Κακά τα ψέματα. Όλοι αυτό το ματς περιμέναμε από τη στιγμή που ξεκίνησε το Euro 2024. Ποιος θα φτάσει μέχρι το τέλος; Ποιος θα σηκώσει το “ασημικό”; Ποιοι θα δακρύσουν από χαρά και ποιοι από στεναχώρια; Οι απαντήσεις θα βρίσκονται στο πιάτο μας το βράδυ της 14ης Ιουλίου. Θα βρεθούμε με τους φίλους μας, θα παραγγείλουμε μπίρες, σουβλάκια, πίτσες και αναγκαστικά και μη θα στηρίξουμε μία από τις δύο φιναλίστ. Ακόμη κι αν δεν είναι η Εθνική που υποστηρίζεις σε κάθε τουρνουά, θα πρέπει να επιλέξεις.
Από τη μία η καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης. Η Ισπανία του Θείου Βρέφους, Λαμίν Γιαμάλ, του παιδιού που στις 13 Ιουλίου θα κλείσει τα 17 χρόνια ζωής. Υπάρχει καλύτερο δώρο γενεθλίων από το να σηκώσει το Euro ως ηγέτης της χώρας του; Ακόμη δεν έχουμε κατανοήσει το μέγεθος του επιτεύγματος αυτού του παιδιού.
Οι Ισπανοί υποσχέθηκαν μετά το κάζο του Μουντιάλ αυτό που βλέπουμε σήμερα στο Euro
Αυτά που βιώνει το παιδί - θαύμα της Μπαρτσελόνα είναι αδιανόητα. Μπροστά μας εκτυλίσσεται μία ιστορία που θα τη δούμε μετά από πολλά χρόνια στο Netflix. Ωστόσο η Εθνική Ισπανίας δεν είναι μόνο ο Γιαμάλ. Αυτή η καλοκουρδισμένη μηχανή έχει στα γρανάζια της τον Ρόδρι, τον Νίκο Γουίλιαμς, τον Πέδρι, Φαμπιάν Ρουίθ. Ένα υπέροχο σύνολο που αποτελεί τον μοναδικό λόγο για να παρακολουθήσεις το Euro 2024.
Από την άλλη η Εθνική Αγγλίας. Η ομάδα του Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ θέλει επιτέλους να βάλει ένα τέλος στο ανέκδοτο του it’s coming home. Να φέρει επιτέλους το κύπελλο στο σπίτι της ποδοσφαιρομάνας και να ισοφαρίσει σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα την Ελλάδα. Οι προσωπικότητες υπάρχουν. Δεν βρίσκεις εύκολα σε άλλα ρόστερ Εθνικών παίκτες όπως οι Μπέλινγκχαμ, Σάκα, Φιλ Φόντεν και Χάρι Κέιν. Ωστόσο δεν αρκεί μόνο το ταλέντο. Η Αγγλία δεν έχει καμία σχέση με το υπέροχο σύνολο των Ισπανών. Είναι δυσκοίλια. Ζορίζεται αλλά στο τέλος βρίσκει τον τρόπο. Βέβαια μέχρι σήμερα δεν αντιμετώπισε ομάδα όπως η Ισπανία.
Ο δικός της ο δρόμος είχε ευκολότερες αντιπάλους. Την ίδια στιγμή που η «Φούρια Ρόχα» έβαλε κάτω τις Κροατία, Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία, η Αγγλία έπρεπε να αποκλείσει τις Σλοβακία, Ελβετία και Ολλανδία. Μάλιστα για να το πετύχει “έφτυσε αίμα”. Τα λιοντάρια δεν πείθουν αλλά βρίσκονται στον τελικό. Εξάλλου όπως μας έχει διδάξει η ιστορία, δεν έχει σημασία αν πείθεις αλλά να καταφέρεις στο τέλος να σηκώσεις το τρόπαιο. Επειδή το έκανε η Ελλάδα το 2004 δε σημαίνει ότι είναι και εύκολο. Ας μην το ξεχνάει κανείς αυτό. Και ειδικά οι κάπως… αλαζόνες Βρετανοί.