Όλοι έχουμε μία φωτογραφία μας που είμαστε στο παιδικό μας δωμάτιο με ακουστικά και μία ηλεκτρική κιθάρα στα χέρια. Κι αν όχι όλοι, οι περισσότεροι που κάποτε καταπιαστήκαμε με την μαγική εξάχορδη θεά. Η ηλεκτρική κιθάρα είναι το πάνθεο του έφηβου ροκά, είναι η κορυφή του Έβερεστ του κάθε άντρα που θέλει να μάθει να παίζει ένα μουσικό όργανο. Όπως και να το κάνουμε, σε αυτή την κατηγορία υπάρχουν κάποιοι πρωταθλητές βαρέων βαρών.
Ένας από αυτούς είναι ο Jimi Hendrix. Τι θα ήταν η ηλεκτρική κιθάρα σήμερα χωρίς αυτόν; Μάλλον κάτι πολύ διαφορετικό. Μπορούμε να διανοηθούμε τη ροκ μουσική και τραγουδοποιία χωρίς αυτόν τον υπέροχο τύπο;
Δύσκολο.
Μια προσωπική ιστορία
Θυμάμαι τον εαυτό μου κάπου εκεί γύρω στο 1995, εκείνη την θαυμάσια χρονιά για τη μουσική μου παιδεία, μέσα στο δωμάτιο μου με την πρώτη μου ηλεκτρική, μία Jackson μαύρη (πλέον το αυθεντικό εργοστάσιο έχει κλείσει) να γρατζουνάω μερικά μέταλ ριφ. Ναι στην αρχή ήμουν μεταλάς αλλά στην πορεία κάτι άλλαξε. Κι ένας από τους λόγους της αλλαγής μου ήταν φυσικά και ο μεγάλος Jimi Hendrix.
Η πρώτη φορά που άκουσα Hendrix στη ζωή μου ήταν όταν ένας φίλος και συμμαθητής μου είχε φέρει μία κασέτα στο σχολείο. Πραγματικά έμεινα με ανοιχτό το στόμα όταν άκουσα για πρώτη φορά την μεγάλη εκτέλεση του Voodoo Child.
Όλη μου η παρέα άκουγε Hendrix από τότε, από το πρωί μέχρι το βράδυ, όλοι μας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο παίζαμε κάποιο μουσικό όργανο. Και μετά διαβάσαμε και λίγο μουσική ιστορία. Ναι, τελικά ήταν αλήθεια πως ο Hendrix είχε διδάξει ολόκληρη τη Βρετανική σκηνή πώς να παίξει ένα σόλο και αυτό κάπου το 1966, όταν προσγειώθηκε στο Λονδίνο κι έψαχνε για ντράμερ και μπασίστα.
Πώς τους δίδαξε όλους
Όταν βγήκε στη σκηνή ο Jimi επί Βρετανικού εδάφους, από κάτω ήταν ο πιο καλός κιθαρίστας της Αγγλίας εκείνο τον καιρό, φυσικά δεν ήταν άλλος από τον κύριο Eric Clapton, ο ίδιος ο Clapton δεν είχε ξαναδεί κάτι τέτοιο, από εκείνη τη νύχτα άλλαξε αμέσως το παίξιμο του, ακόμη και το στήσιμο του στη σκηνή.
Στη δική μου παρέα ο Hendrix ήταν το starting point για να δούμε σαν ερασιτέχνες κιθαρίστες με άλλο μάτι τα blues. Μέχρι τότε ακούγαμε μόνο μεταλιές (κι ακόμη ακούμε φυσικά) αλλά όμως οι νότες και τα κεταβάσματα του Hendrix κυριολεκτικά μας άνοιξαν διάπλατα το μυαλό.
Ο τρόπος που χρησιμοποιούσε τις κλίμακες ήταν πραγματικά μοναδικός, κι αυτό το παραδέχονται όλοι οι γνωστοί κιθαρίστες, από τον Jimmy Page μέχρι τον Yngwie Malmsteen.
Και λίγο ιστορική πληροφορία...
Και κάπου εκεί στην Αγγλία γνωρίζει τους Noel Redding και “Mitch” Mitchell και οι 3 τους αποτελούν το συγκρότημα “The Jimi Hendrix Experience“. Από τότε η ιστορία της κιθαριστικής μουσικής άλλαξε, και μάλλον άλλαξε προς το καλύτερο. Πουθενά δεν μπορούσες να ακούσεις τέτοιο παίξιμο. Τι να λέμε τώρα, ο άνθρωπος είχε φτάσει στο σημείο να βουτάει τους ενισχυτές του μέσα στο νερό για να βγάζει τον ήχο που ήθελε.
Έκαναν πολλές συναυλίες στην Γαλλία και ύστερα επέστρεψαν στην Αγγλία όπου αποθεώθηκαν κυρίως για τις δυνατότητες στην κιθάρα του Jimi. Όλοι οι τοπικοί κιθαρίστες της εποχής είχαν μείνει άναυδοι. Όλοι ανεξαιρέτως επηρεάστηκαν από το μεγαλείο των δαχτύλων του Jimi.
To πρώτο τους single ‘Hey Joe’ (διασκευή από το τραγούδι του Billie Roberts) έφτασε στο No 6 των Βρετανικών chart. Στις 12 Μαΐου του 1967 κυκλοφορεί το άλμπουμ τους “Are You Experienced?” το οποίο φτάνει μέχρι το Νο 2 στην Μεγάλη Βρετανία και στο Νο 5 στις Ηνωμένες Πολιτείες, το οποίο περιείχε τις top 10 επιτυχίες “Purple Haze” και “The Wind Cries Mary”.
Η κληρονομιά του
Εμείς στη δική μου παρέα από το γυμνάσιο ακούσαμε αυτόν τον δίσκο. Το είχαμε πραγματικά λιώσει. Δεν υπήρχε μέρα που να μην προσπαθούσα να βγάλω ένα κομμάτι Hendrix στην κιθάρα μου. Φυσικά δεν τα κατάφερνα ακριβώς αλλά σίγουρα όλη αυτή διαδικασία μου άνοιξε άλλους δρόμους στην σκέψη μου σαν μουσικός. Κι αυτή φυσικά είναι και η κληρονομιά του Hendrix.
Η επιτυχία στην Αμερική ήρθε το 1967 με μια εμφάνιση στο “Monterey International Pop Festival” όπου στο τέλος της συναυλίας ο Jimi έβαλε φωτιά στην κιθάρα του επί σκηνής . Ο δεύτερος δίσκος τους κυκλοφορεί την 1η Δεκεμβρίου του 1967 με τίτλο “Axis: Bold as Love” φτάνοντας στο top 5 σε charts σε Αμερική και Μεγάλη Βρετανία.
Ο επόμενος δίσκος “Electric Ladyland”, κυκλοφορεί το 1968 και σκαρφαλώνει στην κορυφή του Billboard στις Ηνωμένες Πολιτείες με τα hit “Burning of the Midnight Lamp”, “All Along the Watchtower” και “Crosstown Traffic”, όπως και το “Voodoo Child (Slight Return)”, το οποίο κυκλοφόρησε μετά το θάνατο του καλλιτέχνη, δύο χρόνια αργότερα ανεβαίνοντας στο Νο 1 στη Μεγάλη Βρετανία. Στις αρχές του 1969 η μπάντα διαλύεται.
Δεν θέλω να μιλήσω για τον θάνατο του, αυτό που με απασχολεί είναι να καταλάβουμε πόσο πολύ επηρέασε τον κόσμο το παίξιμο του. Χωρίς αυτόν ουσιαστικά κανείς δεν θα είχε μάθει για τα blues και κανείς δεν θα είχε τολμήσει να ξύσει την κιθάρα του με τον δικό του μοναδικό τρόπο.
Και τελικά το ότι ο ίδιος ο Hendrix έβαλε φωτιά στην κιθάρα του ίσως και να ήταν ένας αυθόρμητος ιστορικός συμβολισμός, από τότε η κιθάρα τερματίστηκε, τόσο απλά.
