Είναι από τους λίγους Έλληνες ηθοποιούς με τόσο λαμπρή καριέρα εκτός Ελλάδος. Παραγωγές από την Ευρώπη και το Χόλιγουντ συμπεριλαμβάνουν το όνομά του, έχοντας πάρει μέρος πλάι σε πολύ σημαντικά ονόματα του κινηματογράφου, όπως ο Allain Delon και η Claudia Cardinale (Ο Ρόκο και τα Αδέρφια του) και ο Michael Douglas (Το Διαμάντι του Νείλου).
Στην ιστορία, ο Σπύρος Φωκάς, έμεινε ως ο Έλληνας ζεν πρεμιέ, με ένα δημοσίευμα του εξωτερικού να αναφέρει, μάλιστα, ότι ξεπερνά σε ομορφιά ακόμα και τον Allain Delon. Η διεθνής καριέρα του από τη μία και το γεγονός ότι στη δεκαετία του ’60 δούλεψε στην Ιταλία από την άλλη, του στέρησαν τη δυνατότητα να γίνει μεγάλος σταρ στην Ελλάδα, καθώς «έχασα τα καλά χρόνια του ελληνικού σινεμά» όπως έχει δηλώσει.
Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για να του στερήσει τον ρόλο σε μια μπλοκμπάστερ παραγωγή, και συγκεκριμένα στο Ράμπο ΙΙΙ. Για όσους δεν θυμούνται, ο Σπύρος Φωκάς ήταν εκ των κακών μουτζαχεντίν, οι οποίοι προσπαθούσαν να τη φέρουν στον John Rambo του Sylvester Stallone.
Γιατί πρέπει να δεις το ντοκιμαντέρ του Netflix για τον Sly.
Μια γνωριμία μέσω βρισιάς
Μπορεί στο Sly να γνωρίσαμε την πιο μαλακή πλευρά του χαρακτήρα του Stallone πίσω από την τεστοστερόνη, ωστόσο, είναι αλήθεια ότι ο 77χρονος σήμερα action star είχε πάντα τη φήμη του δύσκολου τύπου.
Προκειμένου, λοιπόν, ο Φωκάς να πάρει τον ρόλο του Μασούντ του μουτζαχεντίν στο Rambo III έπρεπε να δώσει το οκ πρώτα ο Sly.
Και η κουβέντα πήγε κάπως έτσι στο τηλέφωνο:
Σ: «Λοιπόν, από πού είσαι;» λόγω της ελληνικής προφοράς του.
Φ: «Είμαι Έλληνας».
Σ: «Είσαι δηλαδή και εσύ σανοφαμπίτς (σ.σ. @@τανας γιος);»
Ο λόγος που ο Sly ήταν τόσο επιθετικός, ήταν γιατί κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων στην ταινία «Cobra», είχε μια κακή εμπειρία με τον George Cosmatos, χωρίς να το γνωρίζει ο Φωκάς. Η απάντησή του, τελικά, απασφάλισε τον Stallone.
Φ: «Μπα… Πολύ χειρότερος».
Σ: «Μου κάνεις. Θες να έρθεις στην ταινία μου;».
Και κάπως έτσι κλείστηκε το «ραντεβού» του Έλληνα ζεν πρεμιέ με τον Stallone. Και όχι σε οποιαδήποτε ταινία, αλλά σε Ράμπο φιλμ.
Ο Φωκάς θα δήλωνε για τον Stallone πως: «Δεν υπάρχει πιο εργασιομανής τύπος από εκείνον. Για όλους η μέρα έχει 24 ώρες, για εκείνον 26!».
Σαφώς και ο ρόλος του Μασούντ του μουτζαχεντίν δεν ήταν πρωταγωνιστικός, ωστόσο αποτελεί άλλο ένα κουμπί στο πολυποίκιλτο πουκάμισο της μεγάλης του καριέρας. Μιας καριέρας αξιοθαύμαστης, που ξεπέρασε τα ελληνικά σύνορα, λάμποντας στο εξωτερικό.
Οι νεότεροι, μπορεί να τον θυμόμαστε για τη συμμετοχή του στους Δύο Ξένους, ωστόσο εκείνη η συμμετοχή του στο Rambo III συγκαταλέγεται, σαφώς, ανάμεσα στα highlights του. Πολύ περισσότερο, βέβαια, ο τρόπος που χειρίστηκε τον Stallone για να φτάσει στον ρόλο.
