Δεν χρειάζεται ένα μεμονωμένο γεγονός για να θυμάται κανείς τον Πέτερ Σμάιχελ. Για τους περισσότερους είναι ο τερματοφύλακας-θρύλος που ακόμα λησμονούν οι οπαδοί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, για άλλους πάλι είναι απλώς ο πατέρας του Κάσπερ Σμάιχελ της Νις, ο οποίος ήταν βασικός γκολκίπερ στο θαύμα της Λέστερ.
Ας μην γελιόμαστε, όμως, ο Δανός είναι πολλά περισσότερα από τους παραπάνω ισχυρισμούς:
Από όποια οπτική και αν το δούμε, ο Πέτερ Σμάιχελ αποτελεί έναν παίκτη-ορόσημο για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο και έναν από τους σπουδαιότερους λόγους που η Δανία έφτασε στο Μουντιάλ του 1998 μέχρι τα προημιτελικά κόντρα στην Βραζιλία. Και για τις αποκρούσεις του στη διοργάνωση, κυρίως όμως για τα πολλαπλά «όχι» στα προκριματικά κόντρα στην Εθνική Ελλάδος.
Tα Μουντιάλ που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.
Μια νύχτα που μας έκανε να καταλάβουμε 100% το ποδοσφαιρικό ρητό «αν δεν θέλει να μπει, δεν θα μπει».
Ένα 0-0 που ακόμα «πονάει»
Λίγα χρόνια πριν το δικό μας θαύμα στην Πορτογαλία, η Εθνική Ελλάδος, υπό τις οδηγίες του Κώστα Πολυχρονίου και παίκτες όπως ο Ατματσίδης, ο Αποστολάκης, ο Μαχλάς, ο Νικολαΐδης και ο Φραντζέσκος, έπαιζε στο ΟΑΚΑ την πρόκριση στα τελικά του Μουντιάλ της Γαλλίας, και με νίκη έκλεινε το πολυπόθητο εισιτήριο.
Εκείνη την νύχτα της 11ης Οκτωβρίου του 1997, όλη η Ελλάδα ζούσε και ανέπνεε για το μεγάλο ματς των προκριματικών κόντρα στη Δανία. Άπαντες, μάλιστα, ήταν σίγουροι ότι θα φορτώσουμε με γκολ την αντίπαλη εστία, και κατά το ήμισυ, είχαν δίκιο. Το σκορ θα μπορούσε πραγματικά να είναι πολλά με λίγα, ωστόσο μία οι εκνευριστικές αποφάσεις του διαιτητή Βεϊσιέρ (σε μια εποχή που είχαμε Φραντζέσκο, περιέργως, δεν σφύριξε ούτε ένα φάουλ εκτός περιοχής παρότι μας έγιναν αρκετά εκείνο το βράδυ), κυρίως όμως γιατί οι οι αντίπαλοί μας είχαν στο τέρμα τον, εορτάζοντα σήμερα, Πέτερ Σμάιχελ.
Ο Δανός που ένα χρόνο αργότερα θα σήκωνε το βαρύτικο τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ στον αλησμόνητο τελικό της Βαρκελώνης (σ.σ. Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ - Μπάγερν Μονάχου 2-1) έδωσε τη δική του παράσταση στο ΟΑΚΑ και όπως έγραψαν οι δημοσιογράφοι (και οι El Sombrero) «είτε όρθιος ήταν, είτε γονατιστός, είτε ξαπλωμένος στο χορτάρι είχε κατεβάσει τα ρολά».
Σε όλους έχει μείνει η φάση του 89ου λεπτού στο σουτ του Αλέκου Αλεξανδρή, ωστόσο ο Δανός είχε κάνει πολλά περισσότερα από αυτή την απόκρουση. Και όπως δήλωσε και ο προπονητής της Δανίας μετά το ματς ότι «η μόνη διαφορά των δύο ομάδων ήταν ότι εμείς διαθέτουμε τον καλύτερο τερματοφύλακα στον κόσμο».
Η ειρωνία της υπόθεσης; Στις 15 Οκτωβρίου του 1980, στην Κοπεγχάγη η Εθνική μας Ομάδα επικρατεί με 1-0 της Δανίας (το γκολ ο Ντίνος Κούης), και ο γκολκίπερ, Νίκος Σαργκάνης πιάνει τα άπιαστα. Είναι η μέρα που οι Δανοί λένε ότι "τη διαφορά απόψε την έκανε ένα Φάντομ στο τέρμα". Δυστυχώς για μας, ένα δανέζικο "Φάντομ" έκανε τη διαφορά στο ΟΑΚΑ το 1997 και όσο respect και αν του δίνουμε, πάντα θα θυμόμαστε εκείνη τη βραδιά και θα σιχτιρίζουμε.
Και με το δίκιο μας.
