Ίσως είναι κακή μας συνήθεια να έχουμε παραπάνω απαιτήσεις από franchises τα οποία επανέρχονται μετά από καιρό στην επιφάνεια καθώς από ότι φαίνεται αλλοιώνεται η κριτική μας σκέψη και στο βωμό του αποτελέσματος τα πάντα μοιάζουν ελάχιστα μπροστά στην επιθυμία μας για κάτι κακό. Δυστυχώς το πολυαναμενόμενο «The Many Saints of Newark», η prequel ταινία του «The Sopranos», το φιλμ που υποτίθεται θα έριχνε φως στην κατεστραμμένη και προβληματική σκέψη του εικονικού Tony Soprano του James Gandolfini παρουσιάζοντάς μας μαζί με τον απόλυτο μαφιόζο στην ιστορία της τηλεόρασης, τον άνθρωπο από τον οποίο επηρέασε τα πάντα στη ζωή του, το θείο του Dickie Moltisanti, αλλά αντί να πάρουμε απαντήσεις, μάλλον κλείσαμε την τηλεόραση με πολλά παραπάνω ερωτηματικά.
Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι δεν είδαμε και θετικά στοιχεία στην ταινία.
Η υπόθεση και οι υπέροχες ερμηνείες
Πόσες φορές έχεις παρακολουθήσει ταινίες που πραγματικά αδυνατείς να τις ακολουθήσεις αλλά κατά τη διάρκειά τους παρουσιάζουν εξαιρετικούς χαρακτήρες που σε προϊδεάζουν ότι κάτι καλό ακολουθεί; Σίγουρα πολλές. Βέβαια το «The Many Saints of Newark» δεν είναι ότι σε κρατάει απλώς με τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών του καθώς και μόνο η σύνδεση με το «The Sopranos» και η ανατριχίλα κάθε φορά που εμφανίζεται ο νεαρός Tony του υιού Gandolfini, Michael, είναι πραγματικά ισχυρή για να σε αποτρέψουν να κλείσεις την τηλεόραση.
Για αυτό λοιπόν αν το «The Many Saints of Newark» έχει να περηφανεύεται για κάτι αυτό έχει να κάνει με τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών του και αυτό είναι κάτι που δεν μπορείς να παραβλέψεις από μια ταινία η οποία είχε όλα τα φόντα να πετύχει, με ένα cast που φέρνει εις πέρας την αποστολή του, αλλά με μια πλοκή που περισσότερο σε μπερδεύει παρά σε φτιάχνει.
Όπως είναι φυσικό η υπόθεση της ταινίας έχει να κάνει με τα βήματα του Tony Soprano σε μικρή ηλικία ο οποίος μεγαλώνει σε μια από τις πλέον ταραχώδεις εποχές στην ιστορία του Newark όπου κουμάντο κάνει η εγκληματική οικογένεια DiMeo. Σε δύσκολες εποχές όπου κάθε μέρα είναι μια διαρκής μάχη με την επιβίωση καθώς και τη σταθεροποίηση της προσωπικότητάς του, ο νεαρός Tony θα δει στο πρόσωπο του θείου του, Dickie Moltisanti έναν άνθρωπο που του εμπνέει το σεβασμό και παράλληλα του δίνει όλα εκείνα τα ερεθίσματα που θα τον οδηγήσουν στο να μετατραπεί στο διαβόητο αφεντικό που μάθαμε στο «The Sopranos».
Οι ερμηνεία του Alessandro Nivola (Goal!) ως Dickie Moltisanti είναι ίσως το απόλυτο highlight της ταινίας, με μια ιστορία που δεν τον κολακεύει καθόλου, αλλά μέσα από τις δυσκολίες επιβίωσης, το άγχος του σωστού παραδείγματος προς τον σκληρόπετσο ανιψιό του και τη διατήρηση των κεκτημένων της οικογένειας θα καταφέρει να ξεχωρίσει και να κερδίσει ταυτόχρονα τη συμπάθεια όλων. Μαζί με τον αυτόν βέβαια εξαιρετική εντύπωση αφήνουν τόσο ο Jon Bernthal (Johnny Soprano) όσο και ο διπλός Ray Liotta ως «Hollywood Dick» και Sally Moltisanti. Όσο για τον νεαρό Michael Gandolfini το τεστ για το αν μπορεί να βαδίσει με αξιώσεις στα χνάρια του πατέρα του James, το περνάει με περισσή ευκολία.
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι δεν είχε και τον απαιτούμενο χρόνο για να μας δείξει και παραπάνω πράγματα για να μας φτιάξει τη διάθεση.
Τι μας «χάλασε» στο The Many Saints of Newark;
Όπως κατάλαβες από την υπόθεση το prequel του «The Sopranos» είναι κάτι εντελώς διαφορετικό με αυτό που περιμέναμε βλέποντας το τρέιλερ, δυστυχώς όμως αυτή η έκπληξη δεν λειτουργεί θετικά ούτε καν για κάποιον που δεν έχει δει τη σειρά και θέλει να κάνει το ξεκίνημα μέσω του «The Many Saints of Newark». Ο λόγος; Ο πιο απλός. Tony Soprano περιμέναμε να δούμε, Tony Soprano αδημονούσαμε να «μελετήσουμε» και να μάθουμε το background του, αλλά αντί για αυτόν γίναμε μάρτυρες ενός μαφιόζικου λαβύρινθου με συνεχώς νέα μέτωπα και ιστορίες που ανοίγουν και δεν κλείνουν πουθενά και ένα story που στο τέλος μας αφήνει άπειρα ερωτηματικά αντί να μας οδηγεί στη σειρά.
Αν η ταινία θα ήταν σειρά, θα ένιωθες ότι η σεζόν κόβεται στη μέση, ίσως γιατί η περιορισμένη διάρκειά της οδηγεί σε άπειρα κενά έτσι όπως εξελίσσεται η ιστορία. Κανείς δεν μένει παραπονεμένος από τον Dick Moltisanti, τον πραγματικό πρωταγωνιστή του έργου, ωστόσο το γεγονός ότι το story του δεν μας δίνει κανένα απολύτως στοιχείο, καμία απολύτως απάντηση γύρω από το πώς ο Tony Soprano εμπνεύστηκε και τον λάτρευε όπως άφησε να εννοηθεί στην 6η σεζόν της σειράς του ΗΒΟ, μάλλον μας κάνει να αναρωτιόμαστε ακόμα το λόγο της ύπαρξης της ταινίας.
Ίσως να μας άρεσε περισσότερο άμα δεν υπήρχε καν ο νεαρός σε ηλικία Tony Soprano και δεν είχαμε καμία σύνδεση με τη σειρά. Ίσως έτσι να μην είχαμε τόσες ελπίδες για πραγματικά σπουδαία πράγματα.
