Μπορείς να είσαι ένας από τους πιο διάσημους μπασκετμπολίστες που πέρασαν ποτέ αλλά να είσαι χαμηλών τόνων; Να έχεις σηκώσει 5 τρόπαια πίσω από το ρεκόρ του Michael Jordan με τους Bulls αλλά να είσαι πράος και προσγειωμένος; Και το κυριότερο, στις εμφανίσεις σου σε συνεντεύξεις, να λες όσο το δυνατόν λιγότερα και ουσιαστικά πράγματα; Η απάντηση σε όλα είναι όχι, για τον απλούστατο λόγο ότι η φήμη και η δόξα παίζουν με το κεφάλι σου. Εκτός και αν είσαι ο Tim Duncan. Που είναι πολύ δύσκολο οποιοσδήποτε από εμάς να γίνει ο Tim Duncan, ίσως ένας από τους σπουδαιότερους και πιο υποτιμημένους παίκτες στο ΝΒΑ.
Πέτυχα τον David Robinson στο λυκόφως του. Όταν όλοι ζητωκραύγαζαν για τους Bulls, ο Ναύαρχος με έκανε να γίνω Spurs. Και προφανώς κανένας δεν περίμενε να περάσει κάποιος καλύτερος από το Ναύαρχο στο San Antonio. Για την ακρίβεια, είχαν την ελπίδα πως αν κάποιος καταφέρει να φτάσει έστω κοντά, θα τα καταφέρει ικανοποιητικά στους στόχους της ομάδας. Σίγουρα, κανείς δεν κρατάει έξω παίκτες όπως ο Ginobili και ο Parker. Ήταν όμως λίγο πριν τα teens μου, το 1997, που ξεκίνησε το μεγαλείο του Tim Duncan. Τη στιγμή που ο Duncan αποφάσισε να σταματήσει το παιχνίδι, είχε κερδίσει πέντε πρωταθλήματα σε 19 σεζόν, που τον είδαν να έχει κατά μέσο όρο τον ίδιο αριθμό πόντων ανά παιχνίδι στην καριέρα του. Όλα αυτά μαζί με τρία MVP στους τελικούς και 15 φορές επιλογή στα All-Pro, συμπεριλαμβανομένων δέκα στην Πρώτη Ομάδα. Και αν δεν φτάνουν όλα τα παραπάνω, ο Joel Embid σχολίασε πρόσφατα ότι το ΝΒΑ έχει πολλά ακόμα να μάθει από το παίξιμο του Big Fundamental.
Κατά τη διάρκεια των πρώτων οκτώ ετών του, ο Duncan κέρδισε τρία πρωταθλήματα, δύο MVP, τρια MVP τελικών, και κατάφερνε να παίρνει μία θέση στην πρώτη ομάδα του All-NBA κάθε σεζόν. Δεν υπήρξαν πολλά καλύτερα ξεκινήματα σε μια καριέρα στο ΝΒΑ στην ιστορία του παιχνιδιού.
Ο MJ είχε επίσης δύο MVP του πρωταθλήματος και κέρδισε δύο από τους τίτλους του μέχρι την όγδοη σεζόν του. Οι πέντε MVP του Kareem Abdul-Jabbar κατά τη διάρκεια των πρώτων οκτώ ετών του είναι απαράμιλλοι, αλλά είχε μόνο ένα πρωτάθλημα να επιδείξει κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ο μεγάλος Magic Johnson κέρδισε τέσσερις τίτλους μέχρι την όγδοη χρονιά του και κέρδισε μόνο το πρώτο του βραβείο MVP στην όγδοη σεζόν του. Ο Wilt Chamberlain και ο LeBron James είχαν δύο MVP και κανένα πρωτάθλημα κατά τη διάρκεια των πρώτων οκτώ ετών τους στο πρωτάθλημα. Στα νούμερα, ο Tim Duncan εκτοπίζει τους περισσότερους.
Διάβασε επίσης: Ο Κοbe Bryant δεν ήξερε τι θα πει αποτυχία
Σήμερα, στα 40 μου, θαυμάζω κάτι πολύ περισσότερο από τον τρόπο που έπαιζε. Το πόσο προσιτός και προσγειωμένος ήταν. Αν και ήταν δημόσιο πρόσωπο, ο Duncan δεν συμπεριφέρθηκε ποτέ σαν ένα από αυτά – ούτε και δέχτηκε ποτέ τον τίτλο.
«Όταν μπαίνεις στο γυμναστήριο και τον βλέπεις εκεί πριν ή μετά την προπόνηση. όπου τον βλέπεις με το χέρι του γύρω από έναν πρωτάρη, να του μιλάει, καταλαβαίνεις την ενσυναίσθηση που τρέφει για τους συμπαίκτες του», είχε πει ο μεγάλος Gregg Popovic για τον Duncan. «Η ικανότητά του να καλωσορίζει όλους και να τους κάνει να νιώθουν άνετα, ήταν η βάση από την οποία όλοι ξέραμε πού να λειτουργήσουμε και πώς έπρεπε να γίνουν τα πράγματα».
Τέλος, για εκείνη την περίοδο, είναι ίσως ό,τι πιο κοντινό υπήρξε ποτέ δίπλα στον Black Mamba. Δείτε τον παρακάτω πίνακα και θυμηθείτε. Παλιοί και νέοι.
Duncan: 25.5 ppg, 12.7 rpg, 3.7 apg, 2.5 blocks per game – Spurs record: 58-24
Bryant: 25.2 ppg, 5.5 rpg, 5.5 apg, 1.5 steals per game – Lakers record: 58-24
O Timmy άφησε στην άκρη το σώου και έδωσε την σκυτάλη στο intelligent basketball. Και είναι καιρός να θυμηθείς πόσο καλό ήταν.
