Η Παγκόσμια Ημέρα του Άντρα δεν είναι μόνο μία αφορμή για πέντε ποτά παραπάνω με την παρέα αλλά από μία ηλικία και έπειτα είναι η τέλεια αφορμή για περισυλλογή. Για το ποιος είσαι, πού έχεις φτάσει και τι θα ήθελες ακόμα να πετύχεις στη ζωή σου. Έχεις πετύχει όλους σου τους στόχους ή απέχεις πολύ ακόμα από αυτό που ήθελες κάποτε να γίνεις; Ή εναλλακτικά σαν εκείνον που ήθελες πολύ να μοιάσεις. Όλοι άλλωστε εμπνεόμαστε από κάποιον σε αυτή τη ζωή.
Η παρακάτω πεντάδα που ακολουθεί, θα μπορούσε να αντικατοπτρίζει κι έναν σούπερ ήρωα. Σαν εκείνους που βλέπεις στις ταινίες. Έναν ήρωα που συνθέτει τα καλύτερα χαρακτηριστικά από έναν άντρα και που αποτελεί πηγή έμπνευσης για να γίνουμε ακόμα καλύτεροι.
1. Tο κοινωνικό αποτύπωμα του Κιάνου Ριβς
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια για τον John Wick (ή Neo) της καρδιάς μας. Δεν είναι μόνο ότι είναι ακομπλεξάριστος, προσφέρει αδρεναλίνη σε όποια ταινία παίζει αλλά φροντίζει ταυτόχρονα να επιδεικνύει το πιόν σε κάθε του δημόσια εμφάνιση. Ο Κιάνου Ριβς είναι ο τύπος που είδε τις αναποδιές να έρχονται στο διάβα του πάνω στο απόγειο της καριέρας του καθώς την εποχή που μεσουρανούσε στο Matrix έχασε σε τροχαίο την τότε σύντροφό του, Τζένιφερ Σάιμ ενώ νωρίτερα το παιδί που θα αποκτούσαν γεννήθηκε νεκρό αλλά εκεί που πολλοί θα τα έβαφαν μαύρα, εκείνος βρήκε καταφύγιο στην καλοσύνη της ψυχής του. Και τελικά αναδείθηκε πολύ ψηλότερα από ότι όλοι περιμέναμε. Ακόμα και αν δεν είναι αυτό που λέμε ηθοποιάρα, ο τύπος γεμίζει την οθόνη όσο λίγοι, σε κερδίζει όμως με τη μοναδική του ικανότητα να κάνει ακόμα και τα απλά πράγματα να φαίνονται ξεχωριστά. Μας αρέσει γιατί ακομπλεξάριστος ειδικά τη μέρα που επέλεξη για plus one στα Όσκαρ τη μητέρα του, τον λατρεύουμε γιατί δεν έχει τουπέ που έχουν όλοι οι celebrities. Έχεις δει πολλούς που βγάζουν τόσα εκατομμύρια να μετακινούνται με το τρένο;
Ο Μάθιου Πέρι ήδη έχει κερδίσει την αντιπάθειά μας που τόλμησε να πιάσει τον Κιάνου στο στόμα του.
Η λέξη ταπεινότητα ανήκει στον Κιάνου και δικαιωματικά.
2. Η καθημερινή εξέλιξη του Τομ Χάρντι
Σαφώς και έχεις βαρεθεί να σου γράφουμε στο Ratpack για τον Βρετανό ηθοποιό, ο τύπος όμως μας δίνει συνεχώς αφορμές για να τον αποθεώνουμε και κυρίως λόγους να γινόμαστε καλύτεροι. Δεν είναι μόνο οι ρόλοι που έχει παίξει στη ζωή του (βλ. Bane, Alfie Solomons, Charles Bronson) όσο η ατέρμονη επιμονή του να δοκιμάζει και να βελτιώνεται σε άλλους τομείς της ζωής του. Ξέρει ποια είναι τα όριά του, αλλά φαίνεται ότι μέχρι να τα αγγίξει έχει πολύ ακόμα. Αν νόμιζες ότι ξέρει να δέρνει μόνο στις ταινίες του, το ότι κατεβαίνει σε τουρνουά Brazilian Jiu-JitsuJiu-Jitsu και μάλιστα βγαίνει και πρώτος αρκεί για να υποκλιθούμε. Πέρα από αυτό όμως δεν χωράει αμφιβολία ότι είναι από τους πλέον αυθεντικούς διάσημους που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή εκεί έξω. Δεν αλλάζει για τίποτα και κανέναν, είναι ο εαυτός του για αυτόν και τον λατρεύουν όλοι. Και οι διάσημοι ίσως περισσότερο και από τους ίδιους τους φαν του.
3. Την κοινωνικότητα του Φρανκ Σινάτρα
Γι' αυτό εδώ το σάιτ, ο Φρανκ δεν είναι απλά μία θρυλική αμερικανική φιγούρα. Είναι ένας άνθρωπος που επηρέασε τον σύγχρονο άντρα από κάθε άποψη. Είχε την φωνή, το στήσιμο, το κοστούμι, αλλά κυρίως είχε αυτή την πειθώ των χαρισματικών ανθρώπων. Ο Φρανκ ήταν ο άντρας που όπου έμπαινε, ξετυλιγόντουσαν κόκκινα χαλιά, χαμογελούσαν όμορφες γυναίκες και άνοιγαν μπουκάλια με ποτά – Jack Daniel’s για την ακρίβεια. Δεν ήταν απόμακρος, δεν ήταν περίεργος. Είχε αυτό το fun to be around που ψάχνουν οι σύγχρονες αντροπαρέες. «Ξεκινούσες για ένα ποτό και μπορεί να βρισκόσουν στην Κίνα» είχε δηλώσει για εκείνον ο Ντιν Μάρτιν. Και η αλήθεια είναι πως θέλουμε τέτοιους φίλους στη ζωή μας. Ανθρώπους που ξέρουν να χαμογελούν, να είναι πρόσχαροι, να ελίσσονται. Ο Φρανκ ήταν ένας τέτοιος άνθρωπος. Ένας σταρ που είχε καταλάβει πώς παίζει το παιχνίδι της η ζωή και μέσα από την κοινωνικότητά του προσπαθούσε να βρίσκεται πάντα πέντε βήματα μπροστά. Και τις περισσότερες φορές τα κατάφερνε. Πέρασε όλη αυτή την παρεΐστικη ιδεολογία στους άντρες της εποχής του, ώστε και εκείνοι με τη σειρά τους να την εξελίξουν και να αποτελέσουν την βάση για όμορφα πράγματα. Όπως ακριβώς συνέβη και με το περιβόητο Ratpack.
4. Την ντομπροσύνη του Ζινεντίν Ζιντάν
«Κανείς ποδοσφαιριστής δεν αξίζει τόσα πολλά λεφτά. Το ποσό είναι υπέρογκο» είχε σχολιάσει ο Ζιντάν για την μεταγραφή του στη Ρεάλ Μαδρίτης έναντι 77 εκατομμυρίων ευρώ. Ο «Ζιζού» είναι από τους λίγους τύπους εκεί έξω που δεν τους καταβρόχθισε η lifestyle πλευρά του ποδοσφαίρου. Ήταν πάντα αφοσιωμένος στο στόχο του, την μπάλα, και προσπαθούσε να συμπεριφέρεται σαν θνητός παρότι υπήρχε κάτι θεϊκό που είχε αγγίξει τα πόδια του. Η κεφαλιά στον Ματεράτσι συζητήθηκε από πολλούς, αλλά ο ίδιος σε συνέντευξη το 2010 δεν είχε μετανιώσει. «Προτιμώ να πεθάνω παρά να ζητήσω συγνώμη» είχε δηλώσει για τον άνθρωπο που προσέβαλλε την αδερφή του. Τα ίδια κότσια είχε δείξει και με τα ακροδεξιά φαινόμενα στη Γαλλία, όταν καλούσε τον κόσμο να ψηφίσει ενάντια στη Μαρί Λεπέν. «Έχουμε ήδη πολλά προβλήματα. Δεν χρειαζόμαστε άλλα» έλεγε στις εφημερίδες, απαντώντας χαμογελαστά στις επιθέσεις της τότε υποψηφίου προέδρου για την καταγωγή του. «Φυσικά και είμαι Αλγερινός. Ένας περήφανος Αλγερινός που αγάπησε πολύ την Γαλλία».
5. To χιούμορ και η γοητεία του Τζέιμς Μποντ
Μέσα στην απόλυτη πεντάδα των ιδανικών αντρών, πιστέψαμε πως έπρεπε να υπάρχει χώρος και για έναν της μυθοπλασίας. Έναν τύπο που είναι όλα όσα θα ήθελε ένας άντρας παλαιάς κοπής. Γενναίος, με εξαίρετο γούστο στο ντύσιμο και το ποτό, αλλά κυρίως στις γυναίκες. Ο Τζέιμς Μποντ του Ίαν Φλέμινγκ, είναι μέχρι και σήμερα το «ταβάνι» που μπορεί να φτάσει ένας άντρας. Ένα βήμα προς τη θέωση. Κάτι μικρό από τον επίγειο παράδεισο. Μικροί, τον θέλαμε νικητή μέσα από τις επικίνδυνες περιπέτειες. Τώρα που μεγαλώσαμε, τον θέλουμε σαν δάσκαλο. Σαν μία μεντορική φιγούρα που θα μας πάρει από το χέρι για να μας διδάξει ότι υπάρχουν άλλα τόσα που δεν ξέρουμε. Γιατί με ό,τι και αν καταπιανόταν ο 007, είχε το ταλέντο να το κάνει να φαίνεται ξεχωριστό. Περισσότερο, δίδαξε πως αν το «όμορφο» βρίσκει πολλές φορές κάποια εμπόδια, σίγουρα αυτά υπερνικούνται από το «γοητευτικό». Η κατάκτηση της γοητείας, δεν είναι απλά μία αυτοϊκανοποίηση, αλλά εφόδιο για την καθημερινότητα. Και κάπως έτσι ο Μποντ μας έκανε καλύτερους άντρες.
