«Κνάτσπιρνουφελαγκιδ»: σας λέει κάτι το όνομα; Θα μπορούσε να είναι και κωδικός wifi αλλά είναι το πρώτο μέρος του ονόματος της Βίκινγκουρ από το Ρέικιαβικ. Της ομάδας που όλοι μέχρι τη σέντρα του χτεσινού πρώτου αγώνα για το Europa Conference League αποκαλούσαν «ψαράδες» και αντί να περιμένει με την πετονιά και το παραγάδι, έριξε στα δίχτυα της τον Παναθηναϊκό και τον κέρδισε καθαρά με 2-1. Μάλιστα αν δεν έκανε και αυτή την τρομερή απόκρουση στο φινάλε ο Λοντίγκιν τότε θα μιλούσαμε για νύχτα ντροπής (όχι ότι δεν ισχύει και με το 2-1, αλλά κουβέντα να γίνεται).
Ίσως και να ήταν για καλό το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δέχτηκε τόσο νωρίς γκολ (στο 13’) μπας και ξυπνήσει λίγο το κοιμισμένο και αρκετά παγωμένο κορμί που εμφάνισε ο Ρουί Βιτόρια στη μισοάδεια Bolt Arena της Φινλανδίας.
Αλλά το γεγονός ότι μετά το 2-0 που μπήκε στο 56’, ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε ξανά στο γήπεδο στο 83’ με το δοκάρι του Τετέ πιστοποιεί ότι οι «πράσινοι» βρίσκονται σε περίοδο παρατεταμένου ντεφορμαρίσματος και ότι η ήττα από τον Ολυμπιακό για το Κύπελλο Ελλάδος είναι μια πληγή που ακόμα δεν έχει κλείσει.
Το μεγάλο τετραήμερο του Χρήστου Μουζακίτη.
Σαφώς και η Βίκινγκουρ με τον κωδικό wifi για όνομα δεν φοβίζει και ένας πιθανός αποκλεισμός θα είναι επιπέδου… Γκαμπάλα, αλλά φαίνεται πως αυτή η σφαλιάρα έρχεται την στιγμή που πρέπει να πέσει ένα ηλεκτροσόκ για να μην υπάρξει συνέχεια.
Αν δεν κάνεις λάθη δεν μαθαίνεις και σίγουρα η ανηφόρα μπορεί να ισιώσει και γρήγορα, λόγω και του βατού προγράμματος που υπάρχει στη Super League. Αν δεν αλλάξει βέβαια ο διακόπτης και άμεσα, η Βίκινγκουρ κινδυνεύει να γίνει ό,τι και τα Νησιά Φερόε για την Εθνική μας ομάδα. Μια ομάδα που δεν θες να τη θυμάσαι.
