Κάθε αρχή και δύσκολη, κάθε μονοπάτι σε αυτή τη ζωή έχει τη δική του πορεία, το δικό του χρώμα και χαρακτήρα. Για άλλους τα εμπόδια είναι οι αντίπαλοι και στόχος η δόξα, άλλοι πάλι προσπαθούν να ξεπεράσουν την ατυχία και σκοπός τους είναι η εξιλέωση. Και βεβαίως υπάρχουν και ορισμένοι όπως ο Klay Thompson που έχουν ακολουθήσει και τους δύο δρόμους, έχοντας το απαραίτητο know how για να ξεπεράσουν τους «σκοπέλους» που αποφάσισε να τους βάλει η ζωή.
Από σήμερα τα ξημερώματα Δευτέρας (10/1), ο έτερος «Splash Brother» των Golden State Warriors είναι ξανά στα παρκέ του ΝΒΑ μετά από σχεδόν 31 μήνες από τη μέρα που είχε το τεράστιο ραντεβού με την ατυχία και τη ρήξη προσθίου χιαστού στο Game 6 των NBA Finals, απέναντι στους Toronto Raptors. Τότε που πήρε φόρα για κάρφωμα κόντρα στον «άτσαλο» Danny Green και το γόνατό του έγινε συντρίμια την ώρα της προσγείωσής του.
Η στιγμή που ένα ολόκληρο γήπεδο πιάνει το πίσω μέρος του κεφαλιού του, ένας τεράστιος αναστεναγμός για τη ζημιά που όλοι έχουν καταλάβει πως έχει συμβεί στον πεσμένο στο παρκέ Klay, το δίχως συναίσθημα ύφος και το μασούλημα της μασέλας του Steph Curry, ένα μακρόσυρτο «Klay-Klay-Klay» που μετατρέπεται σε «MVP-MVP-MVP» με την επιστροφή του για να εκτελέσει τις δύο βολές πριν αποχωρήσει οριστικά είναι μια σκηνή ανατριχίλας και απόγνωσης που δύσκολα μπορεί να σβηστεί από τη μνήμη όσων την έζησαν.
Το τραύμα ήταν βαρύ και ο μπασκετικός «αδελφός» του Steph Curry ήξερε πως χρειάζεται να κάνει υπομονή ενός χρόνου για να επιστρέψει στα παρκέ προκειμένου να επαναφέρει τους Warriors εκεί όπου τους άφησε. Δηλαδή πρωταθλητές. Η επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε πραγματοποιήθηκε με επιτυχία, ο ένας χρόνος πέρασε και ο Klay ήταν έτοιμος για τη μεγάλη του επιστροφή το Σεπτέμβριο του 2020, ωστόσο τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς είδε τον αχίλλειο τένοντα του ποδιού να διαλύεται στην προπόνηση και τα όνειρα επιστροφής να γκρεμίζονται μέσα σε μια στιγμή.
Όλο το ΝΒΑ «λύγισε» σκεπτόμενο ότι ο Klay Thompson ενδεχομένως να σκεφτόταν πως το ταξίδι μέσα στον λαβύρινθο των τραυματισμών να μην έχει τελειωμό και το άδοξο «τέλος» να τριγυρνάει στις σκέψεις του, όπως θα συνέβαινε άλλωστε με κάθε άλλο στη θέση του.
Μόνο που ο Klay Thompson δεν είναι «κάθε άλλος»
Από τις 14 Ιουνίου του 2019 μέχρι την 10η Ιανουαρίου του 2021 μεσολάβησαν 941 μέρες αγωνίας, απογοήτευσης, κυρίως όμως πίστης και ασταμάτητης δουλειάς με το ιατρικό επιτελείο, τους γυμναστές αλλά κυρίως τον εαυτό του. Μια περιπέτεια που κανείς δεν περίμενε ότι θα συνέβαινε, μια κατάσταση που ενδεχομένως άλλαξε την ιστορία και στέρησε μερικά ακόμα χρόνια βασιλείας των Warriors στην κορυφή του ΝΒΑ, κυρίως όμως δημιούργησε ένα μεγάλο «μύθο» γύρω από το countdown για τη μεγάλη επιστροφή του.
Όσο πλησίαζε η επιστροφή του Klay Thompson, τόσο περισσότερο εμφανιζόταν μπροστά στο κοινό της ομάδας του για να τους γεμίσει αυτοπεποίθηση βεβαιώνοντάς τους ότι η μέρα που το νο.11 θα ανεμίσει ξανά στο παρκέ του Chase Center και γενικότερα στα γήπεδα του ΝΒΑ, δεν είναι μακριά.
Ο προπονητής του, Steve Kerr μάλιστα παρομοίασε το comeback του Thompson με το «I’m Back» του Michael Jordan.
«Για τον Klay θα γιορτάσουμε το πείσμα του ανθρώπου να επιστρέψει και την αγάπη του για το παιχνίδι, αλλά και την αγάπη όλων. Γι’ αυτό θα είναι ξεχωριστό».
Κανείς δεν περίμενε μια επιστροφή με καρφώματα και τρομακτικές επιδόσεις στο San Francisco κόντρα στους Cleveland Cavaliers παρά μόνο την παρουσία του με τη φανέλα των «πολεμιστών» και το όνομά του να ακούγεται ξανά από τα μεγάφωνα του Chase Center. Η στιγμή ήταν δική του. Η μέρα ήταν δική του. Είτε σκόραρε ασταμάτητητα, είτε τα έστελνε όλα air ball δεν είχε καμία απολύτως σημασία.
941 ημέρες χωρίς τον Klay Thompson ήταν πραγματικά πολλές για το σύγχρονο ΝΒΑ. Το πρώτο βήμα έγινε, τα υπόλοιπα θα έρθουν και πάλι.
