Εμείς οι φανς του Μπάτμαν, είναι η αλήθεια ότι επιδείξαμε μεγάλη ψυχραιμία όταν ανακοινώθηκε πως ο ηθοποιός που θα διαδεχόταν τον Κρίστιαν Μπέιλ στο ρόλο του Μπάτμαν, θα ήταν ο Μπεν Άφλεκ. Για να το φέρω σε ποδοσφαιρικά δεδομένα, είναι σαν να σου λένε πως θα φύγει ο Κριστιάνο Ρονάλντο από τη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά θα φέρουμε τον Παναγιώτη Βλαχοδήμο, που κάποτε στην Ελλάδα, μετά από 2-3 εντυπωσιακές ντρίπλες, τον είπαν "ο Έλληνας Κριστιάνο Ρονάλντο". Αλλά είπαμε, επιδείξαμε ψυχραιμία, αυτοσυγκράτηση και κρατήσαμε χαμηλούς τόνους, στη λογική "να τον δούμε τον Μπεν Άφλεκ στο γήπεδο και να τον κρίνουμε".
Τον είδαμε, τον κρίναμε και δεν ενθουσιαστήκαμε. Προφανώς ούτε η DC, οι παραγωγοί και όλοι οι γύρω - γύρω, αφού λίγες ταινίες μετά άφησαν τον μασκοφόρο Βλαχοδήμο ελεύθερο και βγήκαν στην πιάτσα να βρουν τον επόμενο Μπάτμαν. Και όπως ακριβώς συμβαίνει και με την αναζήτηση του επόμενου Τζέιμς Μποντ, η αναζήτηση χτύπησε τιλτ στη γελοιότητα: με τον 007 τη μια είπαν να βάλουν μαύρο να τον υποδυθεί. Την άλλη να βάλουν γυναίκα. Μετά είπαν να τον κάνουν γκέι και κάποιος είπε "γιατί όχι τον Τομ Χάρντι που τα έχει όλα και συμφέρει;" Με τον Μποντ δεν ξέρω τι θα κάνουν τελικά, αλλά τον επόμενο Μπάτμαν τον βρήκαν. Τρομάρα τους...
Ο Ρόμπερτ Πάτινσον είναι ένα πρώην μοντέλο και νυν ηθοποιός που έχει παίξει σε διάφορες ταινίες, αλλά τη μεγάλη του επιτυχία και αναγνωρισιμότητα τη χρωστάει στις ταινίες "Twilight". Είναι αυτή η σειρά ταινιών που κάνει το βρυκόλακα και γουστάρει μια γκόμενα που τη γουστάρει κι ένας λυκάνθρωπος - καθημερινές ιστορίες δηλαδή, βγαλμένες από τη ζωή. Τι έκαναν αυτές οι πέντε συνολικά ταινίες; Πήραν όλες τις ιστορίες με βρυκόλακες και λυκάνθρωπους, τις έριξαν στο μπλέντερ με γκομενικά, λοβ στόρις, ζήλιες, απιστίες, προδοσίες, γλωσόφιλα και δάκρυα κι έφτιαξαν μια σούπερ επιτυχημένη κινηματογραφική σαπουνόπερα. Και μπράβο τους και να χαίρονται τα λεφτά που έβγαλαν και με γεια τους και χαρά τους. Ωστόσο, τι δουλειά μπορεί να έχει ο Πάτινσον και όλοι οι Πάτινσον του κόσμου τούτου, με τον Μπάτμαν;
Θεωρητικά καμία. Αλλά για μια στιγμή, για ποιον Μπάτμαν μιλάμε; Αν μιλάμε για την τριλογία του Νόλαν, μιλάμε για κάτι "ιερό", μια υπέροχα σκοτεινή προσέγγιση που μας χάρισε έναν αμίλητο και καταθλιπτικό Μπάτμαν στο πρόσωπο του Μπέιλ, μιλάμε για τον "καλύτερο κακό" που είδαμε ποτέ σε ταινία βασισμένη σε κόμικ (τον Χιθ Λέτζερ), μιλάμε για ηθοποιούς που απογείωσαν όλη την ιστορία γύρω από τον Μασκοφόρο Εκδικητή: Γκάρι Όλντμαν, Μάικλ Κέιν, Μόργκαν Φρίμαν, Κίλιαν Μέρφι, Άαρον Έκχαρτ, Τομ Χάρντι, Μαριόν Κοτιγιάρ κι ένα σωρό άλλους. Αν μιλάμε για το πριν ή το μετά την τριλογία του Νόλαν, μιλάμε για κάτι εντελώς διαφορετικό. Εκεί όπου χωράει και ο Μπεν Άφλεκ και ο Βαλ Κίλμερ και ο Σβαρτζενέγκερ και όποιος γουστάρεις και αγαπάς.
Προφανώς λοιπόν και έχει ρόλο και θέση ο Ρόμπερτ Πάτινσον. Είναι 33 ετών, αρέσει στα κορίτσια, είναι διάσημος, θα φέρει πιτσιρικαρία στους κινηματογράφους, θα πουλάνε οι μπλούζες και οι κούπες με τη φάτσα του και τη νυχτερίδα σαν φρέσκα κουλούρια. Αλλά σόρι, εγώ δεν θα πάρω... Δεν με αφορά ούτε ο Πάτινσον, ούτε το "Twilight", ούτε η ανάγκη της παραγωγής να βάλει ένα pop-icon για να παραληρούν οι έφηβες. Πολύ έξυπνο σαν μάρκετινγκ, αλλά Μπάτμαν δεν είναι.
Και δεν με αφορά δυο φορές, αν ισχύει η φήμη ότι τον "Πιγκουίνο" θα ενσαρκώσει ο Κόλιν Φάρελ - για την ακρίβεια τα φρύδια του Κόλιν Φάρελ, που είναι ό,τι πιο εκφραστικό υπάρχει πάνω του. Αν θεωρούν ότι ένας ηθοποιός, του οποίου η υποκριτική παλέτα έχει με το ζόρι 2-3 χρώματα, είναι το κατάλληλο μέγεθος για μια τέτοια παραγωγή, τότε σηκώνω τα χέρια ψηλά. Χίλιες φορές καλύτερα να δω τον Άνθιμο Ανανιάδη ως Μπάτμαν (σ.σ.: έχει και προϋπηρεσία ως μασκοφόρος...), τον Τσιμιτσέλη Τζόκερ και τον Τσαλταμπάση Πιγκουίνο, παρά όλο αυτό. Κι ας με συγχωρήσει ο Θεός γι' αυτό που μόλις έγραψα.
Υ.Γ. Δεν σας σώζει το γεγονός ότι ο υπέροχος Μάθιου Μακόναχι, θα ενσαρκώσει τον "Διπρόσωπο" Χάρβεϊ Ντεντ. Μέσα σε όλη αυτή την υποκριτική "χωματερή", δεν αρκεί ένας Μακόναχι για να μπορέσετε να βγάλετε το κεφάλι έξω από τη μπόχα. Το πιθανότερο είναι να τον βρωμίσετε κι αυτόν στο τέλος της ημέρας...
