Για να σταματήσουμε τον κορονοϊό θα πρέπει να αλλάξουμε ριζικά όλες μας τι συνήθειες: δουλειά, διασκέδαση, άσκηση, ψώνια, τέχνη, διδασκαλία, φροντίδα.
Όλοι μας θέλουμε να επιστρέψουμε πίσω στο φυσιολογικό γρήγορα.
Αυτό που πολλοί από εμάς δεν συνειδητοποιούν είναι πως τα πράγματα δεν θα έρθουν στο φυσιολογικό τους ρυθμό τόσο σύντομα, μπορεί να χρειαστούν χρόνια, μήνες ή μπορεί και ποτέ.
Τουλάχιστον για κάποια πράγματα.
Είναι πλέον αποδεκτό από όλες τις χώρες του κόσμου πώς πρέπει να μπούμε όλοι σε καραντίνα αν θέλουμε να μειώσουμε τα κρούσματα και να σώσουμε το σύστημα υγείας.
Αυτό πρέπει να τηρηθεί μέχρι τα κρούσματα να γίνουν άνοσα αλλά δεν ξέρουμε πόσο καιρό αυτό θα πάρει. Αυτό ή να βρεθεί άμεσα ένα εμβόλιο το οποίο είναι πρακτικά αδύνατον να γίνει σε μικρό χρονικό διάστημα.
Στην Κίνα μετά από έξι εβδομάδες καραντίνας έχουν αρχίσει να ελπίζουν.
I'm stunned by the depth of #coronavirus information being released in #Singapore. On this website you can see every known infection case, where the person lives and works, which hospital they got admitted to, and the network topology of carriers, all laid out on a time-series pic.twitter.com/wckG8KpPDE
— ? ® ¥ ¨ † å ® ø (@RyutaroUchiyama) March 2, 2020
Αλλά δεν πρόκειται να τελειώσει εκεί.
Όσο ένας έχει τον ιό στον κόσμο, νέες εξάρσεις επιδημίας θα ξυπνάνε από το πουθενά. Το Imperial College of London πρότεινε κάθε φορά που οι αριθμοί στις εντατικές αυξάνονται να αυξάνονται και τα μέτρα στην καραντίνα και το αντίθετο.
Αυτό σημαίνει πως αν κάτι τέτοιο γίνει αποδεκτό, η κοινωνική ροή θα αλλάξει. Τα σχολεία θα κλείνουν κάθε ένα ή δύο μήνες, οι άνθρωποι θα πρέπει να μην πηγαίνουν στις δουλειές τους για λίγο καιρό μέσα σε ένα ή δύο μήνες επίσης κτλπ.
Αλλά τι σημαίνει τελικά social distancing στην πράξη; Η θεωρία λέει: Περιορισμός των μελών στο σπίτι και περιορισμός επαφής με άλλους ανθρώπους ή ιδρύματα κατά 75%. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως μπορείς να βγαίνεις με τους φίλους σου μία φορά την εβδομάδα και όχι τέσσερις φορές όπως έκανες. Σημαίνει πώς όλοι κάνουν τα πάντα για να μειώσουν την επαφή κατά 75%.
Οι επιστήμονες μιλάνε για δύο μήνες σε καραντίνα και ένα μήνα εκτός καραντίνας. Σκεφτείτε κάτι τέτοιο τι αντίκτυπο θα έχει στην κοινωνία.
Αυτό θα πρέπει να γίνεται μέχρι το εμβόλιο να βρεθεί.
Για να βρεθεί ένα εμβόλιο θα πάρει τουλάχιστον 18 μήνες, κι αυτό θα είναι η καλύτερη των περιπτώσεων.
Σίγουρα όμως θα πρέπει να υπάρχουν κι άλλες λύσεις; Γιατί τα κράτη δεν χτίζουν καινούριες μονάδες εντατικής θεραπείας; Η Κίνα κατασκεύασε ένα ολόκληρο νοσοκομείο μέσα σε λίγες ημέρες. Γιατί όχι η Ευρώπη;
I had to travel earlier this month and this is how my movements were being tracked for the purpose of #COVID19 containment.
— Carol Yin (@CarolYujiaYin) March 16, 2020
Follow @RadiiChina for more videos on #China! #coronavirus #COVID2019 pic.twitter.com/yHzdm7q6HF
Σύμφωνα όμως με το μοντέλο των επιστημόνων ούτε και αυτό θα ήταν ικανοποιητικό μιας και ο ρυθμός μετάδοσης του ιού δεν θα το επέτρεπε. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση θα είχαμε οχτώ φορές περισσότερους αρρώστους από αυτούς που τα συστήματα υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών και της Μεγάλης Βρετανίας θα μπορούσαν να αντέξουν.
Θα στο πω πιο απλά: Ακόμη κι αν βάλεις όλα τα εργοστάσια να έχουν κρεβάτια και φάρμακα για τους αρρώστους, δεν θα έβρισκες τόσες νοσοκόμες/νοσοκόμους και γιατρούς για να τα λειτουργούν.
Με λίγα λόγια, χωρίς Social Distancing, δεν πρόκειται να βγάλουμε άκρη.
Τι θα λέγατε να δώσουμε ένα πεντάμηνο καραντίνα; Όχι καλό. Αν ο ιός υπάρχει ακόμη θα γίνει το ίδιο και αυτή τη φορά μέσα στο χειμώνα, την χειρότερη περίοδο.
Αυτό δεν είναι ακριβώς μία κρίση. Φαίνεται να είναι η αρχή μίας εντελώς διαφορετικής ζωής.
Ζώντας σε μία διαρκή κατάσταση πανδημίας
Αυτό θα είναι και η καταστροφή για επιχειρήσεις που χρειάζονται πολλούς ανθρώπους για να λειτουργήσουν: Καφέ, μπαρ, εστιατόρια, θέατρα, ξενοδοχεία, γκαλερί, mall, μουσεία, μουσικοί, αθλήματα, αεροπορικές εταιρίες, πλοία, δημόσια μεταφορά, ιδιωτικά σχολεία.
Πώς θα καταπολεμήσουμε λοιπόν αυτό το χάλι;
Η απάντηση είναι ευνόητη: Καλύτερα συστήματα υγείας σε όλο τον κόσμο. Μπορεί να μην μπορούν πλέον να καταπολεμήσουν τον COVID-19 αλλά το μέλλον θα φέρει κι άλλες πανδημίες και πρέπει να είμαστε έτοιμοι για να μην γίνει το ίδιο.
Για το σύντομο μέλλον όμως η φάση μυρίζει ταινία επιστημονικής φαντασίας: Ανιχνευτές θερμοκρασίας για τον πυρετό, απαγόρευση κυκλοφορίας, ειδικές άδειες για πτήσεις, ταυτότητες ανοσίας, παρακολουθήσεις ύποπτων πολιτών-φορέων, νομικά μέτρα κατά των αρρώστων κτλπ.
Όπως πάντα τα πραγματικά θύματα θα είναι οι φτωχοί και οι αδύναμοι. Άνθρωποι που μένουν σε περισσότερο χτυπημένες από την πανδημία χώρες ή πόλεις ή γειτονιές. Άνθρωποι που δουλεύουν σαν freelancers, υδραυλικοί, καθηγητές γιόγκα, μετανάστες, πρώην κατάδικοι, όλοι αυτοί θα βρουν τεράστια εμπόδια σε μία καινούρια εκδοχή μίας χτυπημένης από πανδημία κοινωνίας.
Πρέπει να υπάρξει τεράστια προσοχή από τις κυβερνήσεις για να μην δημιουργηθεί χάος.
Ο κόσμος έχει αλλάξει πολλές φορές μέσα στην Ιστορία και αλλάζει ξανά. Όλοι εμείς πρέπει να μάθουμε σε νέες συνήθειες και τρόπους επικοινωνίας.
Ας ελπίσουμε πώς η αλλαγή έρχεται για το καλό όλων μας και όχι μόνο για τους δυνατούς.
Δες το παρακάτω άλμπουμ για να δεις τα επίσημα γραφήματα του Imperial College of London στην μελέτη που έκανε για τον COVID-19:
