Όταν το 2022 ο Σέρχιο Μαρκαριάν ανέλαβε τον Παναθηναϊκό με στόχο να τον οδηγήσει στην κορυφή, οι “πράσινοι” βρισκόντουσαν σε μία πρωτοφανή κρίση. Ήταν η δεύτερη θητεία του Ουρουγουανού τεχνικού στον πάγκο της ομάδας, με τον Φερνάντο Σάντος να αποχωρεί από το “τριφύλλι” με αρνητικό ρεκόρ για το “τριφύλλι”. Το υλικό ήταν εξαιρετικό καθώς στο ρόστερ συναντούσες ποδοσφαιριστές όπως οι Κωνσταντίνου, Λυμπερόπουλος, Νικοπολίδης, Μπασινάς, Καραγκούνης, Κόλκα, Σεϊταρίδης, Χένρισκεν, Ολιζαντέμπε, Μικαέλσεν κλπ. Η βάση της εθνικής Ελλάδος που δύο χρόνια αργότερα θα έγραφε το μεγαλύτερο έπος στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου και μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις όλων των εποχών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Το τι είχε ακούσει ο Ουρουγουανός από “φίλους” και εχθρούς λόγω του παρουσιαστικού του ήταν ένα body shaming πριν το body shaming αποκτήσει φωνή και υπόσταση. “Ταβερνιάρης”, “Φουκαριάν”, “Πιγκουίνος” (λόγω της ομοιότητάς του με τον Ντάνι Ντε Βίτο στην ταινία Batman Returns) είναι τρία από τα όχι και τόσο κολακευτικά λόγια που συνοδεύονταν από μία απαξίωση για τις προπονητικές του ικανότητες. Ο Σέρχιο Μαρκαριάν δεν ήταν από εκείνους τους αφελείς προπονητές. Γνώριζε τι υλικό είχε στα χέρια του και ήταν λάτρης του αποτελέσματος.
Το 1-0 ήταν το αγαπημένο του σκορ και οι αγώνες του Παναθηναϊκού αποτελούσαν υλικό για θρίλερ και ακατάλληλοι για καρδιακές. Γκολ στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης μετά από σφυροκόπημα και οι αντίπαλοι οπαδοί να ρίχνουν την ευθύνη στην ευνοϊκή μεταχείριση που είχε ο Ουρουγουανός τεχνικός από τη θεά Τύχη. Τόσα γνώριζαν, τόσα έλεγαν. Παρεμπιπτόντως ο… Φουκαριάν οδήγησε τον Παναθηναϊκό στους 8 του Champions League, άγγιξε την πρόκριση για τα ημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης στον κόσμο, την επόμενη χρονιά έφτασε μέχρι τους 8 του UEFA, αφήνοντας παρακαταθήκη τις σπουδαιότερες πορείες ελληνικού συλλόγου τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Γιατί όμως θυμόμαστε ξαφνικά του Σέρχιο Μαρκαριάν; Διότι ο προπονητής που βρίσκεται στον πάγκο του Παναθηναϊκού φέρνει έντονες μνήμες του κόουτς από το Μοντεβιδέο. Ο Ρούι Βιτόρια ήρθε στη μέση της χρονιάς και έχει παραλάβει καμένη γη από τον προκάτοχό του. Ο Ντιέγκο Αλόνσο “καταφέρε” να παρουσιάσει ένα ποδοσφαιρικό έκτρωμα και ο Πορτογάλος έρχεται να “αναστήσει” από τις στάχτες του το “τριφύλλι”.
Το υλικό, όπως και επί Σάντος, είναι εξαιρετικό. Κάπου εδώ να ανοίξω παρένθεση και να καταγράψω πως δεν υπάρχει καμία απολύτως σχέση ανάμεσα στον Φερνάντο Σάντος και τον Ντιέγκο Αλόνσο, παρά μόνο το αρνητικό πέρασμα από τους Κυπελλούχους Ελλάδος.
Για τον Παναθηναϊκό του Ρουί Βιτόρια είναι ακόμη Ιούλιος
Ο Ρούι Βιτόρια, λοιπόν, κάνει ξανά τον Παναθηναϊκό ομάδα. Με συγκεκριμένη φιλοσοφία, στόχευση, πλάνο, ο Παναθηναϊκός έχει μπει ξανά σε τροχιά τίτλου. Δε θυμίζει το τσίρκο της Ντιέγκο Αλόνσο εποχής, αλλά έχει αποκτήσει ψυχολογία, εμπιστοσύνη στις δυνατότητές του, υπάρχει σύσφιξη σχέσεων και οι παίκτες χαίρονται το παιχνίδι. Το έργο του δεν ήταν εύκολο. Ναι μεν το πρόγραμμα ήταν βολικό, αλλά το καλό πρόγραμμα το φτιάχνουν οι καλές ομάδες. Το 1-0 όσο και να ξενίζει κάποιους δεν παύει να είναι νίκη στο τέλος της ημέρας. Οι νίκες φέρνουν ηρεμία, αυτοπεποίθηση και πίστωση χρόνου ώστε να δουλέψεις πάνω στις αδυναμίες σου. Όταν έχεις να διαχειριστείς ένα σύνολο που η ψυχολογία του ήταν στα τάρταρα, τότε δεν έχεις και το εύκολο έργο του κόσμου.
Ο Ρούι Βιτόρια ακολουθεί ένα δικό του πλάνο, διαφορετικό από εκείνο του Σέρχιο Μαρκαριάν. Κοινή συνισταμένη σε αυτό το μονοπάτι είναι το 1-0 και οι κάποιες νίκες θρίλερ με γκολ στα τελευταία λεπτά. Ο Πορτογάλος τεχνικός έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του. Επόμενη πρόκληση είναι τα μεγάλα αποτελέσματα κόντρα τους ανταγωνιστές του για το πρωτάθλημα. Γνωρίζει τι λείπει από την ομάδα ώστε να καλύψει τις αδυναμίες. Το σημαντικό είναι πως η φλόγα έχει ανάψει ξανά στον σύλλογο και μετά από έναν χρόνο, ο Παναθηναϊκός έχει ξανά κανονικό προπονητή.
