Δεν τη βρίσκουν όλοι με την άσφαλτο, τις λεπτές ρόδες και τις ποδηλατάδες Σούνιο και πίσω. Η κατηγορία εκείνων που φορούν τρακτερωτά λάστιχα και περιμένουν πως και πως ένα σαββατοκύριακο, μια αργία, μια άδεια για να φορτώσουν το mountain bike στο αυτοκίνητο και να ανηφορίσουν εκεί όπου θα βρουν γνώριμα (και μη) μονοπάτια ποδηλασίας, είναι μια κατηγορία όχι μόνο μάχιμη αλλά και απόλυτα αφοσιωμένη σε αυτό που κάνει.
Τους τιμάμε, τους σεβόμαστε και -γιατί όχι- τους θαυμάζουμε για τις ανηφοριές που καταπίνουν και τις κατηφοριές που δεν τους σκιάζουν.
Κι ως ένας ελάχιστος φόρος τιμής που μπορούμε να τους αποδώσουμε είναι αυτό εδώ το εμπνευσμένο βιντεάκι, το οποίο οπτικοποιεί μέσα σε τρία μόλις λεπτά έναν ποδηλατικό δεκάλογο που μπορεί να αποτελέσει τη βάση -κι όχι το ταβάνι, ελπίζουμε- για την μελλοντική τους πορεία.
