Λένε ότι δεν μπορείς να προχωρήσεις στο μέλλον αν στηρίζεσαι σε παλιά υλικά -έχουν δίκιο. Αρκεί όμως τα υλικά να είναι όντως παλιά κι όχι απλώς μη αξιοποιημένα σε ένα περιβάλλον που συνεχώς μεταλλάσσεται. Υπό αυτή την έννοια, αξίζει όντως να αναρωτηθούμε αν το χαρτί είναι όντως παλιό για τον ελληνικό ή αν απλώς εκκρεμεί η επανερμηνεία του. Προς αυτή την κατεύθυνση, της επανερμηνείας, κινείται ένα πετυχημένο πείραμα που λαμβάνει χώρα τελευταία στον ελληνικό περιοδικό Τύπο. Πρόκειται για τους Influencers, μια ιδέα του Φώτη Τσιμέλα που κάθε τρεις μήνες αποκτά υλική υπόσταση και ήδη μετρά 9 μήνες ζωής.
Ένα περιοδικό σχεδιασμένο στα πρότυπα ενός Coffee-Table book. Ένα περιοδικό που δεν θα το βρεις σε περίπτερο, αφού μπορείς να το αποκτήσεις μόνο on line, ενώ αποστέλλεται δωρεάν σε μια λίστα χιλιάδων επιλεγμένων επιδραστικών αναγνωστών/καταναλωτών. Ένα περιοδικό που τα εξώφυλλά του δεν στριμώχνονται στους φτωχούς πλέον σε τίτλους και ερεθίσματα πάγκους των εφημεριδοπωλών, αλλά κατακλύζουν τα social media. Ένα περιοδικό που αποστασιοποιείται από τον καταιγισμό των πληροφοριών και τον πολτό του timeline και καταγράφει αυτό που αξίζει να τυπωθεί.
Λίγο πριν την κυκλοφορία του 3ο τεύχους των Influencers, μιλήσαμε με τον Φώτη Τσιμέλα, ηγέτη μιας ομάδας η οποία κινείται γεμάτη αυτοπεποίθηση μέσα στην ελληνική έρημο του Έντυπου, ανάμεσα σε κουφάρια ιδεών, για να βρεθεί πρώτη εκεί όπου η ιστορία θα γεννήσει το Καινούργιο.
Μπορείτε να μας εξηγήσετε τι είναι οι Influencers και τι θέλουν να πουν στους αναγνώστες;
Είναι μία κοινότητα επιλεγμένων ανθρώπων και μια αντίληψη απέναντι στα πράγματα σε μορφή ενός coffee-table περιοδικού.
Τι σας ενέπνευσε για να δημιουργήσετε τους Influencers;
Στην εποχή της απαξίωσής των εντύπων και της ψηφιακής ομογενοποίησης θέλαμε να αποδείξουμε ότι μπορείς σήμερα να δημιουργήσεις ένα έντυπο με τόσο προσεγμένο τρόπο που να κερδίσεις τις εντυπώσεις δημιουργώντας συναίσθημα. Προσωπικά, άλλωστε, εμπνέομαι καθημερινά από οτιδήποτε και οποιονδήποτε κάνει τη διαφορά γεφυρώνοντας την αισθητική με την εμπορικότητα.
Γιατί ένα coffee table περιοδικό; Τι μπορεί να δώσει αυτό το format στον καθημαγμένο περιοδικό Τύπο;
Ο περιοδικός Τύπος έχει επηρεάσει τα τελευταία 30 χρόνια το σύνολο των media και οι άνθρωποί του που βρίσκονται διάσπαρτοι παντού αποτελούν τον πυρήνα απ’ όπου γεννιέται το καινούριο. Όμως, ένα έντυπο σήμερα για να επιβιώσει πρέπει να κερδίσει εγκεφαλικά και συναισθηματικά τον αναγνώστη απέναντι στην πρακτικότητα του web.
To εξώφυλλο του νέου 3ου τεύχους των Influencers
Ποιες δυσκολίες και προκλήσεις αντιμετωπίσατε για την έκδοση των Influencers;
Η ιδέα ήταν να φτιάξουμε κάτι στο χέρι, βήμα-βήμα, κάτι που παίρνει χρόνο, αλλά στο τέλος να αντέχει να ζεί σε ένα χώρο χάρη στην εικόνα και το περιεχόμενό του. Ανοίξαμε ένα νέο δρόμο και σε αυτές τις περιπτώσεις δεν ξέρεις τί θα συναντήσεις. Σήμερα, η πρόκληση είναι να ξεπερνάμε τις προσδοκίες που έχουμε δημιουργήσει.
Ποια είναι η σωστή αναλογία ανάμεσα σε φόρμα και περιεχόμενο για μία έντυπη έκδοση; Υπάρχει κάποια συνταγή; Και αν ναι, ποια είναι η συνταγή των Influencers;
Αυτή είναι μία πολύ επιστημονική ερώτηση. Ο στόχος των Influencers είναι να δημιουργούν συναίσθημα. Να προβάλλουν μια «ταινία» με συναισθηματικές διαφοροποιήσεις. Στιγμές με ησυχία, με εντάσεις και εκπλήξεις. Η σωστή συνταγή είναι κατά τη γνώμη μου να δημιουργείς συγκρούσεις ανάμεσα στην φόρμα και το περιεχόμενο. Να προκαλείς το κείμενο να επικαλύψει τη φόρμα και τη φόρμα να εκφράσει περισσότερα απ’ ό,τι χίλιες λέξεις.
Στο site των Influencers αναφέρεται σχετικά: «Οι Influencers είναι […] Ο,τι πιο μοντέρνο, ό,τι πιο σημαντικό, ό,τι αξίζει πραγματικά να φωτιστεί, να αποθεωθεί και να τυπωθεί». Μήπως αυτή εν τελεί θα είναι και μελλοντική λειτουργία/διακονία του έντυπου Τύπου, μια συγκροτημένη εκλεκτικότητα απέναντι στον καταιγισμό πληροφοριών των ψηφιακού Τύπου;
Χρειαζόμαστε πληροφοριακά καταφύγια στα οποία να αντέχουμε να είμαστε μόνοι. Χωρίς παρέα, χωρίς σχολιασμούς, διαλόγους και στρες.
Επομένως, μήπως θα πρέπει να δούμε τον έντυπο Τύπο σαν το βινύλιο της δημοσιογραφίας. Μια «πολυτέλεια» που πάντα θα εκτιμάται και θα επανέρχεται;
Είναι έτσι ακριβώς! Όχι όμως με διάθεση νοσταλγίας, αλλά με την αίσθηση της πολυτιμότητας. Επίκαιρο είναι αυτό που σε επηρεάζει, όχι αυτό που συμβαίνει.
Τελικά το κρίσιμο για να επιβιώσει ο περιοδικός Τύπος είναι να κάνει το πέρασμα από το τραπέζι του σαλονιού στο ράφι της βιβλιοθήκης. Να επιδιώξει δηλαδή τη διαχρονικότητα (με όσες δυσκολίες και απαιτήσεις αυτό συνεπάγεται) ενός βιβλίου;
Προτιμώ το τραπέζι του σαλονιού. Ωστόσο, μόλις περιγράψατε το μέλλον.
Έχετε ζήσει, εργαστεί και δημιουργήσει τόσο στη λαμπρή εποχή του ελληνικού Τύπου όσο και στα χρόνια της ύφεσης. Τελικά, τι πήγε στραβά και τα περιοδικά έχασαν ξαφνικά τη δυναμική τους; Ήταν μόνο ζήτημα οικονομικής διαχείρισης των εκδοτικών επιχειρήσεων ή αποφάσισαν να αγνοήσουν έως ένα βαθμό τους αναγνώστες τους;
Θα έλεγα, απλοϊκά, ότι τα περιοδικά εξέφραζαν την χαρούμενη πλευρά της ζωής και όταν αυτή έπαψε, ήρθε η φθορά. Επίσης, στην Ελλάδα είναι κλασικό να μιμείται ο ένας τον άλλον, οπότε υπήρξε και μια μόδα παραγωγής περιεχομένου σε ιλουστρασιόν χαρτί. Γι’ αυτό ίσως πολύ σύντομα η ερώτηση αυτή θα αφορά και στα ψηφιακά περιοδικά. Οι αναγνώστες σήμερα είναι δύσπιστοι και δύσκολοι καταναλωτές και αυτό είναι ένα υπέροχο κίνητρο για να προσπαθήσεις να τους συγκινήσεις.
To εξώφυλλο του 2ου τεύχους των Influencers
