Ήταν καλοκαίρι του 2014 όταν η Εθνική Ελλάδος έβλεπε τον Κέιλορ Νάβας να της στερεί την πρόκριση στα προημιτελικά του Μουντιάλ, ωστόσο, ελάχιστοι μπορούσαν να φανταστούν ότι αυτή η ομάδα δεν θα είχε μια νέα ευκαιρία για διάκριση τα επόμενα χρόνια.
Ήταν τόσο δυνατό άλλωστε το κλίμα που επικρατούσε στις τάξεις της ομάδας, που όλοι πιστεύαμε ότι η κλήρωση για το Euro 2016 θα ήταν τυπική διαδικασία, ειδικά από την στιγμή που περνούσαν 2 ομάδες απευθείας και ένας στα μπαράζ. Δυστυχώς αντί για ένα άνετο πέρασμα, η Εθνική έχασε δύο φορές από τους Νήσους Φερόε και σχεδόν από όλους τους αντιπάλους της, για να ξεκινήσει μια δεκαετής κατρακύλα χωρίς προσανατολισμό και μπόλικη γκρίνια. Αυτές οι μέρες, λοιπόν, φαίνεται να πλησιάζουν προς το φινάλε τους. Έχει βοηθήσει αισθητά ο Γκουστάβο Πογιέτ και η νέα φουρνιά που έχει κάτι το διαφορετικό. Μια φρεσκάδα, μια διάθεση να διακριθεί και να επαναφέρει την ομάδα εκεί που μας «καλόμαθε» τα προηγούμενα χρόνια, με όπλο το ωραίο, στρωτό ποδόσφαιρο και την ομοιογένεια.
Αυτή την φλόγα που περιμένουμε απόψε να υπερνικήσει το εμπόδιο που λέγεται Γεωργία στον τελικό του Nations League και να μας στείλει στο Euro 2024 στη Γερμανία.
Όλα για όλα με την παρέα του Κβαρατσκέλια
Δεν χρειάζονται τεχνικές αναλύσεις, το παιχνίδι απόψε στην Τιφλίδα είναι do or die. Το πήρες και έφυγες για Euro. Δεν θα έχει να κάνει τόσο με την ικανότητα και το ταλέντο αλλά με την καρδιά και τη θέληση για συμμετοχή στην τελική φάση.
Θυμάστε τι έγινε με το Καζακστάν;
Στο ίδιο σοβαρό τέμπο βέβαια βρίσκονται και οι γηπεδούχοι Γεωργιανοί, οι οποίοι βρίσκονται μπροστά στην πιο χρυσή σελίδα της ποδοσφαιρικής ιστορίας τους, καθώς δεν έχουν δώσει ποτέ το «παρών» σε μεγάλη διοργάνωση. Ίσως και αυτός να είναι ένας λόγος που φίλαθλοί τους βρέθηκαν έξω από το ξενοδοχείο που μένει η Εθνική γύρω στις 2 τα ξημερώματα και πέταξαν κροτίδες προκειμένου να κάνουν σαφές ότι το αποψινό παιχνίδι τους ανήκει.
Αυτό όμως το παιχνίδι δεν μπορεί να χαθεί, ακόμα και αν στην απέναντι πλευρά βρίσκεται ο Κβαρατσκέλια της Νάπολι. Διότι οι Έλληνες διεθνείς έχουν ένα πολύ μεγάλο κίνητρο μέσα τους και αυτό υπερνικά όποιο δέος και αν τους έχει δημιουργηθεί. Είναι αυτό το «γαμώτο» για τα δέκα χρόνια μακριά από τις μεγάλες διοργανώσεις, ειδικά όταν οι περισσότεροι από αυτούς έχουν γαλουχηθεί με τη χρυσή εποχή της Ελλάδας από το 2004 μέχρι το 2014.
Ο καθένας από εμάς στη θέση τους θα ήθελε να δείξει ότι η «μαύρη» δεκαετία που ακολούθησε ήταν απλώς μια κακή παρένθεση και μια νίκη απόψε θα τα αλλάξει όλα. Μετά τις 19:00 θα ξέρουμε.
