Φορώντας ένα μπλε κοστούμι, ο Ronald Reagan χαμογέλασε στο πλήθος που είχε μαζευτεί έξω από το Washington Hilton Hotel . Ήταν 14:27 το μεσημέρι όταν ύψωνε το χέρι του για να χαιρετήσει τα περίπου 100 άτομα που τον περίμεναν. Η σχέση του κάθε Προέδρου με τον απλό κόσμο ήταν, είναι και θα είναι και μελλοντικά σπουδαίας σημασίας. Είναι ο συνδετικός κρίκος που ενώνει την εξουσία με αυτόν που, μέσω της ψήφου του, στην ουσία δίνει τη δυνατότητα σε κάποιον να την ασκήσει.
Η λατρεία των θνητών στο πρόσωπο του εκάστοτε Προέδρου οφείλεται στην ανάγκη των πρώτων να πιστέψουν σε κάτι ανώτερο , σε κάτι που ναι μεν εμφανίζεται με ανθρώπινη μορφή , με πόδια, στόμα και μιλιά, όμως η ύπαρξή του δεν εξαρτάται πλήρως από αυτά. Τείνουν να θυμούνται τη θνησιμότητα του κάθε πλανητάρχη τη στιγμή της κηδείας του, ποτέ πριν από αυτή. Ο Ronald Reagan δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Όταν γίνεσαι ένοικος του Λευκού Οίκου, υπογράφεις συμβόλαιο με την αιωνιότητα.
PHOTO GALLERY
Photo 1/5
Photo 2/5
Photo 3/5
Photo 4/5
Photo 5/5
Αιωνιότητα έμοιαζαν και τα λεπτά που πέρασαν από τη στιγμή που τραυματίστηκε ο Reagan μέχρι να γίνει γνωστό πως η λίστα με τον αριθμό των Προέδρων που δολοφονήθηκαν δε θα μεγαλώσει. Ο John W. Hinckley , ερωτευμένος δια της οθόνης, ήθελε να εντυπωσιάσει την ηθοποιό Jodie Foster και εμπνευσμένος από την ταινία Taxi Driver, Πυροβόλησε 6 φορές. Ο Reagan χτυπήθηκε στον θώρακα και στο χέρι . O εκπρόσωπος Τύπου, James Brady έμεινε μόνιμα ανάπηρος και ο ειδικός πράκτορας Tim McCarthy όπως και ο αστυνομικός Thomas Delahanty τραυματίστηκαν.
Μπορεί το διάστημα από τη δολοφονία του Kennedy να ήταν αρκετά μεγάλο, όμως ο χρόνος δεν μπορεί να σβήσει ή να μειώσει τη ψυχολογική συντριβή μιας τέτοιας στιγμής που εισχώρησε μια για πάντα στο συλλογικό ασυνείδητο των ΗΠΑ. Μη ξεχνάτε, γυναίκες έφτασαν στο σημείο μέχρι και να αποβάλλουν όταν έμαθαν πως ο JFK είναι νεκρός.
Richard Nixon: Ένας λάτρης της διαπλεκόμενης πολιτικής
Σκεφτείτε την εναλλαγή συναισθημάτων που βίωσαν οι Αμερικανοί όταν μία έκτακτη είδηση διέκοψε τη σαπουνόπερα One Life to Live τηλεόραση λαό, λέγοντάς του πως ο Πρόεδρος είναι ασφαλής. Ύστερα γίνεται γνωστό πως ο Reagan τελικά χτυπήθηκε.
Χάος. Επικράτησαν στιγμές παροξυσμού, φόβου και υστερίας. Τρίτη και τελική ανακοίνωση από τα τηλεοπτικά κανάλια: Ο Πρόεδρος χτυπήθηκε αλλά δε διατρέχει κάποιο σοβαρό κίνδυνο. Αυτή η σαπουνόπερα ήταν σίγουρα καλύτερη από το One Life to Live το οποίο, παρεμπιπτόντως, παιζόταν στο ABC από το 1968 μέχρι το 2012 . Τόσα χρόνια γέμιζε τον χρόνο των τηλεθεατών, σίγουρα κάτι καλό είχε να επιδείξει.
VIDEO
Και ο Reagan το ίδιο. Είχε να επιδείξει μια σχετικά καλή και ήσυχη θητεία. Η Αμερική ακραίο κονσερβατισμό . Εκείνος της τον πρόσφερε. Έμειναν όλοι ικανοποιημένοι και κέρδισε αυτό που λέμε ''eternal glory'' . Ούτε οι σφαίρες ενός φρενοβλαβή δεν μπόρεσαν να τον σταματήσουν από το να ολοκληρώσει την αποστολή που του είχε αναθέσει ο αμερικανικός λαός. Τα ποσοστά του εκτοξεύτηκαν και κέρδισε άλλη μία θητεία.
Σήμερα απογειώνεσαι με προορισμό την Washington και προσγειώνεσαι σε αεροδρόμιο με το όνομά του. Η εκτίμηση των Αμερικανών προς το πρόσωπό του παραμένει μεγάλη. Το μυστικό είναι να κρατήσεις την οικονομία σταθερή και να αποπροσανατολίσεις τη μάζα με κάποιον «ιερό πόλεμο» . Ο δικός του είχε να κάνει με τα ναρκωτικά. Τον κέρδισε, τουλάχιστον επικοινωνιακά . Στο τέλος, άλλωστε, γνώριζε πως από αυτό θα κρινόταν. Στην Αμερική, τις περισσότερες φορές τουλάχιστον, αυτό συμβαίνει.
Αμερική και οπλοκατοχή: Όταν μια χώρα δεν θέλει να μάθει από τα λάθη της
«Πώς γίνεται ένας ηθοποιός να βάζει υποψηφιότητα για την προεδρία;» τον ρώτησαν κάποτε. Ο Reagan ήταν απόλυτα ειλικρινής. «Πώς γίνεται ένας Πρόεδρος να μην είναι ηθοποιός;» θα απαντήσει. Αυτή ήταν μία σπάνια στιγμή αλήθειας από ένα ρομπότ(;) που εκτελούσε συγκριμένες κινήσεις με μηδαμινό ρίσκο καθ' όλη τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας.
