Το Πάσχα στην Κέρκυρα είναι μια εμπειρία μοναδική, γεμάτη χρώμα, ήχο και παράδοση. Από όλα τα έθιμα που διατηρούνται στο νησί, αυτό που ξεχωρίζει περισσότερο και προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο είναι το έθιμο των «Mπότηδων», που λαμβάνει χώρα το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου στο ιστορικό κέντρο της πόλης.
Η καλύτερη Κυριακή του Πάσχα είναι αυτή στο χωριό μας
Μετά την Πρώτη Ανάσταση, λίγο πριν τις 11 το πρωί, και με το άκουσμα των καμπάνων που χτυπούν χαρμόσυνα, οι κάτοικοι της Κέρκυρας ρίχνουν από τα μπαλκόνια τους μεγάλους πήλινους αμφορείς, τους λεγόμενους «μπότηδες», γεμάτους νερό. Με εκκωφαντικό θόρυβο, οι στάμνες σπάνε στα πλακόστρωτα σοκάκια, προκαλώντας ενθουσιασμό, χειροκροτήματα και ζητωκραυγές από το πλήθος που παρακολουθεί.
Το θέαμα είναι εντυπωσιακό και συμβολικό. Η πράξη αυτή θεωρείται ότι διώχνει το κακό και φέρνει τύχη και ευφορία για τη νέα εποχή που ξεκινά με την Ανάσταση του Χριστού.
Πόντιος Πιλάτος: Ποιο ήταν το τέλος του έπαρχου που σταύρωσε Τον Ιησού;
Οι μπότηδες συνήθως διακοσμούνται με κόκκινες κορδέλες και ευχές, και κάθε οικογένεια προετοιμάζεται μέρες πριν για τη μεγάλη ρίψη. Οι δρόμοι γεμίζουν από νωρίς το πρωί με κόσμο, ενώ οι φιλαρμονικές της Κέρκυρας παίζουν εμβατήρια και ενισχύουν το γιορτινό κλίμα.
Πώς ξεκίνησε το έθιμο;
Οι ρίζες του εθίμου ανάγονται στα ενετικά χρόνια (14ος – 18ος αιώνας), όταν η Κέρκυρα βρισκόταν υπό ενετική κυριαρχία. Σύμφωνα με μια εκδοχή, οι Ενετοί συνήθιζαν την Πρωτοχρονιά να πετούν παλιά αντικείμενα από τα παράθυρα, πιστεύοντας ότι έτσι θα κάνουν «χώρο» για τα καινούργια που θα έφερνε ο νέος χρόνος. Οι Κερκυραίοι, επηρεασμένοι από αυτό, μετέφεραν το έθιμο στο Πάσχα, ως συμβολική πράξη της ανανέωσης και της νίκης της ζωής επί του θανάτου.
Άλλη εκδοχή λέει πως το έθιμο έχει παγανιστικές ρίζες και σχετίζεται με τελετές για την έλευση της άνοιξης και την καλή σοδειά. Οι πήλινοι «μπότηδες» (κανάτια) γεμίζονταν παλαιότερα με νερό ή και καρπούς, για να "ξορκίσουν" το κακό και να ευλογήσουν τη νέα καλλιεργητική περίοδο.
Ο συμβολισμός των μπότηδων
Σήμερα, οι «μπότηδες» ρίχνονται κυρίως στο κέντρο της πόλης, ιδιαίτερα στη Σπιανάδα και την περιοχή του Αγίου Σπυρίδωνα. Οι ήχοι τους θεωρούνται προάγγελοι της Ανάστασης και της χαράς. Το έθιμο αυτό έχει πλέον καθιερωθεί ως τουριστικό και πολιτιστικό ορόσημο της Κέρκυρας, ενώ οι τοπικοί τεχνίτες κατασκευάζουν ειδικά «μπότηδες» για την περίσταση, συχνά διακοσμημένους και με ευχές.
