Μπορεί το ρητό να λέει πως το κοστούμι δεν κάνει τον άνθρωπο, αλλά η αλήθεια είναι πως η περίπτωση του Cillian Murphy αποτελεί εξαίρεση. Δεν μπορούμε να μπούμε στο όραμα που αποκαλύφθηκε στην διευθύντρια παραγωγής του casting για το Peaky Blinders, Shaheen Baig, αλλά κατάφερε να δει τον Thomas Shelby στο πρόσωπο του από την πρώτη στιγμή. Και μαζί με την επιλογή της, χάρισε στο κοινό έναν ολοκαίνουργιο τηλεοπτικό ήρωα.
«Όταν γνωρίσαμε τον Paul Anderson ήμασταν σίγουροι ότι βρήκαμε τον Arthur. Στην περίπτωση όμως του Thomas, θέλαμε να το ψάξουμε περισσότερο – άλλωστε πρόκειται για τον κεντρικό χαρακτήρα. Επιστρέφαμε όμως πάντα στην επιλογή του Cillian ο οποίος ολοκλήρωσε το σχήμα και έδωσε το κύρος» θα σχολίαζε η Baig σε συνέντευξή της στο περιοδικό Interview. Κάποια στιγμή είχα διαβάσει μία συνέντευξη του Edward Sexton στο περιοδικό GQ, ο οποίος σχολίαζε την μόδα που ακολουθούσαν οι διάσημοι και τις παραγγελίες που δέχεται στο μαγαζί του στην ιστορική Saville Row. Όταν ο Cillian Murphy μπήκε στο Custom L&S Tailors, δεν είχε δεχτεί πρόταση για τον ρόλο κάποιου δολοφόνου από το Birmingham. Είχε μόλις δεχτεί την πρόταση ενός σκηνοθέτη ονόματι Christopher Nolan για ένα reboot του Batman και χρειαζόταν ένα καλό κοστούμι. «Είδα κάποιον άλλο στο κοστούμι. Κάποιον πιο σημαντικό και από τον ίδιο. Λίγοι άνθρωποι το βγάζουν αυτό. Γιατί τους φοράει το κοστούμι και όχι αυτοί εκείνο».
Διάβασε εδώ την ιστορία της αληθινής συμμορίας.
Θα λέγαμε ψέματα αν δεν παραδεχόμασταν πως το Peaky Blinders καθιέρωσε τον Cillian Murphy στο mainstream κοινό. Σίγουρα το Batman Begins είχε κάνει καλά την δουλειά του, αλλά οι κριτικοί τον είχαν λατρέψει στο πολεμικό Trench του 1999 και οι λάτρεις των post-apocalyptic από το 28 Days Later. Αυτό το τελευταίο, με έναν Cillian Murphy να τρέχει να γλιτώσει από ζόμπι με τον Brendan Gleeson στο πλάι του, ήταν ο λόγος που δύσκολα θα τον φανταζόταν κανείς να κουμαντάρει μια οικογένεια και ταυτόχρονα συμμορία στοιχηματζήδων στο Μεσοπόλεμο – αν και το Inception έπαιξε και αυτό τον δικό του ρόλο. Και όμως τα κατάφερε. Δεν έραψε απλά ένα νέο κοστούμι, αλλά μία ολοκαίνουργια προσωπικότητα κομμένη και ραμμένη στις ανάγκες της τηλεόρασης. Όλα αυτά μέσα από το όραμα του Steven Knight. Έχουμε όμως ξεκαθαρίσει τους λόγους που ο Cillian Murphy μας αρέσει τόσο με τα ξυράφια στο κασκέτο του;
Στο δικό μας το μυαλό, ο Thomas Shelby συμβολίζει πολλά περισσότερα από έναν γκάνγκστερ. Συμβολίζει την πρόοδο. Ο Thomas επιστρέφει από τον πόλεμο και αφήνει την διπλωματία και την καθαρή σκέψη να μιλήσουν για εκείνον. Ακόμη και ο αδερφός του, Arthur, που τυπικά θεωρείται ο πατριάρχης της οικογένειας ως ο μεγαλύτερος, παραμερίζεται με τρόπο στη γωνία αντιλαμβανόμενος πως οι πραγματικοί ηγέτες είναι εκείνοι που παραμένουν ψύχραιμοι ώστε να αντιμετωπίσουν τις κρίσεις. Και που φυσικά, έχουν το όραμα να δουν την επόμενη μέρα. Τόσο για τους ίδιους όσο και για όσους βρίσκονται τριγύρω του. Ο Thomas είναι ο άνθρωπος που προσπαθεί να πετύχει το βέλτιστο δυνατό του εαυτού του, αλλά την ίδια στιγμή δεν αρνείται πως έχει τους προσωπικούς του δαίμονες για να πολεμήσει. Και ποιος άντρας δεν έχει τους δικούς του δαίμονες, σωστά;
Πλέον όμως είναι η ατμόσφαιρα που κερδίζει γύρω από το πρόσωπο του Cillian Murphy. Είναι η άνευ όρων αφοσίωση μίας ολόκληρης γενιάς τηλεοπτικού κοινού σε έναν ήρωα που γεννήθηκε κυριολεκτικά από το τίποτα και που σκαρφάλωσε μέχρι τα έδρανα του κοινοβουλίου. Που μέσα από σφαίρες, πόλεμο, αίμα και πισώπλατα μαχαιρώματα, κατάφερε να περάσει σε όλους μας το ένστικτο της επιβίωσης. Όλο αυτό το πακέτο ωστόσο μέσα από ένα επιδραστικό στυλ το οποίο κέρδισε το αντρικό κοινό -και όχι μόνο- προάγοντας την κουλτούρα, το κοφτερό μυαλό και την ποιότητα. Πολύ περισσότερο, ο Thomas Shelby μας δίδαξε ότι τίποτα δεν χαρίζεται στη ζωή. Πρέπει να απλώσεις τα χέρια σου για να τα πιάσεις. Και ο Thomas το έκανε με καλοξυρισμένο πρόσωπο και δολοφονικό βλέμμα. Όπως ακριβώς τον αγαπήσαμε.
Ο νέος κύκλος των Peaky Blinders μπορεί ακόμη να αργεί, αλλά ο Cillian Murphy έχει σήμερα τα γενέθλιά του. Και ευελπιστούμε να σβήνουν τούρτες προς τιμήν του στο Birmingham.
Ή ακόμη καλύτερα να υψώνουν τα ποτήρια τους στο όνομά του.
