Μετά τα πρώτα χρόνια από το θάνατο του Charles Dickens το 1870, ο στενότερος φίλος του, John Forster, δημοσίευσε τον πρώτο τόμο του ‘‘Life of Charles Dickens’’. Με βάση τις επιστολές που του είχε γράψει ο συγγραφέας ς και τις ιστορίες που του είχε πει, για πολλούς που λάτρεψαν τα διηγήματά του, ο Forster υπήρξε ανέκαθεν πάντα μια απαράμιλλη πηγή, αλλά χαρακτηρίστηκε από πολλούς και ως αναξιόπτιστος. και μια αναξιόπιστη αφήγηση. Σύμφωνα πάλι με συγγραφείς και ερευνητές ειδικούς στον Dickens, o Forster όχι μόνο δεν κατάφερε να φτιάξει την φήμη του συγγραφέα, αλλά ενδεχομένως και να προκαλέσει προβληματισμό για τον χαρακτήρα του.
Για παράδειγμα, ο Forster ήταν ο πρώτος που δημοσιοποίησε αυτό που ο Dickens είπε ότι ήταν η πιο συντριπτική εμπειρία της ζωής του. Στα 12 του, τον έστειλαν να δουλέψει σε μια εκφορτωτική αποθήκη, καθότι ο πατέρας του είχε βυθιστεί στα χρέη. Ωστόσο, η συγγραφέας Helena Kelly διαπίστωσε κάποιες ασυνέπειες σχετικά με τις ημερομηνίες για να καταλήξει πως όλα ήταν φαντασία. Ήταν επειδή ο ίδιος ο Dickens θέλησε να τραβήξει τα βλέμματα ή ο Forster είδε μια ευκαιρία για να κάνει περισσότερη αίσθηση στην βιογραφία του; Η απάντηση είναι κανείς δεν ξέρει.
Διάβασε επίσης: Οι άγνωστες ιστορίες τρόμου του Dickens
Είναι ωστόσο αλήθεια ότι ο μεγάλος μυθιστοριογράφος είχε εμμονή με τη «διαχείριση επωνυμίας», όπως την αποκαλεί και ότι «λάτρευε να ελέγχει πώς τον βλέπουν οι άλλοι». Μέσα στα πολλά που η Kelly εντόπισε και παρουσιάζει στο βιβλίο της ‘‘Life and Lies of Charles Dickens’’. Μεταξύ άλλων αναφέρει πως η αδερφή του Harriet πέθανε όχι ως μωρό, όπως είχε ειπωθεί, αλλά σε ηλικία εννέα, όπως μόλις πρόσφατα ανακάλυψαν οι ερευνητές. Η σιωπή για αυτήν την αλήθεια είναι προφανής απόδειξη του βαθύ τραύματος του Dickens και της ανάγκης του να πει ψέματα γι' αυτό. Η Kelly υποθέτει επίσης ότι ο πατέρας του, John Dickens, εμπλέκεται σε υπεξαίρεση χρημάτων. Το αφεντικό του στο Γραφείο Μισθοδοσιών του Ναυτικού, ένας John Slade, αυτοπυροβολήθηκε όταν οι ελεγκτές άρχισαν να τον ερευνούν. Αν μη τι άλλο, ο πατέρας Dickens ήξερε τα πάντα για αυτό ή τουλάχιστον αρκετά ώστε να μπλεχτεί, να εκδιωχθεί και τελικά να φαλιρίσει. Αυτό γίνεται μια κρυφή αλήθεια που στοιχειώνει τον συγγραφέα για το υπόλοιπο της ζωής του, αναδεικνύοντας το έμμεσα στα μυθιστορήματά του κάθε φορά που έρχεται στο προσκήνιο το θέμα των άθλιων συναλλαγών της κοινωνίας.
Οι λέξεις-κλειδιά στην αφήγηση της Kelly είναι λέξεις όπως «ίσως», «μπορεί και «ενδεχομένως», οι οποίες, υποστηριζόμενες από την αίσθηση της πονηριάς του Dickens, της επιτρέπουν να κάνει κάθε είδους εικασίες. Στη μέση ηλικία, ο Dickens συναντήθηκε με τη Maria Beadnell, παντρεμένη μητέρα δύο παιδιών, την οποία είχε φλερτάρει περισσότερα από 20 χρόνια νωρίτερα. Της έγραψε ερωτικές επιστολές, αλλά στη συνέχεια τρομοκρατήθηκε με την εμφάνιση και τον χαρακτήρα, με αποτέλεσμα να γίνει η έμπνευση για τον χαρακτήρα της Flora Finching στο Little Dorrit. Αλλά η Kelly ισχυρίζεται ότι αυτό ήταν ένα προπέτασμα καπνού. «Φαίνεται απολύτως πιθανό να υπήρξε μια περιπέτεια». Η απεικόνιση της Flora Finching ήταν απλώς «μια απόσπαση προσοχής». Αφού ανακοίνωσε δημόσια την αποξένωσή του από τη σύζυγό του, άρχισαν να φουντώνουν φήμες για τη σχέση του με την κουνιάδα του Georgina Hogarth, η οποία είχε πάρει το μέρος του Dickens και κατέληξε, στην πραγματικότητα, οικονόμος του. Πάντα πίστευαν ότι αυτές οι φήμες ήταν καταστροφικές και για τους δύο, αλλά η Helena Kelly πιστεύει ότι ο Dickens επέτρεψε να κορυφοθούν αυτές οι φήμες, για να αποσπάσουν την προσοχή της κοινής γνώμης από τη σχέση του με την Ellen Ternan, μια νεαρή ηθοποιό με την οποία είχε τσακωθεί και τελικά έκανε ερωμένη του.
Για χρόνια, υπήρχε η φήμη ότι η Ternan γέννησε το μωρό τους στη Γαλλία, όπου ο Dickens άρχισε να κάνει ταξίδια στη χώρα στις αρχές της δεκαετίας του 1860. Η ιστορία του μεγαλύτερου μυστικού του Dickens έχει ειπωθεί συχνά, αλλά όχι το παρακάτω που αναφέρεται στο βιβλίο. Η θεωρία της είναι ότι ο ένας από τους δύο γιους της ξαδέρφης της Ternan, o Francis Cleveland Φράνσις, ήταν στην πραγματικότητα παιδί της Ternan και του Dickens. H Kelly συμπεραίνει τελικά ότι ο Dickens ήθελε να κυκλοφορούν φήμες για τη σχέση του με την Ternan για να κρύψει μια άλλη αλήθεια. Ότι ανέπτυξε σύφιλη στα 30 του και μόλυνε τη γυναίκα του. Ή ότι ενδεχομένως η Catherine Dickens, άμεμπτη σε όλες τις προηγούμενες αφηγήσεις της ζωής του συγγραφέα, ήταν η πηγή της μόλυνσης. Δεν είναι αδύνατο η Catherine να είχε κολλήσει σύφιλη κατά τη διάρκεια μιας δικής της σχέσης.
Σε κάθε περίπτωση, η ζωή του Dickens είχε πολλά white lies που θέλησαν να κρύψουν τις μεγάλες ατυχίες της ζωής του, τις ευαισθησίες του και πολλά παιδικά τραύματα. Είχε όμως έναν πιο μυθιστορηματικό τρόπο για να τα καλύψει, ακριβώς όπως έκανε και στις ιστορίες του. Το πιο πιθανό είναι πως, αν δεν ήταν αυτό που γνωρίζουμε, να μην έχουμε μάθει τίποτα. Αλλά τα μεγαλύτερα μυστικά των ανθρώπων μένουν στο σκοτάδι και πλάθονται και αλλάζουν μέσα σε αυτό.
Και αυτό το τελευταίο κανείς δεν το γνώριζε καλύτερα από τον Charles Dickens.
