Τι θα ήταν τα Χριστούγεννα χωρίς το Die Hard και τον John McClane ως action Άι Βασίλη; Ταινίες σαν και αυτή γυρίζονται μια φορά και μένουν στην ιστορία, οι υπόλοιπες παρόμοιες απλώς τους μοιάζουν και μας εκνευρίζουν που πατάνε πάνω σε μια επιτυχημένη συνταγή δίχως να βλέπουν λίγο πιο πέρα από τη σκιά τους.
Όπως και να το δούμε, το να μπορέσει να θεωρηθεί μια ταινία δράσης και μάλιστα ομηρίας, χριστουγεννιάτικη, σε σημείο που να προτιμάται παραπάνω από άλλες κλασικές τύπου Home Alone ή Grinch, τότε μάλλον κάτι σημαντικό έχει πετύχει.
Η αλήθεια είναι ότι το πρώτο και αυθεντικό Die Hard που δυστυχώς είδε μέχρι και τον Jai Courtney να παίρνει μέρος στο franchise, δημιούργησε τον μύθο του σκληροτράχηλου Bruce Willis και τον έβαλε για πάντα στις καρδιές μας με τις ριψοκίνδυνες και πραγματικά απαιτητικές κινήσεις, τους πυροβολισμούς και τους ηρωισμούς με φόντο την παραμονή των Χριστουγέννων.
Ταυτόχρονα όμως, το Die Hard πέρα από τον John McClane της έβδομης τέχνης, μας προσέφερε έναν από τους πλέον εικονικούς κακούς όλων των εποχών.
Και το όνομα αυτού, Hans Gruber
Μοιάζει πραγματικά τόσο περίεργο που ο Alan Rickman δεν βρίσκεται πλέον ανάμεσά μας καθώς απεβίωσε το 2016 λόγω καρκίνου στο πάγκρεας, κυρίως διότι όσους χαρακτήρες και αν ενσάρκωσε όλα αυτά τα χρόνια είναι τόσο έντονοι που αγκιστρώθηκαν στο μυαλό και την καθημερινότητά μας. Οι νεότεροι μπορεί να τον θυμούνται ως Severus Snape, στους περισσότερους όμως θα είναι πάντα ο main villain τρομοκράτης του Nakatomi Plaza, Hans Gruber.
Mια κατηγορία μόνος, o απόλυτος τρόπος να συστηθεί κανείς στο κοινό από την πρώτη του ταινία -πριν από το Die Hard έπαιζε μόνο θέατρο- ο Rickman μας παρουσίασε μία ανατριχιαστική φιγούρα, τόσο σκοτεινή όσο το τρίτο πνεύμα των Χριστουγέννων, δίχως συναίσθημα και μια φωνή σκέτη ανατριχίλα, στα επίπεδα του Darth Vader, ακόμα και αν δεν χρειαζόταν ειδική μάσκα για να το καταφέρει.
Χωρίς Gruber δεν θα υπήρχε McClane
Είναι μεγάλη αλήθεια πως μέχρι να έρθει ο Joker του Heath Ledger και παραδεχτούμε τον αυθεντικό πρωταγωνιστή στο Dark Knight, οι περισσότεροι κακοί έβλεπαν τη φήμη τους να καταπατάται από τους πρωταγωνιστές των ταινιών. Όχι όμως ο Gruber. Διότι χωρίς την ύπαρξή του, ο John McClane δεν θα έμενε στη μνήμη μας ως ένας action hero που είναι Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει, αλλά σαν ένας ακόμα ήρωας που πέρασε και απλώς έσωσε τους ομήρους.
Πέρα από το απόλυτο παρουσιαστικό, ο Hans Gruber του Alan Rickman είναι προσωποποίηση του ακατόρθωτου αντιπάλου, του τύπου που δεν έχει σούπερ δυνάμεις αλλά με το μυαλό και την εκπαίδευση μπορεί να ισοπεδώσει οποιονδήποτε και οτιδήποτε. Ένας mastermind που δεν έχει να χάσει κάτι και θα κάνει τα πάντα για να πετύχει το σκοπό του.
Είναι ενδεχομένως ένα χαρακτηριστικό του Rickman σε όποιο ρόλο έπρεπε να παίξει τον κακό, το να μπορεί να βγάζει έναν τόσο έντονο χαρακτήρα με αντίστοιχα σκοτεινό ύφος και ένστικτο, αλλά και ένα μυστήριο βλέμμα που είτε έκρυβε πολλά, είτε κυριολεκτικά τίποτα. Στους δύο ρόλους villain που έπαιξε και θριάμβευσε στα τέλη 80’s με αρχές 90’s (πέραν του Gruber, υποδύθηκε τον αξεπέραστο Σερίφη του Nottingham στο «Robin Hood: Prince of Thieves») κατάφερε να αποτελέσει ταυτόχρονα τον κακό, κυρίως όμως τον πρωταγωνιστή. Εκείνον που δίχως να έχει την περισσότερη ώρα την κάμερα πάνω του να κλέβει την παράσταση, σε σημείο που αδημονείς να τελειώσουν οι σκηνές του McClane για να επιστρέψουν σε αυτόν.
Από τη στιγμή που το Die Hard είναι η απόλυτη χριστουγεννιάτικη ταινία, τότε ο Hans Gruber είναι δικαιωματικά ο main antagonist των γιορτών. Το γεγονός ότι η οικογένεια Gruber επέστρεψε στο franchise για το τρίτο επεισόδιο και το Die Hard with a Vengeance, με τον Jeremy Irons να υποδύεται τον αδερφό του, Simon, είναι βέβαιο ότι το χρωστάει στον μέγιστο Rickman για το δρόμο που χάραξε ως Hans.
