Λένε όμως πως ακόμη κι αν τα πειράματα πάνε καλά, η παγκόσμια ανοσία θα είναι ένα δύσκολο επίτευγμα.
Όλα τα μέτρα που έχουν παρθεί παγκοσμίως έχουν καταφέρει μόνο να καθυστερήσουν την εξάπλωση του ιού.
Με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας επιτέλους να κηρύττει πανδημία, το μόνο που μένει είναι να βρεθεί το εμβόλιο μιας κι έτσι είναι ο μόνος τρόπος για θεραπεία.
Πάνω από 35 εταιρίες και πανεπιστήμια έχουν ήδη ξεκινήσει να κάνουν εμβόλια σε ζώα. Η Αμερικάνικη εταιρία Moderna έχει ξεκινήσει ήδη τα πειράματα σε ανθρώπους από τον Απρίλιο.
Θα δούμε άσπρη μέρα; Αλλά η πραγματική ερώτηση είναι: Θα έχει νόημα αν το εμβόλιο αργήσει;
Η κινεζική κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα την ακολουθία του ιού κι έτσι παγκοσμίως τα εργαστήρια ερευνών εργάζονται πυρετωδώς για την ανακάλυψη του λόγου για τον οποίο ο Covid-19 κάνει τους ανθρώπους να αρρωσταίνουν.
Εμείς όμως αναρωτιόμαστε πώς είναι δυνατόν να γίνει αυτό ρεαλιστικά;
Εδώ μιλάμε για γιγαντιαίες ποσότητες υλικού που πρέπει να στηρίξει εμβόλια άμεσα για ολόκληρο τον κόσμο, πράγμα πρακτικά αδύνατον να γίνει στο σύντομο χρονικό διάστημα μερικών μηνών. Μία τέτοια διαδικασία ίσως χρειαστεί χρόνια. Κανονικά για να περάσει από έγκριση ένα σωστό εμβόλιο χρειάζονται πολλά χρόνια.
Είναι δυνατόν να τα καταφέρουν; Θα είναι κάτι το οποίο θα έχει νόημα; Γίνεται όλο αυτό απλώς για να λέμε πώς κάτι κάνουμε;
Εκτός από του βιολογικούς και επιστημονικούς περιορισμούς ενός τέτοιου εγχειρήματος, αυτό που πραγματικά ίσως γίνει εμπόδιο στην παγκόσμια ανοσία για τον κορονοϊό να είναι η οικονομική και πολιτική διαχείριση.
Πώς διαχειρίζεσαι ένα τόσο τεράστιο ζήτημα μέσα σε τόσο λίγο χρόνο;
Σε μία πανδημία μπαίνει επίσης το ζήτημα της ανταγωνιστικότητάς των κρατών. Ποιος θα πάρει τα περισσότερα εμβόλια;
Ένα άλλο ζήτημα που θα υπάρξει θα είναι: Ποιοι θα εμβολιαστούν πρώτοι; Εκείνοι που βρίσκονται σε θέσης οργανικές, όπως π.χ. γιατροί και υπάλληλοι νοσοκομείων, έγκυες γυναίκες κτλπ, με στόχο φυσικά να περιοριστεί όσο περισσότερο γίνεται ο αριθμός των θανάτων.
Στην περίπτωση του Η1Ν1 ας πούμε, οι πιο δυνατές οικονομικά χώρες πήραν περισσότερα εμβόλια κι άφησαν τις πιο φτωχές στο έλεος της αρρώστιας. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει, μία θλιβερή πραγματικότητα.
Αν όμως π.χ. η Ινδία, που είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς εμβολίων στον κόσμο, αποφασίσει να κρατήσει την παράγωγή της για τους δικούς της πληθυσμούς;
Τι γίνεται σε περιπτώσεις εθνικών συναγερμών; Μπορεί εκεί ο Οργανισμός Παγκόσμιας υγείας να παρέμβει;
Πιθανότατα, όπως οι επιστήμονες υποστηρίζουν, η πανδημία θα έχει φτάσει στο ζενίθ της πριν το οποιοδήποτε εμβόλιο ανακαλυφθεί.
Μέχρι τότε πλένετε τα χέρια σας.
