Δεν υπάρχει ενήλικος άντρας που αν του ζητήσεις να σου μεταφέρει 2-3 εικόνες από την παιδική του ηλικία δεν θα συμπεριλάβει σε μία από αυτές την αλάνα που «έλιωνε» τα παπούτσια του παίζοντας ποδόσφαιρο ή το συνοικιακό γηπεδάκι μπάσκετ στο οποίο συνέχιζε να βαράει τρίποντα ακόμη και όταν ο ήλιος έπεφτε, παίρνοντας μαζί του τα φώτα των προβολέων. Όπως επίσης δεν υπάρχει άντρας που δεν θα έδινε το βασίλειό του για ένα τελευταίο μονάκι με τα φιλαράκια της παιδικής του ηλικίας.
Αυτό το συναίσθημα το κουβαλάω κι εγώ. Ένα συναίσθημα που έγινε ακόμη πιο έντονο όταν έπεσα πάνω σε αυτό:
Ένα εξωφρενικά ωραίο γηπεδάκι μπάσκετ που έχει δημιουργηθεί σε μια κάποια γειτονιά του Παρισιού. Σε έναν «νεκρό» χώρο, ανάμεσα στο γκρι των πολυκατοικιών, με χρώματα έντονα σαν τα παιδικά μας όνειρα και με γεωμετρικά μοτίβα αυστηρά σαν την ενήλικη καθημερινότητά μας.
Να 'ναι καλά ο Γάλλος φωτογράφος Alex Renfornis που τα αιχμαλώτισε με το φακό του και μας τα προσφέρει στην οθόνη μας. Μπες, δες, νοστάλγησε, σήκωσε τηλέφωνο για να κανονίσεις εκείνο το μονό που λαχταράς.
