Πόσες ενδεκάδες θυμάσαι από τα Μουντιάλ; Το πιο πιθανό είναι πως ίσως να δυσκολεύεσαι να σκεφτείς με την πρώτη, αλλά αν σου λέγαμε την χρονιά σίγουρα θα θυμηθείς την αγαπημένη σου. Αυτή είναι η μαγεία της μεγάλης εμφάνισης. Μπορεί το μυαλό να μην πηγαίνει με την πρώτη του, αλλά με το που θα συζητήσεις με τους φίλους σου για διοργάνωση, υπάρχει πάντα μία εθνική που την είδες να αφήνει τα μέγιστα στο γήπεδο – ασχέτως αν κατάφερε να σηκώσει ή όχι το Κύπελλο.
Τα βάλαμε κάτω, ταξιδέψαμε στο χρόνο και τελικά αντιληφθήκαμε ότι γνωρίζουμε πολλές περισσότερες από όσες νομίζαμε στην αρχή.
O Βασίλης Κουρουμιχάκης θαύμασε τη φαντεζί Σενεγάλη του 2002
Υπάρχει μια παράδοση, σαν αυτή που λέει ότι για να στεριώσει οικοδομή πρέπει να σφάξεις έναν κόκορα στα θεμέλια, που λέει ότι το πρώτο ματς ενός μουντιάλ είναι ελάχιστα πιο ενδιαφέρον από την εντελώς χαζοχαρούμενη και αδιάφορη τελετή έναρξης. Μια παράδοση που έσπασε στο Μουντιάλ Κορέας Ιαπωνίας και ήταν ένα απολαυστικό σπάσιμο.
Όσο κι αν προσπαθούμε να ξεκολλήσουμε την πολιτική από το ποδόσφαιρο, είναι ένας μάταιος κόπος γιατί πάντα θα υπάρχουν μικρές χαραμάδες μέσα από τις κληρώσεις. Στην πρεμιέρα του 2002, απέναντι στην κάτοχο του τίτλου Γαλλία βρέθηκε η πτωχή πλην τίμια Σενεγάλη. Η έπαρση των πρωταθλητών ήταν δεδομένη και δεν έφταιγε μόνο το αστέρι πάνω από το εθνόσημο, ήταν η βαθύτερη σχέση με αυτή την αφρικανική χώρα. Ως πρώην αποικία, η Σενεγάλη έχει δώσει άπειρους πόρους, ανθρώπινους και ορυκτούς στη Γαλλία και οι ποδοσφαιριστές δεν θα μπορούσαν να λείπουν. 21 από τους 23 ποδοσφαιριστές της αποστολής έπαιζαν σε γαλλικές ομάδες, το δεύτερο ράφι θα έλεγε κανείς του γαλλικού ποδοσφαίρου, ένα ράφι που σηκώθηκε κι έγινε εκδικητικό μαδέρι.
Η Σενεγάλη κέρδισε τη Γαλλία με ένα γκολ του πρόωρα αδικοχαμένου Πάπα Μπούμπα Ντιοπ που πέρασε κι από την ΑΕΚ, αλλά πίσω από το φτωχό σκορ κρύφτηκε μια ομάδα με τρομερό πνεύμα. Οι Σενεγαλέζοι έπαιξαν ένα Μουντιάλ χωρίς άγχος, δεν είχαν να αποδείξουν τίποτα και σε κανέναν και κατάφεραν να φτάσουν μέχρι τα ημιτελικά τερματίζοντας στην 7η θέση και έχοντας καταφέρει να αφήσουν εκτός διοργάνωσης τη Γαλλία, την Ουρουγουάη και τη Σουηδία, μέχρι που συνάντησαν τη φοβερή Τουρκία.
Έπαιξαν για τα φανέλα, για την χαρά του ποδοσφαίρου και για το θέαμα, χρειαζόμαστε περισσότερες Σενεγάλες στο Μουντιάλ.
Την Ολλανδία του 2010 χειροκροτούσε μέχρι τον τελικό ο Κώστας Χρήστου
Βασικά ακόμη και αυτός ο τίτλος έχει ένα φάουλ, γιατί την Ισπανία του 2010 δεν ήταν έπιανες ακόμη και αν είχες ντοπάρει τους παίκτες. Παρόλα αυτά η Ολλανδία έβγαζε φωτιές σε αυτό το Μουντιάλ. Είχε Kuyt και Robben, είχε στα υπέροχά του τον van Persie και έπαιζε ακόμη ο van Brockhorst. Και το ματς που συζητήθηκε και ονομάστηκε ματς τελικού, ήταν το περίφημο 3-2 της Ολλανδίας με την Ουρουγουάη. Για όσους θυμούνται άνοιξε το ματς ο van Brockhorst με ένα αδιανόητο σουτ που κρέμασε τον Muslera, για να απαντήσει αργότερα ο Forlan με ίδιου βεληνεκούς. Γιατί όμως αυτή την Ολλανδία; Γιατί συγκριτικά ήταν η πιο «αδύναμη» από τις προηγούμενες χρονιές που είχα δει και παρόλα αυτά, συνέχιζε να είναι αδιανόητα εκρηκτική, με τον Robben και τον van Persie να παίζουν σχεδόν σε cheat mode. Και μπράβο τους γιατί το ότι δεν έπαθε κανένας ημικρανία από τις βουβουζέλες, είναι καθαρά θέμα τύχης.
Ο Άγγελος Κωνσταντούλιας θυμάται τον Σούκερ, τον Μπόμπαν, τον Μπίλιτς και τα άλλα παιδιά
Όταν η Κροατία συστήθηκε στο ποδοσφαιρικό πλανήτη. Η πρώτη συμμετοχή των Κροατών σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Υπέροχη φανέλα και ένα πιο υπέροχο σύνολο. Σούκερ, Μπόμπαν, Ασάνοβιτς, Μπίλιτς, Τούντορ, Γιάρνι, Βλάοβιτς, Προσινέτσκι, Σίμιτς, Στίματς ορισμένα από τα ονόματα που βρέθηκαν στη λίστα του Μπλάζεβιτς και ταξίδεψαν στα γήπεδα της Γαλλίας. Οι 22 Κροάτες που έγραψαν το δικό τους κεφάλαιο στην Βίβλο του ποδοσφαίρου και μας χάρισαν ένα όμορφο παραμύθι. Ηγέτης και MVP του τουρνουά ο Σούκερ (η καψούρα που δεν είδαμε ποτέ στην Πανάθα). Πρώτο θύμα η Τζαμάικα και μετά η Ιαπωνία. Ο τελευταίος αγώνας στον όμιλο απέναντι στην Αργεντινή είναι μία μάχη για την πρώτη θέση του ομίλου, εκεί που οι Κροάτες γνωρίζουν την ήττα. Και κάπου εκεί ξεκινάει το καλό. Στους «16» βρίσκονται αντιμέτωποι με τους Ρουμάνους που για έναν περίεργο λόγο βάφουν όλοι τα μαλλιά τους ξανθά για να πανηγυρίσουν την πρόκριση. Ένα πέναλτι του Σούκερ που «σκοτώνει» τον Στελέα από τα 11 βήματα είναι αρκετό ώστε να τους δώσει την πρόκριση στους «8», εκεί που θα αντιμετωπίσουν την Γερμανία. Δύο γκολάρες των Γιάρνι – Βλάοβιτς θέτουν τις βάσεις για την πρόκριση (αμφότεροι αγωνίστηκαν με την φανέλα του Παναθηναϊκού, συν τον Αλιόσα Ασάνοβιτς) και ο Σούκερ έρχεται να βάλει το κερασάκι στην τούρτα. Καλώς τα παιδιά, 3-0. Η Κροατία στις «4» καλύτερες ομάδες του κόσμου. Αρχίζει και πιστεύει στο όνειρο. Τέσσερα χρόνια μετά την Βουλγαρία του Στόιτσκοφ, τα Βαλκάνια έχουν ξανά εκπρόσωπο. Ωστόσο το ταξίδι της ομάδας του Μπλάζεβιτς έμελλε να σταματήσει από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια κόσμου. Οι Γάλλοι μ’ έναν εκπληκτικό Τιράμ καταφέρνουν ν’ ανατρέψουν το εις βάρος τους 1-0 που είχε γράψει (ποιος άλλος; ) ο Σούκερ και να πάρουν την πρόκριση στον τελικό όπου θα σμπαραλιάσουν την Βραζιλία με 3-0. Οι Κροάτες παίρνουν την τιμητική 3η θέση αλλά για πάντα στην καρδιά μας θα έχουν μία ξεχωριστή θέση.
Δεν έχανε παιχνίδι της Γκάνας του 2010 ο Χρήστος Κάβουρας
Δεν λέω, η Ολλανδία του Ρόμπεν στο Μουντιάλ του 2010 κέρδισε το respect όλων με το ποδόσφαιρό της, αλλά πραγματικά οι Αφρικανοί χορευτές των τερέν ήταν μια ευχάριστη μελωδία όσο ένιωθες τις βουβουζέλες να σου σπάνε τύμπανα και νεύρα μαζί. «Φλογερή» στην επίθεση, θεόσκληρη στην άμυνα και μόνο με αίμα της έκοβες βαθμούς. Σαφώς και κόντρα στην Ουρουγουάη των Σουάρες-Φορλάν-Καβάνι στους «8» οι πιθανότητες δεν ήταν μαζί της αλλά αν η τύχη δεν της γυρνούσε την πλάτη στο πέναλτι του Γκιάν που βρήκε δοκάρι στο 120’ και τον Μουσλέρα που κατέβασε ρολά στη διαδικασία των πέναλτι τότε σήμερα θα μιλούσαμε με διαφορετικά δεδομένα.
Φωτιά και λάβρα μπροστά, με τον παλαβό και «αλήτη» Κέβιν-Πρινς Μπόατεγκ να φοβίζει κάθε άμυνα, τους Σάλεϊ Μουντάρι και Στεφάν Άπια να είναι σοβαρή απειλή από πίσω και τον επιθετικό με το νο.3 Ασαμόα Γκιάν να θερίζει άμυνες και να κερδίζει μεταγραφή για την Πρέμιερ Λιγκ ήταν η ομάδα της οποίας δεν έχανα παιχνίδι στο Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής. Underdog στα χαρτιά, στο χορτάρι πραγματικό φόβητρο παίζοντας εξαιρετική μπάλα. Οριακά δάκρυσα έτσι όπως αποκλείστηκε.
