Αν έχεις το Matrix τότε στην ουσία είναι σαν να έχεις διαβάσει τα περισσότερα βιβλία του. Τα βιβλία του Jean Baudrillard, η βάση της φιλοσοφίας του αλλά και η ίδια η ύπαρξη του σαν συγγραφέας επικεντρωνόταν γύρω από την κοινωνία της κατανάλωσης και τους θεάματος.
Ένας από τους πρώτους φιλόσοφους που πραγματικά ασχολήθηκε με τους κινδύνους της τεχνολογίας στη ζωή μας.
Ο άνθρωπος-καταναλωτής, έγραφε πριν τριάντα χρόνια στο βιβλίο του «Η καταναλωτική κοινωνία» (είχε προηγηθεί «το σύστημα αντικειμένων», 1968), είναι πλέον «μια επιχείρηση ηδονής και ικανοποίησης»· μιας θεσμοποιημένης, καταναγκαστικής ηδονής, η οποία δεν είναι ούτε δικαίωμα ούτε τέρψη, αλλά καθήκον του πολίτη που οφείλει να απολαμβάνει, οφείλει να είναι ευτυχισμένος, ερωτευμένος, ευφορικός, δυναμικός, συμμετοχικός, ενθουσιαστικός· ο πολλαπλασιασμός των σχέσεων και των επαφών του καθώς και η εντατική χρήση σημείων/αντικειμένων θα συστήσουν την αρχή της μεγιστοποίησης της ύπαρξής του, κατά το αντίστοιχο της μεγιστοποίησης του κέρδους και του παραδοσιακού καταναγκασμού για εργασία και παραγωγή.
Ο ίδιος υποστήριζε πως το μόνο που είχε πραγματική αξία ήταν πλέον τα προϊόντα και η τιμή τους. Αυτό φυσικά δεν το έβλεπε με καλό μάτι, απλά ήταν ένας παρατηρητής του χάους του σύγχρονου κόσμου.
Μερικά από τα πιο γνωστά έργα του Baudrillard είναι τα Αμερική, H διαφάνεια του κακού, Η έκταση της επικοινωνίας, Ο καθρέφτης της παραγωγής κ.α.
Σύμφωνα με τον Baudrillard η νέα κοινωνική κατάσταση είναι η «υπερπραγματικότητα» των προσομοιώσεων που επιβάλλουν τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, όπου εικόνες και θέαμα αντικαθιστούν πλέον τον κόσμο του νοήματος, τις έννοιες της ταξικής σύγκρουσης και της παραγωγής. Ο ίδιος υποστήριζε πως είχαμε ξεχάσει από πολύ νωρίς μέσα στον εικοστό αιώνα τι σημαίνει να ζει κανείς πραγματικά.
Έτσι, ο μετανεωτερικός άνθρωπος, φυλακισμένος στο σύμπαν των θεαμάτων και των ομοιωμάτων, χάνει σε τέτοιο βαθμό την αίσθηση της εξωτερικής πραγματικότητας, ώστε η έννοια «πραγματικό» μοιάζει να μη σημαίνει πλέον τίποτε. Δεν υπάρχει πλέον το πραγματικό για τον ίδιο τον φιλόσοφο. Αυτή ήταν και η στάση ζωής του. Το πραγματικό είχε πλέον αντικατασταθεί από κάτι άλλο που έμοιαζε να προβάλλεται πάνω μας.
Το γοητευτικό παιχνίδι του με τις λέξεις, τη γλώσσα και τις ιδέες εντάσσεται στη λογική του καταναλωτικού κόσμου που ζούμε σήμερα.
Κατά τη γνώμη του ο άνθρωπος δεν άρχισε να κατασκευάζει τα πράγματα με προορισμό ένα κόσμο της ανταλλακτικής αξίας, αλλά για να τα «γοητεύσει», να τα εκτρέψει από την ταυτότητά τους. Υπ’ αυτή την έννοια η γοητεία αναφέρεται στα πάντα και όχι μόνο στην ανταλλαγή ανάμεσα στα φύλα. Η γοητεία είναι μία πρόκληση, μία μορφή που πάντα τείνει να διαταράξει την ταυτότητα και το νόημα της ζωής κάποιου.
Ο Baudrillard έμεινε στην ιστορία σαν ο πρώτος φιλόσοφος της γνήσιας δυστοπίας του σύγχρονου κόσμου.
Μπες στο παρακάτω άλμπουμ για να δεις μερικά από τα βιβλία του:
