Σε περίπτωση που δεν το έχεις αντιληφθεί, δεν έχουν μείνει και πολλά αντρικά περιοδικά τριγύρω. Το Playboy έκοψε τα γυμνά, τα Loaded και ZOO κατέβασαν στόρια και το ΜΑΧΙΜ μετατράπηκε σε περιοδικό μόδας. Τα μοναδικά περιοδικό που κρατούν ακόμη «το κάστρο» είναι τα Esquire και GQ, που έχουν πλέον μία τελείως διαφορετική προσέγγιση στο θέμα «γυναίκα». Δεν υπάρχουν πλέον αποκαλυπτικές φωτογραφήσεις και τολμηρές ιδέες γι’ αυτές. Φέτος μάλιστα δεχτήκαμε και ένα ακόμα χτύπημα, αφού το Esquire αποφάσισε να μην απονείμει τον τίτλο της πιο σέξι γυναίκας της χρονίας -και να ετοιμάσει και το αντίστοιχο εξώφυλλο.
Υπάρχουν δύο-τρία πράγματα τα οποία περιμένουμε πλέον με ανυπομονησία σαν άντρες: Την 100αδα με τις ωραιότερες γυναίκες του FHM (σ.σ.: και αυτή αν τη βγάλει τώρα που έγινε ιντερνετικό), το ετήσιο τεύχος του Sports Illustrated Swimsuit Edition και το ημερολόγιο της Pirelli.
Όπως είχαμε ψιλλιαστεί ήδη από πέρυσι και επιβεβαιώσαμε με λύπη φέτος, καλό θα είναι να ξεχνάμε σιγά-σιγά το ημερολόγιο της Pirelli. Η τελευταία του έκδοση, που κυκλοφόρησε χτες, σηματοδοτεί το τέλος της αντρικής εποχής του ημερολογίου.
*Ουρλιάζει από τα νεύρα του: Τι είναι αυτό;;;;*
Η αρχή του κακού
Όλα ξεκίνησαν πέρυσι όταν για ανεξήγητους λόγους, η παραγωγή αποφάσισε να δώσει το φωτογραφικό κουμάντο του ημερολογίου στην αντιπαθέστατη Annie Leibovitz (σπουδαία φωτογράφος, αλλα, συγγνώμη Pirelli, με Leibovitz δεν φτιάχτηκε κανείς) . Ακόμη και την τελευταία στιγμή των αποκαλυπτηρίων, ελπίζαμε πως η φωτογράφος θα σεβαστεί την μεγάλη ιστορία του ημερολογίου της Pirelli.
Το ημερολόγιο που περιλάμβανε μοντέλα -και όχι μόνο- από όλο τον κόσμο, σε πόζες και shootings για αντρικά μάτια και μόνο. Τελικά, η σφαλιάρα που φάγαμε δεν είναι προηγούμενο. Αντί για Adriana Lima και Gisele Bundchen, είδαμε αυτό.
Δεν έχουμε κάτι προσωπικό με την Patti Smith ή την Serena Williams. Ίσα-ίσα που τις συμπαθούμε κιόλας. Η μόνη σιχαμένη της λίστας ήταν πιθανότατα η Yoko Ono και αυτό επειδή κατέστρεψε τους Beatles. Το πρόβλημα με όλες αυτές τις γυναίκες, που και αξιόλογες είναι και όλα καλά και μπράβο τους, είναι πως δεν έχουν θέση σε αυτό το ημερολόγιο.
Είναι σαν μία μέρα το Playboy, να αποφάσιζε να βάλει στο ιστορικό του centerfold τη Hilary Clinton. Θα είχε πράγματα να πει -όχι να δείξει- και σίγουρα θα προκαλούσε δυσαρέσκεια. Έχουμε ήδη τα περιοδικά που κλείνουν το ένα μετά το άλλο, έπρεπε να μας καταστρέψουν και αυτό το ημερολόγιο που το βλέπουμε μόλις μία φορά το χρόνο;
Δεν είναι το γυμνό, είναι η ιδέα
Ποτέ δεν γουστάραμε το ημερολόγιο της Pirelli για τα topless του. Ή τουλάχιστον, δεν το γουστάραμε μόνο γι’ αυτά. Μέσα στα έτη (σ.σ.: χρονολογείται από το 1963) μας έχει παραδώσει ένα σωρό κορίτσια μέσα από καταπληκτικές φωτογραφικές δουλειές. Για την ακρίβεια, πάνω σε αυτό έχουν δουλέψει μερικοί από τους πιο διάσημους φωτογράφους στο χώρο της μόδας. Ο Patrick Demarchelier. Οι Mert Alas και Marcus Piggot. Ο Terry Richardson. O Karl Lagerfeld και ο Mario Sorrenti.
Άνθρωποι που οι δουλειές τους θα αντέξουν στο χρόνο. Δεν ήταν ποτέ λοιπόν μόνο το γυμνό. Αλλιώς θα επιστρέφαμε στις τσόντες μας και θα σταματούσαμε να γκρινιάζουμε. Είναι ένας φόρος τιμής στην ωραία γυναίκα. Ή μάλλον, στη γυναίκα στα καλύτερα της. Γιατί το γυναικείο κορμί είναι από τις πιο όμορφες δημιουργίες της φύσης. Θυμάσαι αυτές τις φωτογραφίες;
Φέτος;
Το φετινό ημερολόγιο κατευθύνθηκε λίγο καλύτερα από πέρυσι – τουλάχιστον στα αντρικά μας μάτια. Έχουμε την Uma Thurman, την Julianne Moore, την Nicole Kidman, την Robin Wright και πολλές ακόμη που ζωγραφίζουν το χαμόγελο στα χείλη μας. Είναι γυναίκες που πάντα αγαπούσαμε, πάντα θαυμάζαμε, πάντα θεωρούσαμε όμορφές. Οπότε και για εμάς, είναι μία ευχάριστη έκπληξη που δεν βλέπουμε περισσότερες Yoko Ono.
Όμως η αλήθεια είναι σκληρή και πονάει. Το ημερολόγιο της Pirelli δεν είναι αυτό που γνωρίζαμε. Είναι ένας ακόμη μικρός θάνατος για το αντρικό περιεχόμενο που πραγματικά μας λείπει πολύ. Ελπίζουμε να υπάρξουν άνθρωποι εκεί έξω, που να προσεγγίσουν ξανά το «genre» με καινούργιες ιδέες και τολμηρά εγχειρήματα.
Αντίο λοιπόν!