Το μακρινό 1960 διεξήχθη για πρώτη φορά το Κύπελλο Εθνών Ευρώπης, στα γήπεδα της Γαλλίας, με νικήτρια τη Σοβιετική Ένωση. Έκτοτε, πραγματοποιήθηκαν πολλές διοργανώσεις. Το Κύπελλο Εθνών έγινε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και εδώ και αρκετά χρόνια έχει μείνει στη συνείδησή μας ως Euro.
Πάντα μαζί με τη χρονολογία διεξαγωγής συνηθίζαμε να αναφέρουμε και τη χώρα διεξαγωγής. Είναι φράσεις που έχουμε ξανακούσει να λέγονται τα «το Euro της Αγγλίας», «το Euro της Πορτογαλίας». Δυο φορές στο παρελθόν υπήρξε συνδιοργάνωση από γειτονικές χώρες κι ακόμα και αυτό μας είχε φανεί… καινοτόμο. Όπως το Euro του 2000 σε Βέλγιο και Ολλανδία ή αυτό του 2008 σε Αυστρία και Ελβετία και του 2012 σε Πολωνία και Ουκρανία.
Το 2016 η διοργάνωση επέστρεψε στη Γαλλία, όπου ξεκίνησε, για να μπει σε εφαρμογή το 2020 – το 2021 λόγω Covid-19 – η Πανευρωπαϊκή εκδοχή του θεσμού. Στο φετινό Euro θα δούμε αγώνες σε Ολλανδία, Αζερμπαϊτζάν, Ρουμανία, Ουγγαρία, Δανία, Σκωτία, Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία, Ρωσία και Ισπανία...
Ο γύρος της Ευρώπης με μια μπάλα
Πολλοί θα ταχθούν υπέρ αυτού του συστήματος διεξαγωγής. Αν κάποιος θέλει να κάνει τον γύρο της Ευρώπης και να δει παράλληλα ποδοσφαιρικούς αγώνες, τότε δεδομένα έχει την ευκαιρία του. Θα διεξαχθούν παιχνίδια του Euro σε Άμστερνταμ, Μπακού, Βουκουρέστι, Βουδαπέστη, Κοπεγχάγη, Γλασκόβη, Λονδίνο, Μόναχο, Ρώμη, Αγία Πετρούπολη και Σεβίλλη.
Σίγουρα θελκτικοί προορισμοί, ειδικά αν συνδυάζονται με αγώνες του κορυφαίου ποδοσφαιρικού επιπέδου. Όσοι είναι λάτρεις του ταξιδιού, του διαφορετικού και της καινοτομίας, ακόμα και σε κάτι «παραδοσιακό» για το ποδόσφαιρο, σίγουρα θα είναι υπέρμαχοι του συγκεκριμένου συστήματος διεξαγωγής.
Εξερευνώντας μια χώρα μέσω του ποδοσφαίρου
Στον αντίποδα, υπάρχουν αυτοί που θέλουν να διατηρήσουν – ενδεχομένως – τον «ρομαντισμό». Που έμαθαν έτσι και τους ξενίζει αυτό που θα δουν φέτος. Ούτε κι αυτούς μπορείς να τους αδικήσεις. Ειδικότερα όταν βρίσκουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν μια χώρα μέσα από τη διαδικασία παρακολούθησης αγώνων του Euro. Για παράδειγμα, πόσοι ήξεραν το Φάρο Λουλέ στην Πορτογαλία; Το Κλάγκενφουρτ στη Αυστρία; Το Λβιβ στην Ουκρανία και το Πόζναν στην Πολωνία;
Συν τοις άλλοις, για πολλές χώρες μια τέτοια διοργάνωση ήταν ευκαιρία για προώθηση του τουρισμού τους, για ανάπτυξη αθλητικών υποδομών και γενικότερα να προβληθούν στο εξωτερικό. Κάτι που τώρα θα χάσουν, αφού με το παρόν format, οι περισσότεροι αγώνες θα γίνουν σε ήδη υπάρχοντα γήπεδα και προβεβλημένες πόλεις…
