Ο θεσμός της Eurovision αποτελεί θέμα για τεράστια συζήτηση. Υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα τσίρκο που αδειάζει τα κρατικά ταμεία, αλλά και αυτοί που περιμένουν μία αξιόλογη εμφάνιση από την χώρα μας. Και η αλήθεια είναι πως κάποια από τα τραγούδια που έχουμε στείλει δεν ήταν καθόλου άσχημα. Υπάρχουν όμως και εκείνα που αγγίζουν την γραφικότητα και το «κιτς». Εμφανίσεις που θα θέλαμε να ξεχάσουμε πως υπήρξαν τόσο για το ίδιο το τραγούδι, όσο και για την σκηνική παρουσία των τραγουδιστών.
Θυμηθήκαμε 8 περιπτώσεις που με δυσκολία καταφέρνει να δει κάποιος σήμερα στο YouTube.
1. «Μάθημα Σολφέζ» (1977)
Στην Ελλάδα υπήρξε μέγα σουξεδάκι, για τον βασικότερο λόγο ότι οι Πασχάλης, Ρόμπερτ Γουίλιαμς, Μαριάννα Τόλη και Μπέσυ Αργυράκη, είχαν μεγάλη απήχηση στο κοινό. Ωραίες οι φωνές τους, αλλά οι Ευρωπαίοι της εποχής χαρακτήρισαν το τραγούδι κάπως φλατ και ανούσιο. Εμείς πάλι θυμόμαστε δύο πράγμα: την περίεργη χορογραφία και την αθάνατη φράντζα του Πασχάλη. Το τραγούδι κατέκτησε την πέμπτη θέση μαζεύοντας 92 πόντους. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που δεν καταλάβαμε ποτέ είναι γιατί έντυσαν τους άντρες της συμμετοχής σαν να είναι ναυτοπρόσκοποι. Ένιγουεϊ.
2. Stop! (1987)
Εποχές που ο Θάνος Καλλίρης και ο Βασίλης Δερτιλής είχαν την δική τους μπάντα. Λίγο το στυλ, λίγο η χαίτη που άγγιζε σβέρκο, οι ‘‘Bang’’ θύμιζαν κάτι ανάμεσα σε Wham και Mister Mister. Από την σκηνική παρουσία, θυμόμαστε το ανορθόδοξο δέσιμο μαλλιού με σμόκιν (πιθανότατα επηρεασμένο από George Michael), τα κορίτσια του χορευτικού που ξεπήδησαν από τα 50s και τον Θάνο Καλλίρη να παριστάνει τον Τραβόλτα στον Πυρετό το Σαββατόβραδο. Έκαναν Stop! στην 10η θέση.
3. «Κλόουν» (1988)
Μία αποτυχημένη προσπάθεια για να πιάσει το τραγούδι το πνεύμα της ντίσκο. Η Αφροδίτη Φρυδά προσπάθησε, αλλά με ένα τραγούδι που μιλάει για κλόουν και έχει το «χαχα» ως βασικό στίχο του ρεφρέν, δύσκολα παίζεις μπαλίτσα στην Ευρώπη. Κακή χορογραφία, πολύ αφάνα στο μαλλί, ένα δάπεδο που θυμίζει σκηνές από το Tron και το επικό γκρι κοστούμι του τραγουδιστή που δείχνει λες και είναι έτοιμο να τον καταπιεί. Το ότι έφτασε στην 17η θέση το λες και θαύμα.
4. «Χωρίς Σκοπό» (1990)
Πραγματικά, ούτε εμείς είδαμε ποτέ τον σκοπό ή τον λόγο, που έπρεπε να πάει αυτό το τραγούδι στη Eurovision. Αν κλείσεις τα μάτια ενώ το ακούς, σκέφτεσαι πως θα μπορούσε να είναι και τίτλοι αρχής για ιαπωνικό anime. Ο Χρήστος Κάλοου επιπλέει μέσα στο παντελόνι και το πορτοκαλί σακάκι, η μπάντα ψιθυρίζει «τουρουρου» για να δώσει ατμόσφαιρα στο κομμάτι, αλλά φαίνεται πως η γλυκανάλατη επιλογή μας δεν απέδωσε καρπούς γιατί έπεσε στη 19η θέση. Έτσι απλά, Χωρίς Σκοπό.
5. «Άνοιξη» (1991)
Η μέρα που δεν μας χαντάκωσε το τραγούδι, αλλά η ορχήστρα. Γιατί μέχρι σήμερα θεωρείται ένα από τα πιο αξιόλογα που έχουμε στείλει εκεί έξω με την Βόσσου να πιάνει ασύλληπτες νότες. Και παρότι η live εκτέλεση της ήταν καλή, ο παππούς με το σαξόφωνο φρόντισε να εκτελέσει κανονικά και με τον νόμο το σόλο, σε σημείο που ο Αντρέας Μικρούτσικος απέκτησε μπασοπρόβλημα και άρχισε να κουνιέται σαν μαριονέτα που την κρατάει μεθυσμένος. Κρίμας και αδικία.
6. «Εμείς φοράμε τον χειμώνα ανοιξιάτικα» (1996)
Από όπου και αν έπιανες αυτή η συμμετοχή, κάτι πήγαινε στραβά. Από τα τουμπελέκια που βαράγανε στο κομμάτι, μέχρι τον άκυρο χορευτή στο πίσω μέρος της σκηνής λες και είχε πάρει έκσταση. Στιχουργικά, ένιωθες σαν να διάβαζες Ουμπέρτο Καμένκα. «Εμείς τα δύσκολα τα λύνουμε νυχτιάτικα / Εμείς αλλάζουμε αγάπες Κυριακάτικα/ Εμείς φοράμε το χειμώνα ανοιξιάτικα». 14η θέση για την Ελλάδα που πήγε πάλι να περάσει την καλοκαιρινή της κουλτούρα και έφυγε με χειμωνιάτικη κρυάδα.
7. «S.A.G.A.P.O.» (2002)
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι: αγαπάμε Ρακιντζή γιατί μας έχει μεγαλώσει. Όμως το S.A.G.A.P.O. είναι από εκείνες τις προσπάθειες που δεν θέλουμε να θυμόμαστε. Μάλλον κανείς δεν θέλει να θυμάται. Εκτός από μία σκηνική παρουσία που ήταν κάτι ανάμεσα σε Matrix και Ρόμποκοπ, οι νότες έπαιρναν άλλο δρόμο και την κατάσταση δεν έσωζε ούτε η χορογραφία που θύμιζε νεοσύλλεκτους σε στρατόπεδο να μαθαίνουν βάδην για την παρέλαση. Και όσο να ‘ναι, 17η θέση σημαίνει πως A.G.A.P.ησε κανείς το τραγούδι.
8. «Watch My Dance» (2011)
Μιλάμε για το χειρότερο πάντρεμα όλων των εποχών. Το break dance συναντά το χιπ χοπ, το οποίο με την σειρά του δίνει πάσα στο λαϊκό. Μπάτε σκύλοι αλέστε εν ολίγοις. Το έβλεπες και μπερδευόσουν. Τι είναι τώρα αυτό; Πάρτι του 50Cent ή έχω πάει στα μπουζούκια και επιτέλους βγήκε ο Λούκας Γιώρκας; Κάπως έτσι πρέπει να μπερδεύτηκαν και οι Ευρωπαίοι που νόμιζαν ότι ακούν διαφορετικά τραγούδια σε κάθε στροφή και το τραγούδι κατέληξε στα Τάρταρα.
Eλπίζουμε η Demy να μην τα θαλασσώσει.
