Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, όποιος ασχολούταν με τον αθλητισμό ή τη μουσική, αποκτούσε άξαφνα για μένα μια μαγική, σχεδόν θεϊκή υπόσταση. Τους θεωρούσα και τους θεωρώ υπεράνθρωπους, υπερήρωες, Batman και Superman μαζί!
Από τους αθλητές και τους προπονητές μέχρι τους τραγουδιστές και τους συνθέτες/στιχουργούς, όποιος ακουμπούσε στον αθλητισμό και το τραγούδι, ήταν για μένα «αυτόματα» ξεχωριστός. Άτρωτος.
Η μάνα μου, δεν υπήρξε ποτέ ούτε αθλήτρια, ούτε μουσικός. Άρα η διάγνωση ότι πάσχει από Σκλήρυνση κατά Πλάκας, αφού με έκανε να βρίσκομαι για καιρό στα… πατώματα, εν συνεχεία με τη δική της δύναμη και το πείσμα, με έκανε να νιώθω ότι τίποτα δεν είναι ανίκητο. Το 2015 μαζί της, πέρασα το κατώφλι του ΕΚΑ Αγιών Αναργύρων. Εκεί που οι γιατροί με τους φυσιοθεραπευτές και τους υπόλοιπους εργαζομένους, κάνουν κάθε μέρα περισσότερα θαύματα και από τον Χριστό… Έπειτα από τις πρώτες μέρες εκεί, ο πατέρας μου με πλησιάζει και μου ψιθυρίζει στο αυτί: «Στο διπλανό θάλαμο είναι ο Στέλιος Μαργωμένος… Έχει πάθει αυτό το σύνδρομο που σε παραλύει… Θαρρώ πως το λένε Guillen-Barre…». Ο Στέλιος Μαργωμένος…
«Τα πιο μεγάλα «Σ’ Αγαπώ», τα λένε οι ψεύτες.
Αυτοί που τάζουνε και φεύγουνε σαν κλέφτες.
Το «Σ’ Αγαπώ» δεν θα τ’ ακούς από εμένα,
αυτό ανήκει στης καρδιάς τα δεδομένα». Τον έχω… τραγουδήσει τον Στέλιο… Είναι άνθρωπος της μουσικής. Δεν μπορεί… Αποκλείεται! Γνωριστήκαμε. Δεν ήταν καλά. Καθόλου. Αλλά έβλεπες στο βλέμμα του, το πάθος του να νικήσει αυτόν τον εισβολέα. Να τον λιώσει.
Από την πρώτη συνάντηση και μετά, παρακολουθούσα αυτή την πάλη. Σχεδόν κάθε μέρα. Μαζί και την προσπάθεια του να ζήσει. Τα τραγούδια στο χωλ του ΕΚΑ, με τον υπέροχο κιθαρίστα, τον πατέρα μου να τραγουδάει, τη μάνα μου να κάνει ποδήλατο, πλάι στον Στέλιο… Να ζουν μια «κανονική» ζωή. Κι ας ήταν πια ζητούμενα τα δεδομένα. Από το να φας μονάχος σου, μέχρι να ανέβεις ένα σκαλοπάτι…
Ο Στέλιος Μαργωμένος, έκανε όλη αυτή την περιπέτεια βιβλίο. Το ονόμασε «Ο μυστηριώδης κύριος Guillain-Barre». Το έβγαλε στα βιβλιοπωλεία από τις Εκδόσεις ΑΡΜΟΣ. Μου ζήτησε να είμαι στο πλάι του, στην παρουσίαση. Τι Τιμή! Αλλά κυρίως μου απόδειξε ότι όντως οι άνθρωποι της μουσικής είναι υπερήρωες. Superman και Βatman μαζί! Γιατί ο Στέλιος τον έκανε αυτόν τον Barre μια χαψιά ο μπαγάσας! Τον ξάπλωσε με μια μπουνιά χάμω… Μπράβο σου, ρε Στέλιο… Όπως το έγραψες…
«Δώσε ένα τέλος να αρμόζει κάνε μια έξοδο μεγάλη να σε χειροκροτήσουμε όλοι τα πλήθη μάγεψε και πάλι»
Θα σε χειροκροτήσουμε όλοι… Σε χειροκροτούμε ήδη…
