Κρίση σημαίνει απόφαση. Από αυτό έχουμε και τους κριτές, αυτούς που κρίνουν, την κριτική περίπτωση στην ιατρική κτλπ. Μία κρίση πηγαίνει είτε καλά είτε στραβά. Το αποτέλεσμα μιας κρίσης είναι πάντα αβέβαιο.
Το να ζούμε μέσα σε μία κρίση σημαίνει πως προσπαθούμε να εισέλθουμε σε μία άλλη φάση στη ζωή μας.
Το πρόβλημα με την κρίση του κορονοϊού είναι πως κανείς δεν γνωρίζει πότε θα βγούμε από αυτή.
Οι επιστήμονες στο Imperial College του Λονδίνου, των οποίων οι υπολογισμοί άλλαξαν την χαλαρή στάση της Βρετανικής κυβέρνησης απέναντι στα μέτρα για τον ιό, μας επιβεβαιώνουν με αριθμούς πως ο μόνος τρόπος να βγούμε από την καραντίνα είναι να βρεθεί το εμβόλιο.
Κάτι το οποίο, ακόμη κι αν βρεθεί σύντομα, δεν θα είναι διαθέσιμο μέχρι τον επόμενο χρόνο. Είναι πραγματικά δύσκολο να φανταστεί κανείς πολιτικές που θα μας οδηγήσουν ορθά μέσα από αυτό το δύσκολο και σκοτεινό τούνελ και ακόμη πιο δύσκολο θα είναι για τις κυβερνήσεις να τις εφαρμόσουν.
Καλώς ή κακώς ο κορονοϊός μας δείχνει τις αδυναμίες της κοινωνίας.
Είναι σίγουρο πως μία νέα οικονομική κρίση βρίσκεται μπροστά μας. Επερχόμενη διάλυση των αγορών και μείωση της κατανάλωσης. Μπορεί το 2008 όλοι να φοβόντουσαν πως τα λεφτά θα σταματούσαν να βγαίνουν από τα ΑΤΜ, τώρα όμως οι άνθρωποι είναι εκείνοι που δεν «βγαίνουν», όχι από τα ATM φυσικά, αλλά από τα σπίτια τους.
Μπορεί αυτοκρατορίες όπως την Amazon να υπόσχονται πως θα προσλάβουν έξτρα προσωπικό διότι η ζήτηση έχει αυξηθεί με την κρίση του ιού, οι μικρότερες επιχειρήσεις όμως είναι καταδικασμένες στη λήθη της καραντίνας.
Η κρίση του κορονοϊού θυμίζει περισσότερο εμπόλεμη κατάσταση παρά οικονομική κρίση.
Οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο θα κριθούν από το πόσοι άνθρωποι τελικά πέθαναν. Μέχρι μία σταθερή λύση να βρεθεί, όλοι μας, θα ρίξουμε μία ματιά μέσα στο σκοτάδι που κρύβει από κάτω του ο πολιτισμός. Πώς το παγκόσμιο σύστημα υγείας καταρρέει, πώς άνθρωποι που σε φυσιολογικά πλαίσια είναι ικανοί να σωθούν αν ασθενήσουν τελικά χάνονται.
Θα πάρει χρόνια ή ακόμη και δεκαετίες για να κατανοήσουμε πλήρως το έτος 2020. Ζούμε σε καιρούς παράνοιας και αβεβαιότητας, χρόνια Pynchon-ικά, τη ίδια στιγμή όμως χρόνια ενδιαφέροντα, χρόνια που μπορούν να εμπνεύσουν, γεμάτα προοπτικές για κάτι καλύτερο, χρόνια που μπορούν να γίνουν τα κίνητρα για να πάμε λίγο πιο πέρα.
Μπορεί να ζούμε σε μία παγκόσμια κρίση αλλά αυτό ίσως να είναι η αφετηρία της αλλαγής. Και κάθε αλλαγή είναι δύσκολη.
Γι’ αυτό Buckle Up και όπως είπε και ο φίλος μου στη μπόρα και στη λιακάδα Thomas Pynchon:
“Why should things be easy to understand?”
Δες το παρακάτω άλμπουμ για να δεις τα στατιστικά από τη μελέτη του Imperial College του Λονδίνου για τον κορονοϊό:
