Ο φωτεινός πίνακας στο Waldstadion ή Deutsche Bank Park (αν θέλετε λόγω των χορηγικών σκοπών) δείχνει το 105ο λεπτό. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο στήνει την μπάλα στα 11 βήματα και βρίσκεται αντιμέτωπος με την ευθύνη και τον Γιαν Ομπλάκ. Σκοράρει και δίνει το τεράστιο προβάδισμα στην Εθνική Πορτογαλίας για την πρόκριση στα προημιτελικά του Euro 2024, αστοχεί και κόβει τα πόδια των συμπατριωτών του. Ο τερματοφύλακας της Ατλέτικο Μαδρίτης τον διαβάζει, πέφτει στη σωστή γωνία, αποκρούει το πέναλτι και δίνει… ψωμάκι στους χρήστες των social media.
Σε δευτερόλεπτα Facebook και X παίρνουν φωτιά. Όλοι μ’ ένα κινητό στο χέρι έχουν το καλύτερο υλικό για hate comments. Ο Κριστιάνο έχει δώσει αφορμές και τους δίνει ακόμη μία ώστε να παράγουν περιεχόμενο. Λυγίζει, δακρύζει και τότε ξεκινούν όλα. Έχουμε αναφέρει στο παρελθόν πως ο φθόνος είναι η θρησκεία του μετρίου. Ο μέτριος φθονεί. Δεν προσπαθεί να βελτιωθεί. Δεν αποτελεί αυτοσκοπό του. Θέλει να βλέπει τα είδωλα να καταρρίπτονται διότι έτσι γεμίζει με θετικά συναισθήματα η ψυχούλα του. Ο Κώστας από το Παγκράτι και ο Διονύσης από τη Νέα Σμύρνη αισθάνονται δικαιωμένοι στην τοποθεσία Facebook και Χ επειδή πάντα ήξεραν ότι ο Πορτογάλος superstar είναι λιγόψυχος. Δεν κάνει. Δεν είναι Μέσι. Αν για παράδειγμα είχαν την ευκαιρία να φτιάξουν το ρόστερ των ονείρων τους, ο CR7 ποτέ δε θα ήταν στα πλάνα τους. Ίσως γι’ αυτό να βρίσκονται στον καναπέ τους περιτριγυρισμένοι από πιτόγυρα και μπίρες και δεν έχουν κάτσει ποτέ σε πάγκο ομάδας.
Είναι αλήθεια πως ο Κριστιάνο έχει μεγαλώσει. Δεν έχει τα ίδια χτυπήματα, την ίδια διαύγεια αλλά παραμένει ένας superstar του αθλητισμού. Το βράδυ της Δευτέρας έβγαλε 120 λεπτά στο υψηλότερο επίπεδο και μαζί με τον Πέπε προσπαθούν να αποδείξουν πως η ηλικία είναι απλώς ένας αριθμός. Ο 39χρονος δεν πέρασε το καλύτερο βράδυ της ζωής του. Δεν του πήγε τίποτα καλά. Έχασε ευκαιρίες με το τσουβάλι, ένα πέναλτι που τον διέλυσε ψυχικά αλλά είναι ηγέτης. Θέλει μεγάλα ψυχικά αποθέματα όταν έχεις περάσει έναν εφιάλτη, να πάρεις την απόφαση να χτυπήσεις πρώτος το πέναλτι στην πιο ψυχοφθόρα διαδικασία. Αυτή τη φορά σημάδεψε σωστά, έβαλε την ομάδα του μπροστά, έδιωξε το άγχος και ζήτησε συγγνώμη από τους ομοεθνείς του. Διότι πέρα από τα προσωπικά ρεκόρ, ο φυσικός αρχηγός και ηγέτης των Πορτογάλων βρίσκεται στα γήπεδα της Γερμανίας για να τιμήσει το εθνόσημο.
Τα δάκρυα του Κριστιάνο δεν είναι δάκρυα ενός λιγόψυχου και κακομαθημένου τύπου. Ναι έχει τις παραξενιές του, θέλει να αισθάνεται πρώτος όπου κι αν αγωνίζεται αλλά μεταξύ μας όλο αυτό το έχει κερδίσει. Έχει σπάσει κάθε ρεκόρ και συνεχίζει ν’ αγωνίζεται με την ίδια κάψα και δίψα που έχει ένα 17χρονο παιδί. Τα δάκρυά του για ένα χαμένο πέναλτι είναι ο λόγος που έχει κατακτήσει τα πάντα στη ζωή του και βρίσκεται εδώ και 20 χρόνια στην κορυφή.
Ο Κριστιάνο, πέρα από το τρολάρισμα, πρέπει ν’ αποτελεί παράδειγμα για όλους μας. Το κίνητρό του ενώ έχει κατακτήσει τα πάντα είναι αξιοθαύμαστο. Είναι στάση ζωής για όλους όσοι κάθονται απλώς στον καναπέ, χαζοκαυλαντίζουν στο Instagram και μοναδικός τους στόχος είναι το ποτάκι της Παρασκευής και ο επόμενος καφές στο γραφείο.
Στα αγωνιστικά, ο CR7 χρειάζεται ένα γκολ ώστε να ξεμπουκώσει και να του φύγει το άγχος. Όταν το πετύχει, όλα θα γίνουν πιο απλοϊκά για την Εθνική Πορτογαλίας. Ωστόσο ακόμη κι αν δεν γίνει αυτό, ας απολαύσουμε την τελευταία μεγάλη παράσταση ενός μύθου του αθλήματος. Διότι όπως έχει γίνει αντιληπτό στο φετινό τουρνουά λείπουν οι μεγάλες προσωπικότητες και αυτό δεν έχει πάει και πολύ καλά.
