Υπάρχουν αυτοί που γιορτάζουν τα γενέθλιά τους και εκείνοι που τους στενοχωρεί η «σφραγίδα» ενός ακόμη χρόνου στην ηλικιακή τους φαρέτρα. Είτε τα γιορτάζεις, είτε όχι, είναι η μόνη μέρα που δικαιούσαι να λες: «είναι η ημέρα μου». Μπορεί να έχεις δουλειά και υποχρεώσεις, παιδιά και δυσκολίες αλλά αυτή τη ριμάδα τη μέρα δεν θα σου πει κανείς με ποιους και πώς θα την περάσεις όταν σβήνεις τα κεράκια σου.
Άλλος θα τα περάσει με την οικογένειά του, άλλος με τους κολλητούς παίζοντας βιντεοπαιχνίδια, άλλος στο κρεβάτι γιατί είναι πολύ κουρασμένος ή –ένας πιο extreme- έξω στο κλαμπ μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες και ας χρειαστεί να φύγει σερί για δουλειά. Κάθε πράγμα ευπρόσδεκτο.
Εγώ το Πάσχα μου για παράδειγμα δεν θέλω να το περνάω σε οικογενειακά τραπέζια.
Σου έδωσα τις επιλογές, αλλά δεν μίλησα για μένα. Έκλεισα που λες τα 29 μου ανήμερα του Halloween (31/10) αλλά δεν είχα προγραμματίσει κάτι. Όχι επειδή το αμέλησα, αλλά γιατί ήθελα να τα περάσω με ένα μόνο άτομο -που όμως ήξερα ότι δεν γινόταν-. Αποτέλεσμα; Ούτε καλέσματα, ούτε τούρτες, ούτε τίποτα.
Άφιξη στη δουλειά - κέρασμα σε όλο το γραφείο – με τα μούτρα στη δουλειά - τέλος ωραρίου – βραδινή προπόνηση μπάσκετ στην κοντινή Θήβα – φινάλε με ύπνο γιατί είμαστε πτώματα. Σαν μια οποιαδήποτε άλλη ημέρα.
Αυτό το «έλα ρε συ θα βγεις το Σαββατοκύριακο» που άκουγα από όποιον με πήρε να μου ευχηθεί, καθώς απαντούσα στην ερώτηση του τι θα κάνω το βράδυ, ισοδυναμούσε με «μην είσαι μίζερος, βγες» ή «έλα καημενούλη» από τις πιο ευαίσθητες. Δεν μπορώ να πω ότι με ένοιαζε ιδιαίτερα. Αν δεν το περνούσα με το άτομο που ήθελα, δεν ήθελα να το περάσω ξεχωριστά.
Όταν έφτασα το πρωί στο γραφείο…
Δεν θέλω να πω κάτι, παρά μόνο ότι όταν υπάρχουν εξαιρετικά πλάσματα γύρω σου, τότε μια μίζερη-συνηθισμένη ημέρα μπορεί να μετατραπεί σε κάτι το μοναδικό.
Είτε αυτά τα πλάσματα λέγονται «συνάδελφοι» (Μαρία-Γιώτα Μαστορέλη, Κωνσταντίνος Δέδες, Μάριος Βλαβιανός, Στέλιος Παπαγρηγορίου και ο αρρωστούλης Κώστας Χρήστου), είτε συμπαίκτες στην ομάδα μπάσκετ του Κάδμου.
Μια απλή κίνηση μπορεί να σε κάνει να νιώσεις ξεχωριστός και να αποκτήσεις τη θετική ενέργεια που σου λείπει.
Ειδικά όταν αυτή η κίνηση πηγάζει από την καρδιά.
Πού ξέρεις, μπορεί να βγήκα τελικά το βράδυ...
