Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τον ηθοποιό από τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από τους ρόλους του. Ενίοτε υπάρχει μία ταύτιση μεταξύ τους που προκύπτει από τα έντονα συναισθήματα που μπορεί κάποιος να δημιουργήσει ενσαρκώνοντας μία προσωπικότητα. Ίσως αυτό να μην είναι πάντα τόσο κακό, αφού κρύβει φανερά την επιτυχία του εκάστοτε ηθοποιού στο έργο του. Τόση που υπερκαλύπτει ακόμα και την αληθινή του ταυτότητα.
Δεν ξέρω αν ο Christian Bale ανήκει σε αυτήν την περίπτωση. Μπορεί και ναι μπορεί και όχι. Αυτό που ξέρω είναι ότι ένας -όσο επιτρέπεται να πούμε- αντικειμενικά πολύ ταλαντούχος στη δουλειά του ηθοποιός έχει κάνει τον πλανήτη να διχαστεί, με τη ζυγαριά να γέρνει προς μία όχι και ιδιαίτερη συμπάθεια προς το πρόσωπό του. Όχι του Alfred -The Prestige-. Όχι του Bruce -The Dark Knight-. Όχι του Michael -The Big Short-. Αυτό του Christian.
«Βρίσκω κάτι εκπληκτικό στον ήσυχο άνθρωπο στο παρασκήνιο που δεν έχει καμία επιθυμία να είναι στο κέντρο της προσοχής» Ο Christian Bale είναι ένας ιδιόρρυθμος άνθρωπος. Θέλει τα πράγματα να γίνονται πάντα με τον τρόπο του. Προτιμάει να δουλεύει μόνος του, αφιερώνεται στις σκέψεις του, δε θέλει παρεμβάσεις από τρίτους. Κοινώς, είναι ένας τύπος με τον οποίο χρειάζεται να κάνεις μεγάλη υπομονή σε περίπτωση που η μοίρα τα φέρει έτσι που θα χρειαστεί να συνεργαστείς μαζί του. Αν τα κάνεις όλα ακριβώς όπως τα έχει στο μυαλό του, δεν έχεις να φοβηθείς κάτι. Κατά πάσα πιθανότητα, θα γίνεις ο αγαπημένος του άνθρωπος. Θα σου λέει αστεία στο τραπέζι και θα προσπαθεί να κάνει show off τις γνώσεις του. Θα είναι χαρισματικός και ελκυστικός. Η καλύτερη παρέα.
Αν, όμως, τον αποδιοργανώσεις και του αλλάξεις τα πλάνα, πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για μία εντελώς διαφορετική συμπεριφορά. Ο Bale δείχνει να έχει μία ροπή προς τον θυμό και δε φημίζεται ως ο πιο ήρεμος και ανεκτικός ηθοποιός του κόσμου ξεσπώντας στο παρελθόν κατά πάσης κατεύθυνσης. Το αν αυτή η συμπεριφορά είναι εξ ολοκλήρου δική του ή υιοθέτησε το attitude του κακού παιδιού για να έχουν λόγο να ασχολούνται περισσότερο μαζί του δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Πάντως, η αλήθεια είναι ότι έχει πει «Η Αμερική θέλει τους σταρς της λίγο νευρικούς. Αν κατεβαίναμε για πρόεδροι των Προσκόπων, αυτό θα ήταν εναντίον μας. Αλλά το να είναι κάποιος ένας σταρ ταινίας είναι να έχει μανιασμένα, ωμά πάθη μέσα του. Έχει ένα τραγικό μειονέκτημα με το οποίο παλεύει. Τον κάνει πιο αληθινό». Οπότε δε φαντάζει και τόσο παράλογο να ανήκει στο δεύτερο σενάριο. Ή να ξεκίνησε από το δεύτερο, αλλά να εξελίχθηκε στο πρώτο. Μόνο εκείνος το ξέρει.
Στις αρχές του 2009, όταν ακόμη οι διθύραμβοι για τον Σκοτεινό Ιππότη δεν είχαν καταλαγιάσει, κυκλοφόρησαν τα νέα της σύλληψης του ηθοποιού στο Λονδίνο μετά από καταγγελίες της μητέρας και της αδερφής του για επίθεση εναντίον. Μέχρι σήμερα, κανείς δεν έμαθε τι ακριβώς συνέβη μεταξύ τους, ωστόσο, δεν υποβλήθηκε μήνυση. Το μόνο που ξέρουμε με σιγουριά είναι ότι ο Bale βρέθηκε υπό κράτηση, ανακρίθηκε και, έπειτα, αφέθηκε ελεύθερος. Χωρίς αποδείξεις και με τον λόγο των γυναικών να βρίσκεται ενάντια στον δικό του, ο κόσμος διατηρούσε τις επιφυλάξεις του σχετικά με το γεγονός. Μέχρι τότε, έβλεπε, μεν, έναν εκρηκτικό και ακραίο στις μεθόδους υποκριτικής ηθοποιό, αλλά δεν μπορούσε με τίποτα να κάνει εικόνα έναν τέτοιον Bale. Ώσπου το είδε να συμβαίνει μπροστά του, και όχι μία φορά.
Το πρώτο περιστατικό με το φημολογούμενο μέχρι τότε πρόβλημα του Bale με τον θυμό άφησε πολλούς να αναρωτιούνται και άλλους να κάνουν σενάρια για να αθωώσουν στο μυαλό τους το ίνδαλμά τους. Δεν είναι περίεργο. Όταν σου αρέσει ένας διάσημος, τον θεοποιείς με κάποιον τρόπο. Μπορείς να πεις ότι δε διαφέρει ιδιαίτερα από την αντιμετώπιση που θα είχες σε έναν φίλο σου, σε περίπτωση που κάποιος τον κατηγορούσε. Αισθάνεσαι σαν να τον ξέρεις καλύτερα από τον οποιονδήποτε και δεν ανέχεσαι ανθρώπους που πάνε να τον σπιλώνουν -η μάνα και η αδερφή του, στην προκειμένη περίπτωση-. Όλα, λοιπόν, πήγαιναν πολύ καλά στη μεριά των αμφισβητών, ώσπου, λίγες μέρες μετά, βγήκε στη δημοσιότητα ένα βίντεο που έδειχνε τον ηθοποιό να ξεσπάει σε μέλος της παραγωγής με ανεξέλεγκτη μανία.
Προσωπικά, το πρώτο πράγμα που έκανα βλέποντάς το ήταν να ψάξω μήπως και ήταν leak από κάποιον ρόλο του που κάποιος μαγνητοσκόπησε. Ή, τέλος πάντων, να δω μήπως ήταν ψεύτικο. Τέτοιο ξέσπασμα δεν είχε ούτε ο Bruce Wayne όταν ο Joker τού χάλασε το πάρτι και πήγε να πετάξει τη Rachel από τον ουρανοξύστη. Τι μπορούσε να είχε κάνει ο διευθυντής της φωτογραφίας για να το αιτιολογήσει; Κατά λάθος μπήκε στο σετ την ώρα που έκανε γύρισμα και ακούμπησε τον φωτισμό. Ναι, αυτό. Και, όσο σπαστικό και να είναι να σε διακόπτει κάποιος την ώρα του οίστρου, δεν έχεις το δικαίωμα να ωρύεσαι έτσι μπροστά στο πρόσωπό του και δη μπροστά σε ολόκληρο το συνεργείο. Είναι αντιεπαγγελματικό και αγενές. Το λιγότερο.
Το αν ο Christian Bale είναι καλός ηθοποιός και το αν είναι καλός επαγγελματίας ή γενικά καλός άνθρωπος είναι εντελώς διαφορετικά πράγματα. Αρχικά, το πολύ βασικό. Την ικανότητά του στην υποκριτική μπορούμε να την κρίνουμε και ο καθένας μας να έχει την άποψή του. Η κριτική είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής ενός ηθοποιού. Για τα υπόλοιπα, δεν μπορούμε να έχουμε ακριβή και ολοκληρωμένη άποψη. Τα γεγονότα που έχουν βγει στη δημοσιότητα, όμως, είναι αρκετά, αν όχι για να σε κάνουν να στραφείς προς μία πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση, τουλάχιστον για να σε προβληματίσουν. Αν απαντήσω καθαρά ως θεατής, θα τα ξεχωρίσω και θα εκτιμήσω δεόντως το υποκριτικό ταλέντο του Bale. Αφήνοντας το ψυχαγωγικό κομμάτι εκτός, όχι, δεν έχω και την καλύτερη άποψη για εκείνον. Αν πρέπει να διαλέξω ποιο υπερτερεί μεταξύ των δύο, μάλλον θα πω το δεύτερο. Γιατί, στην τελική, τι να το κάνεις όταν όλοι εκθειάζουν όλες τις ψεύτικες περσόνες σου επί σκηνής, αλλά απαξιώνουν τον πραγματικό σου εαυτό μόλις κλείσουν οι κάμερες;
