Από τις 10 Αυγούστου του 2012, έχουν περάσει πια σχεδόν επτά χρόνια. Επτά από τα συνολικά 30 που έχει συμπληρώσει ο ΠΑΟΚ χωρίς κατάκτηση πρωταθλήματος. Αυτή είναι η μέρα που ο Ιβάν Σαββίδης ανέλαβε τις τύχες του «δικεφάλου». Και ο χρόνος που ακολούθησε είναι αυτός που χρειάστηκε για να φέρει τον ΠΑΟΚ στην κορυφή. Έπειτα από 30 ολόκληρα χρόνια. Σε αυτά τα 23 χρόνια οι οπαδοί του ΠΑΟΚ είχαν χορτάσει λόγια. Και παίρνουν πρωτάθλημα χάρη σε έναν τύπο που δεν βγάζει μιλιά. Σε έναν τύπο που όταν ήρθε στην Ελλάδα, κάποιοι βιάστηκαν να τον βγάλουν γραφικό και να θεωρήσουν ότι θα μπει κι αυτός, αργά ή γρήγορα στη λίστα αυτών που δεν τα κατάφεραν. Το πρωτάθλημα που (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) παίρνει ο ΠΑΟΚ δεν είναι απλά ένας ιστορικός τίτλος.
Είναι η αλλαγή των ισορροπιών στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Όταν γενιές και γενιές ΠΑΟΚτσήδων από την εποχή του Κούδα, ζούσαν με τον φόβο της αρπαγής των ποδοσφαιριστών τους από τις πλούσιες ομάδες του ΠΟΚ, παρόντος του Σαββίδη ξέρουν όχι μόνο ότι ουδείς θα πάρει ποδοσφαιριστή από τον ΠΑΟΚ αλλά πολύ περισσότερο θα αποκτήσουν όποιον ποδοσφαιριστή θέλουν. Κι αυτό ήταν το νούμερο ένα στοιχείο ώστε να χτιστεί το στοιχείο που λέγεται αυτοπεποίθηση, όχι μόνο στις τάξεις της ομάδας αλλά σε ολόκληρο τον οργανισμό που λέγεται ΠΑΟΚ. Κι από την στιγμή που ο μεγάλος στόχος, οσονούπω επιτυγχάνεται, το επόμενο βήμα θαρρώ πως θα είναι να απαλλαγεί ο δικέφαλος από κάθε λογής γραφικότητες, ώστε να μπει πλέον σε ευρωπαϊκή τροχιά σε όλους τους τομείς. Όπως φυσικά και να χτίσει σταδιακά έναν κορμό γηγενών παικτών στον οποίο θα βασιστεί τα επόμενα χρόνια.
Κι αν αυτό σας φαίνεται πρόωρο ή άκαιρο τώρα που τα εκατομμύρια των ΠΑΟΚτσήδων πανηγυρίζουν, μια βόλτα στο παρελθόν και στην πρώτη συνέντευξη Τύπου του Ιβάν Σαββίδη ως μεγαλομετόχου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ κρύβει μεγάλο ενδιαφέρον. Τότε (τον Οκτώβρη του 2012) που ο Ιβάν είχε ξεκινήσει τις τοποθετήσεις του λέγοντας «Δεν υπάρχει ο στόχος της δεύτερης θέσης, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Ολυμπιακός τα τελευταία 20 χρόνια παίρνει την πρώτη θέση. Δεν είναι στόχος μας η δεύτερη θέση. Αλλά να κάνουμε μία ομάδα που θα παίρνει την πρώτη θέση». Συνέχισε λέγοντας «ελπίζω σύντομα να μην χρειάζομαι μετάφραση. Μαθαίνω από τα ΜΜΕ αλλά και από τους συνεργάτες μου και προσπαθώ πάντα να είμαι ενήμερος για όλα όσα συμβαίνουν στην χώρα σε ότι αφορά το ποδόσφαιρο».
Κατέληξε επισημαίνοντας: «Οι διαιτητές δεν έχουν διαβάσει τη βιογραφία μου. Θα ήθελα να τους συστήσω να το κάνουν».
Επτά χρόνια μετά, το μόνο που είναι ακόμη υπό… συζήτηση είναι αν χρειάζεται μεταφραστή.
