Το είπε ο ίδιος ο Brian Eno στο ημερολόγιο του, «A Year with Swollen Appendices»: «Ότι βρίσκεις περίεργο, παράξενο, άσχημο ή αλλόκοτο για ένα είδος σίγουρα αυτό θα είναι και το σήμα κατατεθέν του».
Η παραμόρφωση ενός CD, η κακή ανάλυση ενός digital video, ο χάλια ήχος ενός 8-bit, όλα αυτά θα λατρευτούν από τη στιγμή που είναι δυνατόν να αποφευχθούν.
Η Αθήνα τον Αύγουστο είναι ο κρυφός παράδεισος του ονειροπόλου
Ακόμη κι όταν τα DVD μπήκανε στην αγορά ο μέσος καταναλωτής δεν ήθελε να αφήσει το αγαπημένο του VHS.
Μπορούσε όμως κανείς να φανταστεί πως στο μέλλον θα λατρεύαμε όλα αυτά τα παραμορφωμένα βίντεο και όλη εκείνη την ηχητική παραμόρφωση του παρελθόντος;
Ο οποιοσδήποτε μπορεί να παρατηρήσει πως ακόμη και σήμερα όλοι οι καλλιτέχνες και οι σκηνοθέτες γυρνάνε πίσω στο vintage για να πάρουν λίγο από τη δόξα της κακής ανάλυσης.
Μπορεί το VHS σου να αιμορραγεί αλλά αυτό είναι το ζητούμενο, αυτό είναι που ζητάμε. Είναι ο θόρυβος της κασέτας και τα κολλήματα των CD που οι σύγχρονοι παραγωγοί έχουν κάνει πάλι της μόδας.
Ο Noah Lefevre, ο δημιουργός του ΥοuTube channel Polyphonic, στο δοκιμιακό βίντεο the Beauty Of Degraded Media, βρίσκει παραδείγματα παντού στο διαδίκτυο. Δεν χρειάζεται να πας και πολύ μακριά, δες τι έχει γίνει με τα φίλτρα retro στο Instagram, o ίδιος ο Lefevre επισημαίνει πως η αγάπη του ανθρώπινου είδους για το «παραμορφωμένο» μπορεί να διακριθεί στα έργα τέχνης της Αρχαίας Ελλάδας, που μπορεί κάποτε να ήταν χρωματισμένα έντονα αλλά πλέον όλοι αγαπάνε και γνωρίζουν την παραμορφωμένη τους εκδοχή.
Κωστής Τζωρτζακάκης: Ο εικονογράφος που εμπιστεύτηκε την ομορφιά
Αυτό που κάνουμε πλέον είναι να γεμίζουμε ατέλειες τα ήδη τέλεια artifacts μας. Θέλουμε τα αντικείμενα μας να φαίνονται χρησιμοποιημένα.
Και όπως το θέτει και ο ίδιος ο Eno: «Επιθυμούμε να ακούμε τον ήχο της αποτυχίας. Η ηλεκτρική κιθάρα, η φωνή του μπλουζίστα που κλαίει για την χαμένη του ζωή, το γεμάτο κόκκο φιλμ που διηγείται τα προβλήματα περασμένων γενεών».
Όταν το αντικείμενο ή το είδος αποτυγχάνει καταφανώς, και ειδικότερα αν αποτυγχάνει με νέους τρόπους, ο ακροατής/παρατηρητής έχει την αίσθηση πως κάτι συμβαίνει πέρα από τα δικά του όρια και αυτό είναι που το κάνει γοητευτικό.
Η εξερεύνηση του αγνώστου.
Δες το παρακάτω άλμπουμ για να δεις ποιες ταινίες ήταν καλύτερες στο VHS:
