Aπό αεροπορικά δυστυχήματα έως δολοφονίες και σπάνιες ασθένειες, η οικογένεια Κένεντι, η πιο διάσημη πολιτική δυναστεία της Αμερικής, έχει πληγεί από μια σειρά από τραγωδίες. Μετά από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1969, ο Τεντ Κένεντι, ο οποίος μέχρι τότε είχε χάσει τέσσερα από τα αδέρφια του αναρωτήθηκε αν «κάποια απαίσια κατάρα όντως υπήρχε πάνω από όλους τους Κένεντι». Ο τεράστιος αριθμός των τραγικών ασθενειών και θανάτων που σχετίζονται με την οικογένεια έχει κάνει πολλούς να τους θεωρούν «καταραμένους». Η ιστορία βέβαια έχει επικεντρωθεί σε δύο τραγωδίες της οικογένειας που ακόμα και σήμερα έχουν αντίκτυπο στις ΗΠΑ.
Bobby Kennedy: Το αμερικανικό όνειρο έσβησε στην κουζίνα
Ο Ρόμπερτ Φράνσις Κένεντι -Robert Francis (Bobby) Kennedy- ήταν ένα ακόμη μέλος από τη δυναστεία των Κένεντι, που «ενίσχυσε» την κατάρα της οικογένειας, καθώς είχε την ίδια τύχη με τον αδερφό του, Τζον Κένεντι (JFK) ο οποίος δολοφονήθηκε σε ηλικία μόλις 42 ετών. Όσο για τον Ρόμπερτ, είδε για τελευταία φορά το φως της μέρας κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας για το χρίσμα του υποψηφίου του Δημοκρατικού Κόμματος για την προεδρία των ΗΠΑ το 1968. Ήταν μόλις 42 ετών (σ.σ. σήμερα θα είχε γενέθλια, καθώς γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου του 1925).
Η ζωή γράφει πολλές φορές χειρότερα σενάρια από τον κινηματογράφο και πράγματι οι δυστυχίες των Κένεντι, σε συνδυασμό με την αίγλη, τη φιλοδοξία και τη δύναμή τους έχουν πυροδοτήσει ιστορίες και μύθους.
Το έβδομο από τα εννέα παιδιά
Ο Ρόμπερτ Φράνσις Κένεντι έχει δηλώσει πως «Ήμουν το έβδομο από τα εννέα παιδιά», είχε αναφέρει «και όταν προέρχεσαι από τόσο κάτω πρέπει να παλέψεις για να επιβιώσεις».
«Δύσκολα μπορώ να θυμηθώ μια ώρα γεύματος», είχε πει ο Ρόμπερτ Κένεντι, «όταν στη συζήτηση κυριαρχούσε τι συνέβαινε στον κόσμο».
Έκανε τη θητεία του στο ναυτικό, σπούδασε νομικά στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου του -Χάρβαρντ και Βιρτζίνια- ασχολήθηκε με την πολιτική, όπου βοήθησε και τον αδελφό του Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι στον προεκλογικό του αγώνα. Το 1961 έγινε υπουργός Δικαιοσύνης όπου σημείο αναφοράς στην πορεία του ήταν η διαμάχη του με τον ρατσιστή κυβερνήτη της Αλαμπάμα, Τζορτζ Ουάλας, κάτι που τον ανέδειξε σε ένθερμο υποστηρικτή των δικαιωμάτων των έγχρωμων και των φτωχών. Παράλληλα, η αντιπολεμική του στάση στο θέμα του Βιετνάμ τον έκανε δημοφιλή στους κόλπους των φοιτητών και της φιλελεύθερης διανόησης. Το 1964 εξελέγη γερουσιαστής Νέας Υόρκης και στη συνέχεια εκδήλωσε την πρόθεσή του να διεκδικήσει το προεδρικό αξίωμα. Όσον αφορά την προσωπική του ζωή, το 1950, ο Ρόμπερτ Κένεντι παντρεύτηκε την Έθελ Σκάκελ, όπου απέκτησαν αργότερα έντεκα παιδιά.
Πολιτική σταδιοδρομία
Από το 1952 άρχισε την πολιτική του σταδιοδρομία του στη Μασαχουσέτη διευθύνοντας με επιτυχία τον προεκλογικό αγώνα του αδελφού Τζον Κένεντι για την έδρα του γερουσιαστή της Πολιτείας αυτής. Σε εθνικό επίπεδο, δραστηριοποιήθηκε πολιτικά από τον επόμενο χρόνο, ως βοηθός σύμβουλος τής Μόνιμης Εξεταστικής Υποεπιτροπής της Γερουσίας, που είχε επικεφαλής τον διαβόητο Τζόζεφ ΜακΚάρθι. Το 1957 ήταν επικεφαλής των συμβούλων τής Ειδικής Εξεταστικής Επιτροπής τής Γερουσίας που διενεργούσε έρευνες γύρω από τα σκάνδαλα εκβιασμών στα συνδικάτα, γεγονός που προκάλεσε την εχθρότητα του Τζίμι Χόφα.
Ο Κένεντι ήταν γνωστός υπέρμαχος των περιθωριοποιημένων κοινοτήτων και μιλούσε για φυλετική ισότητα κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του. Δύο μήνες πριν από το θάνατό του, έδωσε μια αυτοσχέδια ομιλία στην Ινδιανάπολη. «Αυτό που χρειαζόμαστε στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι η βία και η ανομία, αλλά η αγάπη και η συμπόνια ο ένας προς τον άλλον, ένα αίσθημα δικαιοσύνης προς εκείνους που εξακολουθούν να υποφέρουν, είτε είναι λευκοί είτε μαύροι».
Η ημέρα της δολοφονίας
Στις 5 Ιουνίου 1968, ο Κένεντι τραυματίστηκε θανάσιμα λίγο μετά τα μεσάνυχτα στο ξενοδοχείο Ambassador στο Λος Άντζελες. Λίγο πριν εκείνο το βράδυ ο 42χρονος είχε βγει νικητής στις προκριματικές εκλογές του Δημοκρατικού Κόμματος της Νότιας Ντακότας και της Καλιφόρνιας του 1968 κατά τις προεδρικές εκλογές του 1968 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μετά τον τραυματισμό του επίσημα ανακηρύχθηκε νεκρός στις 1:44 π.μ. στις 6 Ιουνίου, περίπου 26 ώρες μετά τον πυροβολισμό.
Καθώς ο Κένεντι έβγαινε από τη σκηνή του ξενοδοχείου Ambassador, το πλήθος φώναζε το όνομά του, «Θέλουμε τον Bobby». Ένας ένοπλος πυροβολεί, χτυπώντας τον Κένεντι και τραυματίζοντας άλλους πέντε. Ο χρυσός Ολυμπιονίκης Ράφερ Τζόνσον - ένας από τους φίλους του Κένεντι που εργάστηκε στην εκστρατεία του - πάλεψε με τον ένοπλο στο έδαφος και προσπάθησε να τον αφοπλίσει. Μέσα στο χάος, ένας έφηβος σερβιτόρος, ο Juan Romero έτρεξε να βοηθήσει τον Ρόμπερτ.
Ο Romero είπε στο StoryCorps το 2018. «Μπορούσα να νιώσω μια σταθερή ροή αίματος να περνάει ανάμεσα από τα δάχτυλά μου». Ο Κένεντι πέθανε την επόμενη μέρα. Ήταν 42 ετών και η γυναίκα του ήταν έγκυος στο 11ο παιδί τους.
Ο άνδρας που πυροβόλησε τον Κένεντι εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης
Ο δολοφόνος ήταν ο 24χρονος Σιρχάν Σιρχάν και η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη το 1972. Μέχρι σήμερα κρατείται σε φυλακή της Καλιφόρνιας, ενώ δεν έχουν ευδοκιμήσει οι επανειλημμένες αιτήσεις για αποφυλάκιση.
