Ο Sylvester Stallone ανακάλυψε ξανά και ξανά τον εαυτό του

Ο Σιλβέστερ Σταλόνε παραδίδει τη σκυτάλη των «Αναλώσιμων» στον Τζέισον Στέιθαμ. Στα 75 του πια, θεωρεί – και μάλλον πολύ σωστά – ότι δεν μπορεί να υπηρετήσει άλλο τις ταινίες δράσης κι ότι η τέταρτη ταινία της σειράς, μέρος των γυρισμάτων της οποίας γίνεται αυτές τις μέρες στη Θεσσαλονίκη, θα είναι και η τελευταία του. Καθόλου άσχημα για έναν άνθρωπο που κατάφερε να φτιάξει τρεις σειρές ταινιών που πέρασαν στην Ιστορία, όταν άλλοι κι άλλοι καταφέρνουν να κάνουν μια και νιώθουν απέραντη ευγνωμοσύνη γι’ αυτό.

 

 

Ο Σταλόνε ήταν ο «Ρόκι», ήταν ο «Ράμπο» και κατάφερε να γίνει και ο Μπάρνι Ρος, αρχηγός της ομάδας των «Αναλώσιμων». Πράγμα εξαιρετικά δύσκολο αν το σκεφτεί κανείς, καθώς οι περισσότεροι ταυτίζονται με έναν πετυχημένο ρόλο και ο κόσμος δυσκολεύεται να τους αποδεχθεί σε μια επόμενη σειρά ταινιών. Κι όμως, ο «Σλάι» το κατάφερε κι αυτό, ξανα-ανακαλύπτοντας τον εαυτό του, ακόμα κι αν «δανείστηκε» στοιχεία για το ρόλο του Μπάρνι Ρος και από τον «Ρόκι» και από τον «Ράμπο»; Ο Μπάρνι δέρνει σαν το Ρόκι, πυροβολεί και σκοτώνει σαν το Ράμπο, έχει ηθική και ακεραιότητα, είναι μισθοφόρος αλλά δεν τα κάνει όλα για τα λεφτά, κουβαλάει τραύματα από το παρελθόν και ψάχνει τη σωτηρία της ψυχής βοηθώντας άλλους ανθρώπους. 

 

Η υπερβολή των «Αναλώσιμων», είναι ένα στοιχείο οικείο στις περισσότερες ταινίες δράσης που έχει φτιάξει ο Σταλόνε. Εκρήξεις, πιστολίδια, εκατοντάδες κακοί με τανκς, ελπικόπτερα, πολυβόλα, όλμους, κτίρια παγιδευμένα με εκρητικά – αλλά οι «καλοί» και κατ’ επέκταση το «καλό» στο τέλος θριαμβεύει. Όπως θριάμβευσε και ο ίδιος ο Σταλόνε, που κάθισε και σκέφτηκε πριν μερικά χρόνια τι διαφορετικό μπορεί να παρουσιάσει στο κοινό, που δεν είχε ξανα-ειπωθεί: στην πραγματικότητα οι φανς των ταινιών δράσης τα είχαμε δει όλα, δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να μας εντυπωσιάσει σε επίπεδο εφέ ή σεναρίου ή υπερβολής. Μόνο ένα πράγμα δεν είχε τολμήσει ή δεν είχε καταφέρει κανείς: ένα all-star-cast με τους μεγαλύτερους ήρωες και πρωταγωνιστές ταινιών δράσης, κάτω από την ίδια ομπρέλα. 

 

Ο Σλάι και το οραματίστηκε και το σχεδίασε και το εκτέλεσε. Τζέισον Στέιθαμ, Ντολφ Λούντγκρεν, Τζετ Λι, Ράντι Κουτούρ, Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ, Μπρούς Γουίλις, Χάρισον Φορντ, Μελ Γκίμπσον, Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ, Τσακ Νόρις, Έρικ Ρόμπερτς, Σκοτ Άτκινς, Ουέσλι Σνάιπς, Αντόνιο Μπαντέρας – η λίστα μοιάζει να μην έχει τελειωμό. Στην τέταρτη συνέχεια θα δούμε Άντι Γκαρσία, 50 Cent και Μέγαν Φοξ μεταξύ άλλων. Κυρίως θα δούμε όλα αυτά που περιμένουμε από μια τέτοια ταινία: να είναι «τίμια», γεμάτη δράση, με πινελιές (χοντροκομμένης) πλάκας και μπόλικη νοσταλγία. 

 

 

Δεν ξέρω αν ο γερο-Σταλόνε έχει τα κουράγια, στα 75 του, να οραματιστεί και να ξεκινήσει μια νέα σειρά ταινιών – μου μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο, σχεδόν απίθανο. Αλλά από την άλλη μεριά ποτέ δεν ξέρεις με αυτόν τον τύπο. Όπως και στις περισσότερες ταινίες δράσης του, εκεί που είναι στριμωγμένος (στα σκοινιά ή σε μια αποθήκη), εκεί που λες ότι αποκλείεται να τη βγάλει καθαρή, εκεί που ο Χάρος έρχεται να τον πιάσει αγκαζέ και να χαθούν  παρέα, βρίσκει έναν τρόπο να τη σκαπουλάρει. Να κάνει τη μεγάλη  ανατροπή.

 

Οπότε μπορεί να μας επιφυλάσσει ακόμα μια ευχάριστη έκπληξη…