Περνάω κάθε μέρα από εκεί και ήταν η πρώτη φορά που βρήκα την ευκαιρία να μιλήσω με τον τρομερό υπάλληλο που έβλεπα κάθε φορά να παλεύει με τις πυραμίδες από κούτες βιβλίων σε ένα χώρο τόσο μικρό και με πελάτες παντού να σκάβουν μέσα στα, χωρίς υπερβολή, εκατοντάδες βιβλία που έκλειναν το χώρο.
Απόγευμα ήτανε και περνούσα με το ποδήλατο, χαρά θεού έξω, βλέπω τους πάγκους γεμάτους και με πιάνει εκείνος ο αρχαίος μου ψυχαναγκασμός να δω μήπως και βρω τίποτα καινούριο να διαβάσω, ακόμη κι αν στο σπίτι με περιμένουν βουνά ολόκληρα από βιβλία που έχουν μπει στη λίστα αναμονής για να περάσουν σκανάρισμα από τα μάτια μου και να δω αν τελικά θα τα διαβάσω, να δω αν τελικά θα μου τραβήξουν το ενδιαφέρον.
Richard Brautigan: O συγγραφέας που μας έμαθε να γελάμε στα σοβαρά.
Είναι το λεγόμενο παλιό σαράκι του εθισμένου στις λέξεις.
Δένω το ποδήλατο στη στάση απέναντι και περνάω το δρόμο.
Είμαι τυχερός γιατί μέσα έχει βάρδια ο αγαπημένος μου υπάλληλος, ο Κώστας, ένας τύπος ο οποίος μάλλον γεννήθηκε γι’ αυτή τη δουλειά, είναι λες και το κατάστημα τον «πέταξε» μέσα από τη μήτρα του για να στέκει εκεί, με ένα μολυβάκι στο χέρι, να σημειώνει τις παραλαβές και να τακτοποιεί όλο εκείνο το χαμό.
Το πρόσωπο του είναι ουδέτερο μιας και σίγουρα πάσχει κι εκείνος από αυτό που έπασχα κι εγώ όταν εργαζόμουν σε ένα βιβλιοπωλείο παλιότερα, «η εξαντλημένη πλέον υπομονή του Ιώβ», το γνωρίζω καλά αυτό το βλέμμα, που σε κοιτάει περιπαιχτικά κι είναι έτοιμο να σου ορμήσει αν πεις έστω και μία λάθος κουβέντα σε σχέση με κάποιο τίτλο.
«Πώς είμαστε; Είμαι από ένα περιοδικό και θέλω να πούμε μερικές κουβέντες». Το μάτι του Κώστα έλαμψε αμέσως. Σίγουρα σκέφτηκε, να και κάτι διαφορετικό.
Mισέλ Ουελμπέκ: Κι όμως τον είδαμε στην μεγάλη οθόνη.
Άρχισε αμέσως να μου εξηγεί τις διαδικασίες. Εγώ ήμουν στο στοιχείο μου φυσικά.
«Εδώ μπορείς να βρεις τα πάντα, κι όταν λέμε τα πάντα το εννοούμε» λέει ο Κώστας.
Εγώ αρχίζω και κάνω βόλτες προς το πραγματικά γιγαντιαίο ράφι με την λογοτεχνία – η αρρώστια μου – κι εκείνος έχει πιάσει και μου μιλάει. Ο παράδεισος του κάθε δημοσιογράφου. Δεν χρειάστηκαν καν να κάνω ερωτήσεις.
Η αλήθεια είναι πως κάθε φορά που τον έβλεπα δεν μου είχε δώσει την εντύπωση πως είναι τόσο ομιλητικός και πράος.
«Βρίσκουμε βιβλία από όπου μπορούμε. Ακόμη και οι ίδιοι οι πελάτες μας μας φέρνουν κάθε μέρα πολλά και εμείς τα αγοράζουμε. Κοίτα εδώ» λέει ο Κώστας και μου δείχνει περίπου δέκα κιβώτια γεμάτα με βιβλία σκασμένα μέχρι πάνω.
«Όλα αυτά πρέπει με κάποιο τρόπο να μπούνε στα ράφια».
Αυτή είναι η ολοκαίνουρια ταινία του David Lynch.
Αρχίζω να τον λυπάμαι. Ρίχνω ένα γρήγορο σκανάρισμα στην ξένη λογοτεχνία κι αυτός συνεχίζει και μιλάει από πίσω μου, ασταμάτητος.
«Έχουμε σταθερούς πελάτες που έρχονται κάθε μέρα. Τους ξέρω με το μικρό τους όνομα. Τώρα στην καραντίνα, φυσικά ζοριστήκαμε όπως όλοι, αλλά βγαίνει το μεροκάματο, έχουμε τις καλύτερες τιμές, εδώ μπορείς να βρεις βιβλία που καινούρια κάνουν 15 και 20 ευρώ, με 2 και 3 ευρώ, σε πολύ καλή κατάσταση».
Και είναι αλήθεια πέρα ως πέρα. Εγώ ήδη έχω αρπάξει μία φοβερή ευκαιρία που έψαχνα από παλιά, και το βιβλίο είναι σαν καινούριο. Το βάζω στην άκρη και του λέω να μου το κρατήσει.
Ένα αυτοκίνητο σταματάει στο φανάρι της Ασκληπιού και αρχίζει να φωνάζει στον Κώστα. Είναι ένας πατέρας με τα παιδιά του, δύο αγόρια. Πρώτη φορά βλέπω πώληση drive in. Ο τύπος κυριολεκτικά πουλάει βιβλία και στα αυτοκίνητα που περνάνε. Φυσικά τον ξέρουν τον Κώστα και τον εμπιστεύονται.
Τα παιδιά λένε τι θέλουνε από τα παράθυρα του αυτοκινήτου κι εκείνος ψάχνει και τους βρίσκει τις επιθυμίες τους μέσα σε ένα λεπτό.
Αυτό είναι κάτι το πρωτοφανές.
Ο άνθρωπος γνωρίζει κάθε γωνίτσα και κάθε κρυμμένο βιβλίο απέξω.
Ένα είναι το σίγουρο: Δεν υπάρχει περίπτωση να μπει κάποιος εδώ μέσα και να μην βρει κάτι που τον ενδιαφέρει. Το μαγαζί έχει ακόμη και δίσκους και ταινίες DVD, όλα μεταχειρισμένα και σε εξωφρενικές τιμές που ποτέ δεν ξεπερνάνε το πεντάευρο. Υπάρχουν ακόμη και δερματόδετα παλιά βιβλία τα οποία είναι περισσότερο για τους πιο σκληροπυρηνικούς συλλέκτες.
Το βιβλιοπωλείο στην Ασκληπιού 11, δίπλα ακριβώς από την Πολιτεία, είναι ένας πραγματικός παράδεισος επί της Γης για όσους έχουν περιορισμένο budget αλλά θέλουν να διαβάσουν κάτι ποιοτικό.
Πραγματικά αν είσαι στο κέντρο, πέρνα να του ρίξεις μία ματιά, αξίζει.
Δες το παρακάτω άλμπουμ για να δεις φωτογραφίες από το παλιοβιβλιοπωλείο στην Ασκληπιού 11:
