Από τις πλατείες των γραφικών χωριών μέχρι τις ακτές με τα γαλάζια νερά, η μουσική και ο χορός γίνονται ένα με τα τοπία και τους ανθρώπους, ενώ οι μυρωδιές από τα παραδοσιακά φαγητά πλανώνται στον αέρα, σαγηνεύοντας ντόπιους και επισκέπτες.
Εικόνες σαν αυτές φυσικά, σηματοδοτούν κατά κάποιον τρόπο την έναρξη αλλά και το αποκορύφωμα του καλοκαιριού και έτσι, παρέα με τα αγαπημένα μας άτομα, δημιουργούμε στιγμές που αποτυπώνονται για πάντα στο μυαλό και την καρδιά μας και μένουν χαραγμένες στον χρόνο. Και όλα αυτά, έχοντας ως «μουσικό χαλί» τους πιο παραδοσιακούς και νοσταλγικούς ήχους από την κοινή μας γη.
Αναρωτιέσαι ποιο είναι το νησί που φέρνει στο μυαλό μου όλες αυτές τις ξεχωριστές αναμνήσεις; Μα φυσικά, η Πάρος, διότι στα πανηγύρια του νησιού, το καλοκαίρι είναι πολλά περισσότερα από μία απλή γιορτή: Είναι μια «βουτιά» στην ψυχή του νησιού, μια ευκαιρία να γνωρίσεις την αυθεντική φιλοξενία, την πλούσια ιστορία και τις ζωντανές παραδόσεις του. Και αν μπορούσα να σου προτείνω ένα πανηγύρι που έχει ξεχωριστή θέση στο «άλμπουμ» των αναμνήσεών μου, δεν είναι άλλο από τη γιορτή του Καράβολα στις Λεύκες της Πάρου, το πιο μεγάλο πανηγύρι του νησιού που μαζί με την προετοιμασία του, κρατά περίπου μια εβδομάδα.
Εκεί, άνθρωποι γεμάτοι κέφι, φαγητά, μπύρες στα χέρια και χαμόγελα ζωγραφισμένα στα πρόσωπά τους, συνθέτουν ένα «σκηνικό» που σίγουρα θέλεις να ζήσεις και εσύ, πάρε λοιπόν μια ΆΛΦΑ με θαλασσινό αλάτι στο χέρι και μάθε γιατί φέτος πρέπει να πας στην Πάρο!
Η γιορτή που δεν τελειώνει ποτέ!
Όταν βρέθηκα πέρυσι το καλοκαίρι, με την παρέα μου στην Πάρο, λίγο μετά τον Δεκαπενταύγουστο, πιστεύαμε πως τα πανηγύρια είχαν πια τελειώσει. Μέχρι που παρατήρησα ένα κολλημένο χαρτί σε κάποιο στενό της Παροικιάς, που έλεγε ότι σε μία μέρα από τότε, δηλαδή το πρώτο Σάββατο μετά τις 15 Αυγούστου, θα γινόταν το πανηγύρι στη γιορτή του Καράβολα στις Λεύκες. Όπως καταλαβαίνεις, αυτό ήταν το καλύτερο νέο που ακούσαμε. Ρωτήσαμε λοιπόν και μάθαμε ότι η προετοιμασία του είχε ήδη αρχίσει και μπορούσαμε μάλιστα να γίνουμε εθελοντές και να βοηθήσουμε και εμείς στη διοργάνωσή του, έστω και για μία μέρα.
Έτσι κι έγινε! Φτάσαμε στο χωριό Λεύκες, ένα από τα πιο παραδοσιακά και πανέμορφα ορεινά χωριά της Πάρου, λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, όταν ο ήλιος έριχνε τις τελευταίες του χρυσές ακτίνες πάνω στα λευκά κυκλαδίτικα σπίτια. Εκεί, οι προετοιμασίες για το πανηγύρι ήταν σε πλήρη εξέλιξη, ενώ οι ντόπιοι -κυρίως νέα παιδιά- είχαν ήδη μεταμορφώσει μέσα σε λίγες ημέρες το πλάτωμα κάτω από τους ευκάλυπτους σε μια τεράστια τραπεζαρία 800 ατόμων. Λίγες ώρες αργότερα, η εξέδρα με τους μουσικούς είχε στηθεί, ενώ προετοιμάζονταν και όλα τα εδέσματα του γλεντιού, στα οποία πρωταγωνιστούσε το παραδοσιακό πιάτο «καραβόλοι», δηλαδή μεγάλα σαλιγκάρια με σκορδαλιά και πατάτες βραστές. Οπότε, την επομένη, αφού είχαμε βάλει κι εμείς το χεράκι μας στην οργάνωσή του, φτάσαμε στο πανηγύρι κατά τις δέκα το βράδυ και η συνέχεια είναι γνωστή.
Αγκαλιασμένοι φτιάχνουμε τις πιο «νόστιμες» στιγμές
Ο χώρος δίπλα στο κοινοτικό μέγαρο Λευκών και κάτω από το πευκοδάσος, είχε γεμίσει με κόσμο, τα βιολιά από τα συγκροτήματα έπαιζαν στους πιο νησιώτικους ρυθμούς ενώ οι μυρωδιές από τα ψητά και τα παραδοσιακά φαγητά γέμιζαν την ατμόσφαιρα. Τι πιο ελληνικό και καλοκαιρινό; Κι έτσι, δεν αργήσαμε να ενδώσουμε στον πειρασμό και να πιαστούμε όλοι μαζί από τους ώμους, ώστε να κάνουμε αγκαλιασμένοι τα γνωστά μας βήματα: Από συρτό σε ικαριώτικο και από μπάλο σε ζειμπέκικα και τσιφτετέλια, ο παλμός της καρδιάς μας χτυπούσε δυνατά σε κάθε νότα που μας ένωνε και μας παρέσερνε σε μια μαγική ατμόσφαιρα, σε μια ατμόσφαιρα που οι ρίζες ήταν πιο βαθιές από ποτέ.
Και καθώς η νύχτα προχωρούσε, η μουσική γινόταν ολοένα και πιο έντονη και ο χορός πιο ζωηρός. Και κάπως έτσι, ένιωθα σαν να είχα μεταφερθεί σε μια άλλη εποχή, όπου οι άνθρωποι γιορτάζουν τη ζωή με κάθε ευκαιρία. Όπως λοιπόν, οι φωνές, τα γέλια και οι συζητήσεις γέμιζαν τον αέρα -και χωρίς να το καταλάβουμε- οι πρώτες ακτίνες του ήλιου άρχισαν να φωτίζουν τον ουρανό, ενώ εμείς βλέπαμε την ανατολή πιασμένοι χέρι-χέρι και τραγουδώντας «Σάλα σάλα».
Φτάνοντας στο σήμερα, όπως καταλαβαίνεις, η νοσταλγία γι’ αυτές τις στιγμές απλώνεται διάχυτη στο μυαλό μου και έχω δημιουργήσει ήδη εικόνες με εμένα και την παρέα μου φέτος το καλοκαίρι, στο πανηγύρι στη γιορτή του Καράβολα στις Λεύκες της Πάρου, να χορεύουμε σε κύκλο, με μια νέα μπύρα, την ΑΛΦΑ με θαλασσινό αλάτι στο χέρι. Γιατί η θαλασσινή και αυθεντική της γεύση που είναι εμπνευσμένη από την κοινή μας γη και φτιαγμένη από τις αλυκές Μεσολογγίου, με αρωματικούς λυκίσκους, μας ταξιδεύει στην ελληνική ύπαιθρο και μας φέρνει στη μνήμη «σημεία αναφοράς», γνώριμα σε όλους.
Οπότε τώρα, μην αναρωτιέσαι σε ποιο πανηγύρι θα χορεύεις φέτος το καλοκαίρι μέχρι τα ξημερώματα, διότι μάλλον το έχεις ήδη βρει. Το μόνο που χρειάζεσαι για να απογειώσεις την πιο παραδοσιακή, καλοκαιρινή εμπειρία, είναι μία νέα lager μπύρα ΑΛΦΑ με θαλασσινό αλάτι, η οποία με την αναβαθμισμένη γεύση της, τη συσκευασία της που είναι εμπνευσμένη από τον τενεκέ φέτας με έντονα ελληνικά στοιχεία, είναι η ιδανική για τα πιο ανέμελα πανηγύρια.
Υπόσχεση λοιπόν, ότι το πρώτο Σάββατο μετά τις 15 Αυγούστου και συγκεκριμένα στις 17, θα βρίσκεσαι κι εσύ στο πιο μεγάλο πανήγυρι της Πάρου, με την πιο καλή σου διάθεση και φυσικά με μια μπύρα ΑΛΦΑ με θαλασσινό αλάτι στο χέρι!
Διαβάστε περισσότερα στο Queen.gr
