Ξυπνάω και είμαι στο γραφείο. Μόλις τελείωσα το «Fight Club». Το βιβλίο, την ταινία την έχω παρακολουθήσει δύο φορές. Πλησιάζει και η τρίτη. Την πρώτη φορά που το είδα, ίσως λόγω του νεαρού της ηλικίας μου, δεν με ενθουσίασε. Τη δεύτερη φορά, σε σχετικά ώριμη ηλικία πια, ο Edward Norton και ο Brad Pitt γέμισαν με εκρηκτική ύλη το εσωτερικό του κρανίου μου και όταν μια σκέψη που έκανα δημιούργησε μια σπίθα, πραγματοποιήθηκε έκρηξη. Ζητώ συγνώμη για την περιγραφή, όμως ο κόσμος γύρω μας είναι σκληρός. Δεν φταίω εγώ για αυτό, αλλά η κοινωνία που ζούμε. Βέβαια, είμαι και εγώ μέρος της, όπως και εσύ. Μήπως έχεις αυπνίες τελευταία;
Ξυπνάω και είμαι σπίτι. Στο βιβλίο του Chuck Palahniuk, βρίσκω τους χαρακτήρες που θα ήθελα για φίλους αλλά και για εχθρούς. Υπάρχει καλύτερος και συγχρόνως χειρότερος εχθρός από τον ίδιο σου τον εαυτό; Δύσκολα. Ξυπνάω και είμαι πάλι στο γραφείο. «Δεν είσαι η δουλειά σου. Δεν είσαι τα πόσα χρήματα έχεις στην τράπεζα. Δεν είσαι το αυτοκίνητο που οδηγείς». Ξυπνάω και γράφω αυτό το κείμενο. Για την ακρίβεια, γράφω για αυτά που έμαθα στη Λέσχη. Πριν ξεκινήσω, βγήκα στο δρόμο και έριξα μια γροθιά στον εαυτό μου.
Μου έμαθε να μην αφήνω ποτέ χαρτιά στον εκτυπωτή. Ή και να αφήνω, ο καθένας όπως το δει.
Μου έμαθε πως η αυπνία είναι ένα ζήτημα σοβαρό και πως αν ποτέ βρεθείς απέναντί της, καλύτερα να ζητήσεις βοήθεια. Μην στραφείς στον Tyler Durden, δεν θα σε βοηθήσει.
Μου έμαθε πως όλα μπορούν να αλλάξουν αρκεί εσύ ο ίδιος να το θες. Το θέμα είναι πώς στο καλό τα αλλάζεις πάλι.
Μου έμαθε να μην εμπιστεύομαι ποτέ το φαγητό και τα ποτά στις δεξιώσεις.
Μου έμαθε να μην ανοίγω το ψυγείο για να βρω σαπούνι.
Μου έμαθε να έχω αρκετές αλλαξιές από μαύρα παντελόνια. Ή και όχι.
Μου έμαθε πως όλοι κρύβουμε έναν δεύτερο εαυτό, χωρίς να σημαίνει πως πάσχουμε από διπολισμό.
Μου έμαθε να αποφεύγω τις αγκαλιές από τύπους όπως ο Bob.
Μου έμαθε πως δεν διαφέρουμε ο ένας με τον άλλον, όσο και αν πιστεύουμε το αντίθετο.
Μου έμαθε να τα έχω καλά με το θυρωρό της πολυκατοικίας γιατί μπορεί να σου καλέσει ταξί χωρίς να πληρώσεις.
Μου έμαθε πως όλοι κρύβουμε έναν μαχητή μέσα μας.
Μου έμαθε να μην έχω πολλά έπιπλα στο σπίτι μου.
Μου έμαθε πως η ζωή τελειώνει από λεπτό σε λεπτό και αρχίζει από λεπτό σε λεπτό. Η απόσταση μεταξύ της αρχής και του τέλους είναι μικρή.
Μου έμαθε πολλά, όμως ήδη έχω πει αρκετά. Κανονικά, δεν θα έπρεπε μιλάω για το Fight Club.
