Brown & Tatum: To «happy end» που θα γίνει «to be continued»

Μια ιστορία 7 ετών επιτέλους ολοκληρώθηκε. Θα έχει όμως και συνέχεια;

Λίγες μέρες πίσω στην έδρα του Dallas, οι Celtics έχουν σχεδόν τελειώσει τη δουλειά. Μπορεί το τρακ να χτύπησε φλέβα βλέποντας τον Doncic και την παρέα του να επιστρέφουν από το -21 λίγο πριν το φινάλε, ωστόσο, το δίδυμο της Βοστόνης δεν θα άφηνε να χαθεί ένα τέτοιο παιχνίδι. Ελάχιστα δευτερόλεπτα μετά τη λήξη του αγώνα (106-99 υπέρ των Celtics) η κάμερα πιάνει τους Jayson Tatum και Jaylen Brown στο κέντρο του γηπέδου να σιγοψιθηρίζουν κάτι ο ένας στον άλλον. Από τα χείλη του Brown μπορεί να μεταφράσει κανείς ένα «one more» και ένα μίνι χαμόγελο στα πρόσωπα των δύο.

Απείχαν μία μόλις νίκη μακριά από αυτό που προσπαθούσαν από το 2017 όταν αντάμωσαν στο TD Garden της Βοστόνης.

Η δικαίωση έφτασε

Οι δυο τους πέρασαν πολλά, μπήκαν με τη μία στα βαθιά, βίωσαν τι θα πει Post Season του ΝΒΑ αλλά και να αποκλείεσαι λίγο πριν το φινάλε. Πήγαν μέχρι τους τελικούς πριν από τρία χρόνια, έμαθαν πώς είναι να διεκδικείς τρόπαιο, ωστόσο, κάθε σεζόν κάτι έμοιαζε να λείπει. Τα κομμάτια του παζλ ωστόσο φτιάχνονταν γύρω από τους δύο σταρ της Βοστόνης και κάποια στιγμή ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι θα τα κατάφερναν.

 

 

Το 2022 δεν ήταν έτοιμοι απέναντι στους Warriors, φέτος όμως και ειδικά από τη στιγμή που απέναντί τους δεν ήταν το Denver και ο Jokic, τα άστρα είχαν συνωμοτήσει για πάρτη τους. Και με συνολικό σκορ 4-1 νίκες, η Βοστόνη πανηγυρίζει το 18ο δαχτυλίδι του ΝΒΑ, το οποίο τους βάζει ξανά στην πλώρη με τα περισσότερα από κάθε άλλη ομάδα στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.

To mismatch που λέγεται Porzingis

Όποιος έχει παρακολουθήσει την πορεία των Jaylen Brown και Jayson Tatum μέσα στα χρόνια και την κοινή τους πορεία στους Celtics, θα μπορούσε να πει ότι αμφότεροι ανταγωνίζονται τον άλλον για το ποιος είναι ο ηγέτης της ομάδας. Εν τέλει μπορεί βαθιά μέσα τους στους φετινούς τελικούς να έπαιξαν και για το βραβείο του MVP (το κατέκτησε τελικά ο Brown) ωστόσο αυτός ο εσωτερικός ανταγωνισμός είναι που τους ανέβασε επίπεδο.

 

 

Όπως έχει πει και ο Niki Lauda, «είναι ευλογία να έχεις έναν αντίπαλο -σ.σ. εννοούσε τον James Hunt- που υπό την απειλή του να σε ξεπεράσει σε ωθεί να γίνεσαι καλύτερος». Στην περίπτωση ωστόσο των άσων των Celtics, οι αντίστοιχοι Lauda και Hunt δεν παίζουν σε αντίπαλες ομάδες, αλλά είναι συμπαίκτες και κάνουν ο ένας καλύτερο τον άλλον. Όπως και όλους τους γύρω τους.

Σε άλλα λόγια, Celtics - Mavericks 106-88 και το πρωτάθλημα επέστρεψε στη Βοστόνη μετά από 16 χρόνια. Ο Kevin Garnett θα είναι σίγουρα πολύ πεφήνος.

 

 



©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved