9 Μαρτίου 1994, San Pedro, Los Angeles/California
Η Linda, η γυναίκα του, τον παρακολουθούσε την ώρα που έπαιρνε μερικές αδύναμες και απαλές αναπνοές. Ύστερα τον είδε να βγάζει ακόμα πιο μικρά ξεφυσήματα, από αυτά που άλλοτε έχουν μικρή και άλλοτε μεγάλη παύση. Ένα από αυτά τα ξεφυσήματα ήταν και το τελευταίο του. Το στέρνο του σταμάτησε να ανεβοκατεβαίνει, το σκαλισμένο του πρόσωπο μαλάκωσε και οι τρίχες στα γιγάντια ρουθούνια του έπαψαν φιλτράρουν τον αέρα.
Όλα πάνω του απέκτησαν μια ηρεμία. Έμοιαζε ευγενικός. Μετά από 73 ολόκληρα χρόνια, η σκατόφατσά του έμοιαζε επιτέλους ευγενική. Ο Charles Bukowski πέθανε. Στο δωμάτιο του νοσοκομείου ίσως ακούστηκε ένα υστερικό γερμανικό ρέκβιεμ όλο φάλτσα που θα μετέτρεψε τη στιγμή του θανάτου του από τραγική σε κωμική. Αυτές οι δύο τελευταίες λέξεις, άλλωστε, μεταφράζουν τη ζωή του Bukowski καλύτερα και από τα βιβλία του.
9 μεθυσμένες αλήθειες από τον Charles Buskowski
Ο ιδιοφυής Ηank που κρυβόταν πίσω από τις λέξεις σαν ένα παιδί πίσω από ένα δέντρο, νικήθηκε στις 9 Μαρτίου του 1994 από τη λευχαιμία. Mπορεί σαν φυσική παρουσία να λείπει εδώ και 26 χρόνια άλλα, όσο δεν βρίσκουμε τον στόχο στην τουαλέτα ύστερα από ένα ασήκωτο μεθύσι, είναι εδώ, μαζί μας.
Όσοι πιστεύουν πως ο Bukowski είναι μια ξεχασμένη και ζεστή μπίρα που μετατράπηκε σε τασάκι μετά από το προηγούμενο φριχτό -όπως εξελίχτηκε- βράδυ, κάνουν λάθος. Ο Bukowski έβλεπε τη ζωή κρυστάλλινα παρά το αλκοόλ στο αίμα του. Ήταν ένας μεθύστακας που έβαζε και εξακολουθεί να βάζει τα γυαλιά στους περισσότερους νηφάλιους γραφιάδες που κουράζουν το μυαλό τους με φιλοσοφίες που πέφτουν στο κενό και καταντούν να μοιάζουν γραφικές μπαρούφες.
Σαν συγγραφέας και ποιητής εξακολουθεί να μην είναι mainstream παρά τα εκατομμύρια βιβλία που έχει πουλήσει. Μοιάζει οξύμωρο, όμως αυτή είναι η πραγματικότητα. Η γραφή του και τα όσα εξιστορεί μοιάζουν επιφανειακά. Πόσα ακόμα να αναλύσει για τις περιπέτειές του ανάμεσα στα πόδια μιας γυναίκας; Όσο βυθίζεσαι μαζί του στη ματαιότητα, όμως, καταλαβαίνεις πως είναι πολλά περισσότερα από ένα βρόμικο σεντόνι και αμέτρητες ερωτικές περιπτύξεις.
«Τα μυαλά τους είναι γεμάτα βαμβάκι. Καταπίνουν το Θεό χωρίς να σκέφτονται, καταπίνουν τη πατρίδα χωρίς να σκέφτονται. Σύντομα θα ξεχάσουν πώς να σκέφτονται, θα αφήνουν άλλους να σκέφτονται για εκείνους. Τα μυαλά τους είναι γεμισμένα με βαμβάκι. Δείχνουν άσχημοι, μιλούν άσχημα, περπατούν άσχημα. Παίξε για εκείνους την καλύτερη μουσική των αιώνων και δεν θα την ακούσουν. Οι περισσότεροι θάνατοι είναι μια απάτη. Δεν υπάρχει τίποτα για να πεθάνεις».
