας ηλικίας; Ίσως επειδή έχω φάει και την αθηναϊκή νύχτα με το κουτάλι-έχω υπάρξει μεγάλο της κεφάλαιο εμένα που με βλέπεις-. Τελοσπάντων, νιώθω πια έντονη την ανάγκη να μιλήσω για όλο αυτό το αμόκ των ημερών, και κυρίως τον πανικό που μας κυριεύει να κανονίσουμε κάτι φοβερό το οποίο θα μας προσφέρει αξέχαστες στιγμές και απίθανο hangover την επόμενη μέρα.
Σίγουρα έχεις διαβάσει αμέτρητα κείμενα που σου προτείνουν να αποφύγεις τις εξόδους τις Άγιες τούτες μέρες, άντε το πολύ μέχρι το περίπτερο για τις βασικές προμήθειες, και σίγουρα θα σκέφτεσαι ότι αυτό είναι ακόμη ένα κείμενο που σου λέει τα ίδια και τα ίδια.
Και ξέρεις κάτι; Είναι! Μόνο που εγώ θα το κάνω με ωμή ειλικρίνεια και με… ειλικρινή αγάπη, προς τον ανυποψίαστο Έλληνα εκεί έξω, που για κάποιο λόγο θεωρεί ότι θα περάσει καλά σε κάποια μαγαζάρα σε κεντρικό σημείο της πόλης. Αν ποτέ καταφέρει να προσεγγίσει το σημείο αυτό, μιας και η κίνηση στους δρόμους θυμίζει έντονα όλες εκείνες τις ταινίες καταστροφής με επίκεντρο πάντα τη Νέα Υόρκη, που ένα σατανικό εξωγήινο πλάσμα κατατρώει πολίτες και γκρεμίζει κτίρια, και όλοι τρέχουν προς άγνωστη κατεύθυνση με μοναδικό σκοπό την επιβίωση! Ναι, κάπως έτσι είναι και το σκηνικό στους δρόμους της πόλης τις μέρες αυτές και σε περίπτωση που διαφωνείς… δεν με νοιάζει.
Έχω όμως να προτείνω κάτι που πιθανότατα να είχες σκεφτεί, αλλά να μην… τολμούσες μέχρι σήμερα να ξεστομίσεις. Πιθανότατα και μόνο η σκέψη ότι παραμονή Χριστουγέννων ή Πρωτοχρονιάς, δεν θα κάνεις κάποιο story από κάποιο τέλειο μέρος, όπου όλοι θα φοράνε τα καλά τους και θα χορεύουν ξέφρενα, να σε γεμίζει πανικό και οργή: «Ε όχι! Δε θα μείνω εγώ μέσα χρονιάρες μέρες να μου πάει όλη χρονιά σκατά χάλια».Με μία μικρή όμως αναδρομή στις προηγούμενες χρονιές που είχες βγει, συνειδητοποιείς κάτι… πολύ άβολο (ας μην πούμε περισσότερα).
Και γιατί λοιπόν να μην αράξεις σπίτι σου με την παρέα και το κορίτσι σου; Γιατί φέτος να μην μπεις στην κουζίνα, ναι αγαπητέ μου να μπεις και να κάνεις κάτι διαφορετικό. Γιατί να μη φτιάξεις όμορφα το σπιτάκι σου και να είσαι ο τέλειος οικοδεσπότης; Δε θέλεις να μπεις σε κόπο γιατί σκυλοβαριέσαι κιόλας; Τίμιος! Κάτσε σπίτι με την κοπέλα σου. Φάτε δίχως αύριο, δείτε και εορταστικό με Μαζωνάκη, πιείτε και ένα μπουκάλι κρασί και κάντε και τον έρωτα –που σίγουρα θα είναι όλο τρέλα-. Και την επόμενη μέρα που όλοι θα τρεκλίζουν από την ταλαιπωρία και τις μπόμπες που θα έχουν καταναλώσει, εσύ κάνε την έξοδό σου και πήγαινε και για καφέ, και για φαγητό και για ποτό. Και να σου πω και κάτι ακόμα πιο ειλικρινές και ωμό; Αλήθεια ποιος έχει κουράγιο μετά το όργιο που συντελείται στο οικογενειακό τραπέζι, να πάει για ποτό; Οι στιγμές αυτές είναι μόνο για να ξεκουμπώσεις το κουμπί του τζιν και απλά να ξαπλώσεις στον καναπέ. Και αν με ρωτάς… αυτό είναι ευτυχία (εκτός από απελευθέρωση).
