Ο Donald Gould, 55 χρονών σήμερα, ζει μια ήρεμη, δημιουργική και ποιοτική ζωή. Δεν ήταν, όμως, πάντα έτσι. Για την ακρίβεια, η καθημερινότητά του μέχρι και λίγα χρόνια πριν, ήταν η άκρως αντίθετη. Από νεαρή ηλικία, είχε μια ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική και όλα έδειχναν πως η μετέπειτα επαγγελματική του αποκατάσταση, θα έχει να κάνει με εκείνη. Όταν έφτασε στη εφηβεία του, έγινε δεκτός στους πεζοναύτες, χωρίς να σταματήσει να ασχολείται με τo χόμπι του, έχοντας πάντα μαζί του ένα κλαρινέτο. Όσοι βρίσκονταν γύρω του, μιλούσαν για έναν ταπεινό νέο με απίστευτο ταλέντο.
Το πραγματικό όνειρο του Donald, ήταν να γίνει δάσκαλος μουσικής. Θέλοντας να το πραγματοποιήσει και έχοντας ως εφόδιο μια σχετικά μικρή αλλά επιτυχημένη καριέρα στο ναυτικό, έκανε αίτηση σε κολέγιο και μετά από αρκετή εξάσκηση, κατέληξε πως η καρδιά του ήταν δοσμένη στην κλασική μουσική. Η ζωή του, μετά από αυτή την επιλογή, θα αλλάξει για πάντα, αν και όχι όσο σύντομα ήλπιζε ο ίδιος. Οι δυσκολίες καθώς τα μαθήματα προχωρούσαν, διογκώνονταν. Τρεις μήνες πριν αποφοιτήσει, η τσέπη του είχε αδειάσει και εκτός από τα δίδακτρα του κολεγίου, δεν είχε να πληρώσει ούτε για ένα απλό δωμάτιο. Η επιτυχία, τελικά, είναι τόσο κοντά και την ίδια στιγμή τόσο μακριά. Έπρεπε να κάνει την αγάπη του για την μουσική στην άκρη και να αντικρίσει την σκληρή πραγματικότητα ώστε να έχει, τουλάχιστον, μια στέγη πάνω από το κεφάλι του.
Ο Donald, αρκετά ώριμος και ρεαλιστή πια, θα εργαστεί σε διάφορες δουλειές και θα εξασφαλίσει μέσω αυτών μια κανονική ζωή. Αυτή τη φορά, όμως, δεν είναι μόνος του. Μαζί του, βρίσκεται η γυναίκα του αλλά το παιδί του. Μπορεί να μην ήταν ο δάσκαλος μουσικής που πάντα ήθελε, αλλά ήταν πλέον σύζυγος και πατέρας. Μέχρι που μια μέρα, η γυναίκα του πέθανε. Η τραγική αυτή εξέλιξη, τον οδήγησε στις ναρκωτικές ουσίες και γρήγορα, ήταν εθισμένος σε αυτές. Εκτός από τον θάνατο της γυναίκας του, είδε να απογαλακτίζεται ο γιος του απότομα και να τον παίρνει από εκείνον ένα ίδρυμα για την προστασία των παιδιών.
Ο μουσικός με το αστείρευτο ταλέντο, ήταν πια μόνος, συντετριμμένος, χωρίς οικογένεια, χωρίς σπίτι και χωρίς χρήματα. Ο Donald θα βρεθεί στο δρόμο, έχοντας για παρέα την αυτοκαταστροφικές του τάσεις, το κρύο τσιμέντο και τα βρόμικα ρούχα του. Κανείς δεν ήθελα να το πλησιάζει. Η εμφάνιση όπως και η μυρωδιά του, δεν βοηθούσαν σε αυτό. Αυτό θα αλλάξει μετά από σχεδόν 7 χρόνια ως άστεγος. Στην πόλη της Sarasota, στην Φλόριντα, αποφάσισαν πως η μουσική πρέπει να γίνει μέρος της πόλης και της κουλτούρας της. Έτσι, σε διάφορα σημεία, τοποθετήθηκαν πιάνο, ώστε αν κάποιος περαστικός θέλει να δοκιμάσει τις δυνατότητές του, να το κάνει χωρίς δεύτερη σκέψη. Ένας από αυτούς, ήταν και ο Donald Gould. Το κομμάτι που θα επιλέξει, είναι το Come Sail Away. Γρήγορα, ο άστεγος με το απεριποίητο μαλλί και το μακρύ μούσι, θα αποκτήσει το δικό του κοινό.
Στη σύγχρονη εποχή, όταν συμβαίνει κάτι το οποίο έχει ενδιαφέρον, το καταγράφουμε με το κινητό μας τηλέφωνο ώστε να το μοιραστούμε με άλλους. Ο Donald, φυσικά, δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτή τη συνήθεια. Δεν διατηρούσε ο ίδιος κάποιον λογαριασμό στα social media, αλλά αυτοί που τον βιντεοσκόπησαν και σύντομα, το «φαινόμενο Gould», έπαιζε παντού. Δεν του πέρασε από το μυαλό ποτέ αυτό που θα συνέβαινε λίγο καιρό αργότερα, όταν ένας δημοσιογράφος τον πλησίασε και του είπε με χαρά πως έχει γίνει viral. Μετά από αυτό, του δόθηκε μια προσωρινή κατοικία και μια πλήρης υποτροφία για να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Οι θαυμαστές του, επίσης, μάζεψαν από διάφορες δωρεές 40,000 δολάρια, Αυτό, θα ήταν μονάχα η αρχή.
Διάβασε εδώ την τρομερή ιστορία του άστεγου εκατομμυριούχου
Ύστερα από τα εκατομμύρια χτυπήματα στο Youtube, αλλά και αρκετές συνεντεύξεις, είχε φτάσει και η ώρα του γιου του να πατήσει το play στο κινητό του και να δει τον πατέρα του να παίζει με εκπληκτικό τρόπο το πιάνο. Οι δυο τους συναντήθηκαν. Είχαν σχεδόν μια δεκαετία να κοιτάξουν ο ένας μέσα στα μάτια του άλλου. Αυτό του έδωσε δύναμη και πήρε την μεγάλη απόφαση να αλλάξει τη ζωή του, για χάρη του παιδιού του. Κουρεύτηκε, έφτιαξε την εικόνα του και το σημαντικότερο, μπήκε σε κλινική αποτοξίνωσης.
Μετά από δύο μήνες, με τον ίδιο να νιώθει καλύτερα, ήρθε η μεγάλη πρόταση, η πρόταση που κανείς, ούτε καν ο ίδιος, δεν μπορούσε να πιστέψει. Μπροστά σε 75,000 άτομα, θα έπαιζε τον εθνικό ύμνο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, στην πρεμιέρα της ομάδας του San Francisco, τους 49ers στο πρωτάθλημα του NFL. Δεν μπορούσε να αρνηθεί, ήταν η ευκαιρία της ζωής του. Στο στάδιο εκείνη τη νύχτα, βρέθηκε και ένας μουσικός παραγωγός που όταν άκουσε τον Donald, ήξερε πως μέσα του, υπάρχει η κρυφή δύναμη της δημιουργίας. Σύντομα, θα βρεθεί σε ένα γραφείο και θα υπογράψει το πρώτο του συμβόλαιο. Η μουσική, όπως αποδείχτηκε, έχει τη δύναμη να αλλάζει ζωές μας προς το καλύτερο.
