Ας μην κοροϊδευόμαστε. Υπάρχουν αθλήματα στους Ολυμπιακούς Αγώνες που αν δεν έρθει μία τεράστια επιτυχία, τότε είναι σαν να μην έγιναν ποτέ. Άδικο; Ξεκάθαρα. Αλλά ποιος είπε ότι η ζωή είναι δίκαιη; Η σκοποβολή και οι ανύπαρκτες εγκαταστάσεις στην Ελλάδα ήρθαν στην επιφάνεια μετά το χρυσό μετάλλιο της Άννας Κορακάκη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016. Αυτές οι επιτυχίες, εκτός από εφήμερη χαρά, έχουν και μακροχρόνιο αντίκτυπο στον αθλητισμό της χώρας. Τα παιδιά που βλέπουν από τις οθόνες τους Ολυμπιονίκες ταυτίζονται και θέλουν να τους αντιγράψουν. Ονειρεύονται να ζήσουν κι εκείνοι αντίστοιχες στιγμές και πιέζουν το περιβάλλον τους να τους γράψει στο αντίστοιχο άθλημα.
Κάπως έτσι ξεκίνησε και η ιστορία της Εμμανουέλας Κατζουράκη. Το κορίτσι από τα Χανιά που ακολούθησε τον δρόμο της σκοποβολής αλλά αντί για πιστόλι, έπιασε στα χέρια της το δίκαννο. Οι γονείς της ποτέ δεν της στέρησαν την ευκαιρία στο όνειρο και λίγα χρόνια αργότερα, το καμάρι τους θα μας εκπροσωπήσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού στο άθλημα του σκητ. Τι είναι το σκητ; Βολές με δίκαννο σε κινούμενους πήλινους στόχους.
Το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που διεξήχθη στο Μπακού τον Αύγουστο του 2023, χάρισε το πρώτο μετάλλιο στην ιστορία της Ελλάδας στο σκητ και ταυτόχρονα της χάρισε το εισιτήριο για το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη: Τη συμμετοχή στην Ολυμπιάδα. Αυτή ήταν η ομορφότερη στιγμή της για το 2023. Μία στιγμή χαράς και φωτός που ήρθε μετά από τη χειρότερη εμπειρία της ζωής της και μία ανείπωτη τραγωδία για τη χώρα.
Τα δάκρυα του Γιάννη είναι και δικά μας δάκρυα
Η φοιτήτρια Φαρμακευτικής βρισκόταν στο μοιραίο τρένο των Τεμπών. Εκείνο το έγκλημα που όλοι οφείλουμε να μην το αφήσουμε στη λήθη. Τυχερή στην ατυχία της, βρισκόταν στα πίσω βαγόνια. Από την πρόσκρουση γλίτωσε με ένα διάστρεμμα, ωστόσο το μεγάλο σοκ ήταν ψυχολογικό. Για ημέρες ήταν σχεδόν αμίλητη και προκειμένου να ξεφύγει από την όλη κατάσταση αποφάσισε λίγες ημέρες μετά να ταξιδέψει με την εθνική ομάδα στην Ντόχα, για να αγωνιστεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο.
«Δεν είναι καλά. Προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της. Επέλεξε να αγωνιστεί και όχι να καθίσει σπίτι της. Της είπα ότι δεν με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, να κάνει ό,τι νιώθει εκείνη καλύτερο. Δεν μιλάει καθόλου, επέλεξε να μείνει σιωπηλή, το περνάει μόνη της. Δεν μπορούμε να την πιέσουμε. Μακάρι να το ξεπεράσει γρήγορα, όσο δυνατόν είναι αυτό», έλεγε τότε στην ΕΡΤ3 ο προπονητής της Εμμανουέλας Κατζουράκη, κ. Σαλαβαντάκης. Όλο αυτό το διάστημα η Εμμανουέλα προσπαθούσε να ξεπεράσει το σοκ της μεγαλύτερης τραγωδίας που έχει βιώσει η χώρα τα τελευταία χρόνια. Το μόνο που έκανε για να καθησυχάσει όσους αγωνιούσαν για την κατάστασή της ήταν να ποστάρει ένα μήνυμα για να στηριχθούν οι σοβαρά τραυματίες.
«Σίγουρα είναι αγωνίστρια. Ηθελε να είναι μαζί μας, από το να κάτσει σπίτι. Ελπίζω να της κάνει καλό. Δεν με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, με ενδιαφέρει η ψυχική της ηρεμία. Θα είμαστε δίπλα της. Πάμε για τους αγώνες με μισή καρδιά όλοι μας», είχε προσθέσει ο προπονητής της. Πέντε μήνες μετά, η Ελληνίδα σκοπεύτρια άφησε για λίγο όλη αυτή την ιστορία και συγκεντρώθηκε στο μεγάλο στόχο: Το μετάλλιο και την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τι έχουμε να περιμένουμε από τη συμμετοχή της στην Ολυμπιάδα; Ας μην κρυβόμαστε. Σίγουρα ένα μετάλλιο που θα βάλει την Ελλάδα στον χάρτη της σκοποβολής. Εντάξει δεν έχει την αίγλη του στίβου αλλά κανείς δε θα το πανηγυρίσει λιγότερο.
