Άσε με να δω το ψυγείο σου για να δω τελικά ποιος είσαι.
Είναι το ίδιο που λένε και με τα σκουπίδια του καθενός μας, μπορείς να μάθεις πολλά περισσότερα πράγματα από το τι πετάει κάποιος απ’ το να καταπιαστείς και να τον καταλάβεις εκ του σύνεγγυς μετά από χρόνια προσπαθειών.
Και βγήκε λοιπόν και μίλησε με παρρησία απαράμιλλη γι’ αυτό το ασήμαντο ψυγειάκι του.
To ψυγείο στο σπίτι συνήθως βρίσκεται στην κουζίνα, όπως όλοι συνηθίζουν να το βάζουν άλλωστε, και πρόκειται για μία συσκευή που ‘χουμε μάθει τους ηχητικούς της ακροβατισμούς μέσα στο χώρο και συμπορευόμαστε μαζί του διαρκώς, παρά τη διάθεση που μας διέπει σαν πλάσματα μέσα στις ώρες.
Εκμέκ Παγωτό: Ο τηλεοπτικός ύμνος για την Ελληνική νευρωτική οικογένεια
Ακόμη και τραπεζάκι το ‘χουμε κάνει (ειδικά αν είναι από ‘κείνα τα μίνι ψυγειάκια που το ύψος τους το επιτρέπει να εναποθέσεις πάνω τους τοστιέρες, καφετιέρες, φουρνάκια, πολύπριζα και βραστήρες κι όλα τελικά εκείνα τα συμπράγκαλα που δεν ξέρεις τι να τα κάνεις αν έχεις μικρή κουζίνα κλειστοφοβικού σχεδιασμού).
Στο σπιτικό ενός εργένη ή αλλιώς του απανταχού αστικού καλόγερου θα βρεις συνήθως ψυγείο κοντό και ταλαιπωρημένο σαν panzer στις λασπωμένες παρυφές του Βόλγκογκραντ, ίσα ίσα να χωράει μέσα τροφή και ύδωρ για ένα άτομο, τον κύρη του κάστρου δηλαδή και μόνο – άντε και καμιά λιλιπούτεια κονσερβούλα για τη γάτα.
Προλετάριος: Οι 5 χειρότερες δουλειές που έχω κάνει ποτέ
Πάνω του, στην υπομονετική και καλόπιστη πρόσοψη του, τουλάχιστον στο δικό μου ψυγείο, θα βρεις δεκάδες αυτοκόλλητα και χαρτάκια που στην αρχή αν συναντηθείτε τυχαίως μέσα στο σπίτι θα νομίζεις πως έπεσες σ' αδόκητη χρονοτρύπα και στέκεσαι ομπρός ενός αλλόκοτου πίνακα ανακοινώσεων, που φέρει κάποιο ημίκατεστραμμένο, συνταξιούχο ρομποτάκι Star Wars, εκ χάους απεσταλμένο και οικοκυρικής εντροπίας διαρκώς ανθιστάμενο.
Απ’ το ψυγείο του αστικού καλόγερου παύλα εργένη μπορείς να εννοήσεις τόσα και τόσα που τελικά ο προφορικός λόγος είναι αδύνατον να μεταδώσει.
Το ανοίγεις κι αυτομάτως κόβεις εισιτήριο για το τρενάκι του τρόμου της εσώτερης κι εσώψυχης του περιοχής που μόνον εκείνος γνωρίζει καλά και πορεύεται χωρίς χάρτη ή λύχνο.
H Σαββατιάτικη επίσκεψη ενός εργένη στο σουπερμάρκετ είναι ιεροτελεστία
Είναι ακριβώς σαν να κοιτάς κατευθείαν μέσα στο στομάχι του ένα πράμα. Για παράδειγμα, όταν δεις τι υπάρχει μέσα στο ελάσσων λευκό κυτίον του ψυγείου του, πάραυτα αντιλαμβάνεσαι αν έχεις να κάνεις με εκμαυλισμένο στις κακές διατροφικές έξεις άνθρωπο ή αν όλα βαίνουν μέλι γάλα στην γαστρεντερολογική του μυθιστορία.
Ας πούμε, υποθετικά πως εχουμε λοιπόν…
Ένα αδειανό ψυγείο τ’ οποίο έχει για ένοικους μόνο τίποτα περιπαθή γκαγκανιασμένα ίχνη αποθανούσας τροφής που ξαπλαρώνουν χλωμά πάνω σ' αλουμινένιες ή πλαστικές συσκευασίες, τότε αμέσως καταλαβαίνεις πως ο συγκεκριμένος ιδιοκτήτης έχει λιώσει στο ντελίβερι και ο οβελιστής της γειτονιάς του είναι κάτοχος σπορ αυτοκινήτου ή μεζονέτας στο Λυκαβηττό, και δεν του αρέσει να μαγειρεύει επ’ ουδενί και για κανένα λόγο. Με λίγα λόγια, με το ζόρι ξεχωρίζει από που ανάβει η κουζίνα και το μόνο μάτι που ξέρει είναι ‘κείνο της βασκανίας.
Αν όμως ανοίξεις και βρεις μέσα σολωμούς, περίεργες μουστάρδες, πατέ συκωτιού, απάκι, λουκάνικα, σαλάμια, μαρούλια, βούτυρα, ξηρούς καρπούς, μανιτάρια και διάφορες άλλες γκουρμέ πρασιναδοκιτρινάδες, ε τότε πέτυχες άνθρωπο που αρέσκεται ν’ ασχολείται ελαφρώς για το φαγητό του και για το τι πράγματα βάζει εντός του.
Κι έχουμε και την περίπτωση που μπορεί ν’ ανοίξεις το (συνήθως για χρόνια αλάδωτο και θορυβώδες, γεμάτο λακκούβες από παλαιά κλωτσομπούνιδα ξαφνικής οργής) πορτάκι και να δεις μπροστά σου μόνο ιδρωμένα τενεκεδάκια ζύθου, μποτίλιες με κρασιά, μπολάκια με μισοφαγωμένα εξωτικίζων dips πατατακίων και πλαστικά μπουκαλάκια με τόνικ ή σόδα. Ε τότε έπεσες σαφώς σε πότη δεινό και χρόνιο που διατηρεί ψυγείο μόνο και μόνο για να γιομίζει την Άγια Κατάψυξη του με το ζενίθ του πολιτισμού μας, με το δισκοπότηρο της ανθρωπότητας ολάκερης:
Τον πάγο και τα παγάκια.
Αυτό όμως θα το ξέρεις ήδη, δηλαδή αν πρόκειται για επίδοξη ή καταξιωμένη μπεκροκανάτα, μιας και σίγουρα θα ‘χεις περάσει πρώτα απ’ το μπαρ του σπιτιού του και θα ‘χεις κόψει τη γυαλάδα στις επάλξεις και την δεδομένη κίνηση κι απόχρωση των μπουκαλιών και των ετικετών που ίσως να βόσκουν μπροστά από κάποιο σκονισμένο καθρέπτη.
Ηλεκτρικός: Ο καθημερινός βιοπαλαιστής στα Βαγόνια του Καρχαρία
Τώρα αν πέσεις σε μία πολύ τροπική περίπτωση εργένη που ‘χει το ψυγείο μόνο και μόνο για να πετάει μέσα τα κεφάλια απ’ τα σκοτωμένα του θύματα (μανιακός δολοφόνος κατά συρροήν ή δημόσιος υπάλληλος στο τμήμα ΦΠΑ της Ά ΔΟΥ Αθηνών) ή για να συντηρεί και ν’ αρχειοθετεί τους πάμπολλους φακούς επαφής του (ορνιθολόγος), ε τότε είστε τυχεροί διότι αυτές οι περιπτώσεις είναι και οι πιο σπάνιες.
Και τέλος φθάνουμε στην οργάνωση: Ένα μόνο πρέπει να γνωρίζεις όταν θα κοιτάξεις την κοιλιά του ψυγείου του κι αυτό είναι πως συνήθως το καλογερικό παγοκουτί είναι απλά μονίμως στα μαύρα του τα χάλια. Το μόνο που ξεκαθαρίζεις όταν αφ’ υψηλού το αγναντεύεις είναι μία μάζα από συσκευασίες και πράγματα πεταμένα το ένα πάνω στ’ άλλο.
Φυσικά αυτό είναι ένα λάθος καθαρά πρώιμα εργένικο που με τα χρόνια αλλάζει. Ένας σωστός αστικός καλόγερος ποτέ δεν έχει το ψυγείο του ακατάστατο μιας κι είναι το εν τρίτο του ναού της ύπαρξης του μαζί με το κρεβάτι και την τουαλέτα του. Οπότε να σας πληροφορήσω πως αν το ψυγείο μοιάζει σαν να ‘χει μόλις παρελάσει μέσα του μία ολόκληρη Ρωμαϊκή Λεγεώνα εν μέρα βροχερή, ε τότε πέσατε σ’ εργένη πολύ νεούδι που ακόμη μαθαίνει.
Το μόνο σίγουρο είναι πως το ψυγείο σου, μαζί και με το πλυντήριο που κάθε φορά που πλένει στις 800 στροφές το κυνηγάς στο μπάνιο με το λάσο γιατί νομίζεις πως θέλει να την κάνει γι’ άλλες πολιτείες, είναι το μαντείο των Δελφών σου.
Όταν το ανοίγεις γνωρίζεις τι μέλλει γενέσθαι.
