Φίλοι, οικογένεια, συνάδελφοι, αλλά ακόμα και γνωστοί που σε ακούνε να λες ότι θα δεις έναν αγώνα αθλήματος που παίζεται με μπάλα σε σχήμα πεπονιού κι αρχίζει στη μία και μισή το βράδυ και τελειώνει λίγο πριν ξημερώσει, δικαιολογημένα σε περνάνε για τρελό. Έχουν κάθε δίκιο. Όλοι αυτοί έχουν κάθε δικαίωμα να ειρωνεύονται, αλλά αν ζούσαν αυτό που ζήσαμε στην ιρλανδική pub James Joyce στο Θησείο, ο Πάνος, ο Θανάσης, ο Σπύρος, οι Γιώργηδες, ο Βαγγέλης κι εγώ, μάλλον θα άλλαζαν γνώμη.
Αν αναρωτιέσαι τι ακριβώς είναι το αμερικάνικο ποδόσφαιρο και θέλεις να μάθεις δύο-τρία βασικά πράγματα μπορείς να διαβάσεις εδώ. Αν αναρωτιέσαι τι είναι το Superbowl, τότε η κατάλληλη απάντηση είναι ότι πρόκειται για την πιο ταιριαστή στον Έλληνα... αμερικανιά.
Ξέρεις τι είναι να βλέπεις ένα σπορ γεμάτο ένταση, ξυλίκι (που ωστόσο πίσω από αυτό που βλέπεις χρειάζεται μυαλό) και τσαμπουκάδες ενώ το συνδυάζεις με καλή παρέα, αρκετά διαλείμματα (για την απαραίτητη καυλάντα), μπίρες, hot dog και chicken wings; Αν δεν ξέρεις, άσε με να στο περιγράψω εγώ σύντομα.
Μαζευτήκαμε γύρω στη μία στο μαγαζί. Αφού πρώτα έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις γιατί δεν γνωριζόμασταν όλοι με όλους, στη συνέχεια πήραμε τις μπίρες μας και αναλωθήκαμε στα προγνωστικά. Στην πραγματικότητα τι θα συνεβαίνε δεν το είχε φανταστεί ούτε ο πιο διαστροφικός σκηνοθέτης του Hollywood (βάλε όποιον θες, στο επιτρέπω). Περίπου τέσσερις ώρες αργότερα φύγαμε προσπαθώντας να συνειδητοποιήσουμε ακόμα την ιστορία που είχαμε δει να γράφεται μπροστά στα μάτια μας.
Αυτός ο φλούφλης ο Tom Brady (έλα σίγουρα θα τον ξέρεις είναι και άντρας της Ζιζέλ) μεγάλωσε τον μύθο του κατακτώντας το πέμπτο του πρωτάθλημα, κάτι που δεν έχει πετύχει κανείς στο παρελθόν. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το κατάφερε κάνοντας μία ανατροπή μεγαλύτερη ακόμα κι από εκείνη της Λίβερπουλ με τη Μίλαν στην Πόλη το 2005. Αν δεν το θυμάσαι κι αυτό, καλύτερα δες καμία ταινία. Θα σου πρότεινα ανεπιφύλακτα το Concussion που έχει σχέση και με το αμερικάνικο ποδόσφαιρο μπας και ανοίξεις λίγο τα μάτια σου!
Το «κλειδί» βέβαια ήταν τα hot dog και τα chicken wings που πρόσφερε το κατάστημα στο ημίχρονο, ως μέρος του Event… «Κλειδί» ήταν και οι θηλυκές παρουσίες. Διότι ρε φίλε δεν συμπαθώ τους Αμερικάνους ως λαό, ωστόσο να βλέπεις γυναίκες να έχουν έρθει μόνες τους για να παρακολουθήσουν έναν αγώνα και να μην γκρινιάζουν ότι έχει αργή εξέλιξη, ότι βαρέθηκαν, ότι θέλουν να φύγουν, αλλά να ξέρουν και τους κανόνες, αυτό είναι... μοναδικό. Κι ας ήταν άσχημες!
Κάπως έτσι εξελίχτηκε η βραδιά και τώρα ήδη μετράμε αντίστροφα για τον Σεπτέμβρη που θα αρχίσει ξανά η δράση. Μέχρι τότε, εσύ αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να κανονίσεις του χρόνου τέτοια εποχή να δεις αυτή τη γιορτή. Η πρόσκληση είναι ανοιχτή για όλους. Ακόμα κι αν δεν σ’ αρέσει τελικά, δεν θα το μετανιώσεις!
