To ημερολόγιο έγραφε 1999 όταν ο σπουδαίος Michael Jordan έπαιρνε την απόφαση να αποσυρθεί για δεύτερη φορά από τα παρκέ ως παίκτης των Chicago Bulls, έχοντας πλέον κατακτήσει άλλες τρεις φορές τον τίτλο του πρωταθλητή, τελειώνοντας παράλληλα την μεγαλύτερη δυναστεία των 90’s στο ΝΒΑ.
Όταν όμως ρωτήθηκε για το αν η απόφασή του να αποσυρθεί μετά το σουτ-τίτλο στα μούτρα του Russell, εκείνος αποκρίθηκε:
«Είμαι κατά 99.9% σίγουρος».
Δυόμιση χρόνια αργότερα τελικά αυτό το 0.1 % ήταν αρκετό φυτίλι για να ανάψει τη μοναδική φλόγα του GOAT του μπάσκετ.
Τι τον έκανε να επιστρέψει στην ενεργό δράση;
Όντας από τις 19 Ιανουαρίου του 2000 πρόεδρος και ιδιοκτήτης των Washington Wizards, ο Jordan βρισκόταν ακόμα κοντά στο αγαπημένο του άθλημα, έστω και αν δεν τα κατάφερνε το ίδιο καλά στο παραγοντιλίκι σε σχέση με το παικτικό κομμάτι. Η επιλογή του Kwame Brown στο νο.1 του ντραφτ συγκέντρωσε αρνητική κριτική γύρω του και η κατάσταση αυτή τον πείσμωνε. Μην έχοντας όμως την κατάλληλη εμπειρία και με τον κόσμο να τάσσεται εναντίον του μπαίνει στα παρκέ και αρχίζει προπονήσεις με την ομάδα του. Στην αρχή όλοι τον θαυμάζουν στις προπονήσεις, εκείνος όμως έχει σκοπό να φέρει ξανά τα πάνω-κάτω στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ.
«Συμμετέχω στις προπονήσεις για να χάσω περιττά κιλά από το καθισιό» δήλωνε σε δημοσιογράφους, ωστόσο σταδιακά τίποτα δεν μπορούσε να κρατηθεί κρυφό. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που προσέλαβε τον άλλοτε προπονητή του στους Chicago Bulls, Doug Collins, όλα έδειχναν ότι το ΝΒΑ θα τον έβλεπε ξανά εν δράσει, έστω και χωρίς τη φανέλα των Bulls με την οποία έγινε γνωστός στα πέρατα της γης.
Τέλη του Σεπτεμβρίου του 2001, η μεγάλη ανακοίνωση είναι προ των πυλών:
«Επιστρέφω στο άθλημα που αγαπάω καθώς εδώ και ενάμιση χρόνο ως μέλος των Wizards απολαμβάνω να δουλεύω με τους παίκτες της ομάδας και να μοιράζομαι τις εμπειρίες μου μαζί τους. Αισθάνομαι ότι υπάρχει πολύ ταλέντο στους νέους παίκτες μας και μπορώ να τους μεταλαμπαδεύσω τη γνώση μου κατά τη διάρκεια των αγώνων παρά στην προπόνηση. Τίποτα δεν μπορεί να με γυρίσει στο παρελθόν, αλλά είμαι πολύ συγκεντρωμένος στο μέλλον και ό,τι αυτό θα φέρει» ήταν τα λόγια του.
Το δεύτερο «I’m Back» ήταν πλέον γεγονός.
Υπήρχε και άλλος «μνηστήρας» για τον Jordan;
Ο MJ έπαιξε δύο ακόμα χρόνια μπάσκετ, όταν και αποσύρθηκε οριστικά το 2003 σε ηλικία 41 ετών έχοντας βγάλει μια διετία με 22.9 πόντους μέσο όρο, δίνοντας ακόμα σπουδαίες παραστάσεις στο κοινό του ΝΒΑ. Μπορεί να μην κατάφερε να οδηγήσει τους Wizards στα Playoffs και η ιστορία να του φέρθηκε σκληρά (απολύθηκε και από πρόεδρος μετά την οριστική του αποχώρηση) ωστόσο ο κόσμος δεν έχανε ακόμα ευκαιρία να παρακολουθεί τον ζωντανό θρύλο του μπάσκετ.
Μετά από χρόνια ωστόσο αποκαλύφθηκε ότι η ταπεινότητά του απέναντι στο κοινό των Wizards ήταν αυτή που τον οδήγησε στην απόφαση να επιστρέψει για τον συγκεκριμένο σύλλογο, καθώς υπήρχε κάποιος άλλος ο οποίος τον πίεζε να φορέσει τα χρώματα άλλης ομάδας.
Ο λόγος για τον Mark Cuban των Dallas Mavericks ο οποίος από τη στιγμή που αγόρασε την ομάδα το 2000 προσπάθησε να τον πείσει να επιστρέψει για λογαριασμό των Τεξανών.
Η αλήθεια είναι ότι μια τριπλέτα με Michael Jordan, Dirk Nowitzki και Steve Nash, ακούγεται πραγματικά εξαιρετική, ωστόσο ο GOAT τότε προτίμησε να ακούσει αυτό που του έλεγε η καρδιά του. Αυτό δηλαδή που έκανε σε κάθε στιγμή της καριέρας του, κάνοντας πράγματα που ακόμα και σήμερα δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν. Για αυτό και θα είναι πάντα ο κορυφαίος του αθλήματος.
