Ο κορυφαίος του χτες απέναντι στον κορυφαίο του αύριο (μαζί με τον Χάαλαντ), σε μια μάχη που γίνεται σήμερα. Σε ελεύθερη μετάφραση, η Αργεντινή του Λίο Μέσι κόντρα στη Γαλλία του Εμπαπέ. Όσο και αν δεν ήταν ο τελικός που επιθυμούσαμε -Μέσι εναντίον Ρονάλντο- η μέχρι στιγμής πορεία των δύο ομάδων μαρτυράει ότι πρόκειται για τις δύο κορυφαίες ποδοσφαιρικές χώρες στο Μουντιάλ του Κατάρ.
Γιατί η επόμενη μέρα του ποδοσφαίρου αφορά τους Εμπαπέ-Χάαλαντ.
Από τη μία η ρομαντική αρμάδα του Λιονέλ Σκαλόνι η οποία ξεχνάει τα δεσμά της τακτικής και με το εντυπωσιακό παιχνίδι της παραπέμπει σε παλαιότερες εποχές απέναντι στο καλοκουρδισμένο και υπερσύγχρονο «τρένο» του Ντιντιέ Ντεσάν που ακόμα και χωρίς τους Μπενζεμά, Καντέ και σία, φαντάζει ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί για το τρόπαιο.
Βέβαια σε έναν τελικό δίχως αύριο όπως ο σημερινός (5 μ.μ.) δεν μετράνε μονάχα οι τακτικές αρετές και οι ικανότητες, κυρίως η καρδιά και η προσωπικότητα. Θα είναι τώρα του Μέσι και του Εμπαπέ ή έφτασε η στιγμή για κάποιον άλλον να ξεχωρίσει;
Χωρίς να σε ζαλίσουμε με τεχνικές αναλύσεις και στατιστικά, η ουσία είναι ότι όσο και αν μας αρέσουν οι μάχες των προσωπικοτήτων -καλή ώρα των Εμπαπέ και Μέσι-, ο σημερινός αγώνας χωράει παραπάνω από δύο πρωταγωνιστές.
Το τελικό αποτέλεσμα θα χαρίσει σε κάποιον εκ των Μέσι ή Εμπαπέ ένα παραπάνω τσεκ στο βιβλίο της ποδοσφαιρικής αθανασίας και θα μεγαλώσει τον μύθο του, αυτό όμως που ξεχνάμε είναι ότι τα πιο γερά «δεκανίκια» είναι αυτά που θα τους εξασφαλίσουν τη δόξα.
Είτε αυτά παίζουν μπάλα και λέγονται Άλβαρες ή Γκριεζμάν, Μαρτίνεζ ή Γιορίς είτε δίνουν τα φώτα τους πίσω από τις γραμμές και ονομάζονται Σκαλόνι και Ντεσάν.
Αν ο αποψινός τελικός είχε αφίσα θα απεικόνιζε σίγουρα τους Μέσι και Εμπαπέ, στην ουσία όμως είναι πολλοί (όχι πολύ) παραπάνω από τους δυο τους, ασχέτως αν στο τέλος η δόξα θα καταλήξει στους ηγέτες. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο Κριστιάνο Ρονάλντο κέρδισε ένα Euro με την Πορτογαλία από τον πάγκο καθώς ήταν τραυματίας, η ιστορία όμως έγραψε ότι το κατέκτησε. Ασχέτως αν ο πρωταγωνιστής του τελικού λεγόταν Έντερ.