Μήπως είσαι ένας μαύρος μετανάστης που έτυχε να του χαρίσει απλόχερα ο Θεός σχεδόν υπερφυσικά σωματικά προσόντα; Μήπως είσαι ένα φτωχό παιδί που άρπαξε την ευκαιρία που του δόθηκε, δούλεψε όσο ελάχιστοι στον κόσμο κι ετοιμάζεται πλέον να τον κατακτήσει; Μήπως είσαι ένα από τα μεγαλύτερα μπασκετικά φαινόμενα της ιστορίας του μπάσκετ;
Μήπως είσαι ένας αχάριστος τύπος που προσποιήθηκε τον τραυματία για να μην ενισχύσει την Ελλάδα στο Ευρωμπάσκετ, ενώ έτρεχες δεξιά κι αριστερά για χορηγικές συμφωνίες και υποχρεώσεις; Μήπως είσαι αυτός που έβαλε σαραντάρα στους «Καβς» του Λεμπρόν, «αναγκάζοντας» τον «King James» να βγει για μια ακόμα φορά και να μιλήσει για σένα με λόγια αποθεωτικά; Μήπως είσαι «ένας χιμπατζής», όπως σε αποκάλεσε κάποτε ο Μιχαλολιάκος, λέγοντας «και σε έναν χιμπατζή να δώσεις μια μπάλα, δεν θα την πιάσει»;
Μήπως είσαι Έλληνας και ψυχάρα όταν σηκώνεις την ελληνική σημαία στα γήπεδα του ΝΒΑ και τραγουδάς τον Εθνικό Ύμνο, αλλά αν ήσουν σε κανένα Λύκειο στα Σεπόλια, θα σου έδιναν απλά να κρατάς μια ταμπέλα με το όνομα του σχολείου;
Μήπως είσαι Έλληνας στα εύκολα και Νιγηριανός στα δύσκολα;
Μήπως είσαι το βύσμα του αδελφού σου του Θανάση, για να πάρει μεταγραφή στον Παναθηναϊκό και να καλείται στην Εθνική; Μήπως είσαι ένα μοναδικό και αξεπέραστο life-story, η επιτομή της ανθρώπινης θέλησης, που αν αναλάμβανε κάποτε το Χόλιγουντ να κάνει ταινία τη ζωή σου, θα μιλούσαμε για μια από τις πιο συγκινητικές και σπουδαίες κινηματογραφικές ιστορίες;
Και στην τελική: Γιάνναρε είσαι ωραίος ως Έλληνας και μη σε νοιάζει!
Μήπως είσαι αυτός που ζηλεύει κάθε ένας που «τα κυκλώματα δεν τον άφησαν να κάνει καριέρα» και «δεν τον πρόσεξαν όσο έπρεπε οι προπονητές του» και «δεν του δόθηκαν οι ευκαιρίες που του άξιζαν» για τη δόξα και τα εκατομμύρια που έχεις;
Ο καθένας μέσα του Γιάννη, ξέρει ποιος είσαι. Έχει διαλέξει, έχει αποφασίσει, έχει κατασταλάξει ή πάει ανάλογα με το πού φυσάει ο άνεμος, με το τι λέει ο κάθε Μιχαλολιάκος ή τι γράφεται στο facebook όταν πας ή δεν πας στην Εθνική. Κι εγώ ξέρω τι είσαι και κυρίως ξέρω τι μπορείς να γίνεις αν συνεχίσεις έτσι τα επόμενα χρόνια: ο καλύτερος παίκτης του κόσμου, ο Giannis, ο «Greek Freak», ο πρώτος Έλληνας που πήγε στο ΝΒΑ όχι για την εμπειρία ή για ένα ρολάκι στο rotation μιας ομάδας, αλλά για να φτάσει στην κλειστή ελίτ των πραγματικά σπουδαίων, εκεί όπου χωράνε πολύ λίγοι.
Κυρίως Γιάννη πιστεύω πως εσύ ξέρεις ποιος είσαι, τι μπορείς να κάνεις, πόσο πρέπει να συνεχίσεις να δουλεύεις και πού μπορείς να φτάσεις - κι αυτό είναι το πιο σημαντικό. Το ξέρεις, διότι πήρες ένα τεράστιο αλλά αδούλευτο κορμί στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, το έβαλες κάτω και του άλλαξες τα φώτα στην προπόνηση, ώστε κάθε φθινόπωρο να είσαι καλύτερος από την προηγούμενη σεζόν.
Κυρίως ξέρεις ποιος είσαι, διότι κλείνεις τα αυτιά σου στη βλακεία, τον ρατσισμό, την ξερολίαση και την αχαριστία, διότι δεν μας έχεις ρίξει μια μούντζα παρόλα αυτά που έχεις ακούσει και διαβάσει κατά καιρούς, διότι συνεχίζεις με το ίδιο κέφι να τραγουδάς τον ελληνικό Εθνικό Ύμνο και να ανεμίζεις την ελληνική σημαία και θα έρθεις στην επόμενη μπασκετική διοργάνωση, που θα σου επιτρέψει η μέση σου, τα γόνατά σου και η ομάδα που σου δίνει καμιά εκατοστή εκατομμύρια, να παραστείς.
