Η Θεσσαλία βρίσκεται σε μια πολύ σημαντική γεωστρατηγική τοποθεσία. Τοποθετημένη στο κέντρο της απόστασης μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης, είναι στο ιδανικό σημείο για μια τριήμερη οδική απόδραση που αφορά περίπου τα ¾ του ελληνικού πληθυσμού. Μια τόσο μεγάλη περιφέρεια μπορεί να προσφέρει κυριολεκτικά τα πάντα στον ταξιδιώτη, όποια κι αν είναι τα γούστα του και τις 4 εποχές του χρόνου. Από τον Βόλο και το Πήλιο, μέχρι τη λίμνη Πλαστήρα και τα Τρίκαλα και τα Μετέωρα, όλοι βρίσκουν αυτό που θέλουν στη Θεσσαλία. Όμως για μια στιγμή, γιατί η μεγαλύτερη πόλη της Θεσσαλίας, η πρωτεύουσά της δεν είναι μέσα σε αυτές τις επιλογές;
Η φήμη της Λάρισας ακολουθείται από δεκάδες κλισέ, άλλα έχουν κάποια βάση και άλλα είναι εντελώς αστήρικτα και ο καλύτερος τρόπος για να τα αποδομήσεις, είναι να την επισκεφτείς. Με μοναδικό εφόδιο την περιέργεια για μεγάλη πόλη της επαρχίας που καταφέρνει να κρατάει τους νέους στον τόπο τους ξεκινάει μια εξερεύνηση μιας πόλης που αξίζει να τη γνωρίσουμε καλύτερα.
Ξεκινώντας από τα στοιχεία που την ορίζουν ως σύγχρονη πόλη, οι πρώτες στάσεις δεν μπορούν να είναι άλλες από το Διαχρονικό Μουσείο και τη Δημοτική Πινακοθήκη. Το μουσείο βρίσκεται στα νότια της πόλης και πρόκειται για ένα από τα πιο σύγχρονα μουσεία της χώρας και την ονομασία του την οφείλει στο ότι συμπυκνώνει χρονικά την ιστορία της περιοχής από τη νεολιθική εποχή, μέχρι και την ενσωμάτωση της πόλης στον εθνικό κορμό το 1881.
Πέρα από τα πολύτιμα εκθέματα που φιλοξενεί το Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας, η μεγαλύτερή του προσφορά είναι ότι καταφέρνει να πλέξει ένα αφήγημα για τη ζωτική σημασία του κάμπου ως φορέας πολιτισμού σε ένα βάθος αιώνων. Στο εύφορο έδαφος γύρω από τη Λάρισα «φύτρωσαν» σπουδαίοι πολιτισμοί ελάχιστα γνωστοί στο ευρύ κοινό και το Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας φροντίζει για την κάλυψη αυτού του κενού.
Σε παρόμοιο μήκος κύματος κινείται και η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας, γνωστή και ως Μουσείο Κατσίγρα. Σε ένα μοντέρνο κτίριο με ταυτότητα που καθορίζεται από τις μεγάλες γυάλινες επιφάνειες που πλαισιώνουν όγκους από εμφανές μπετόν, φιλοξενείται η συλλογή του ιατρού και συλλέκτη Γεωργίου Κατσίγρα, την οποία και δώρισε στον Δήμο Λαρισαίων το 1981. Μέσα από τη ματιά του συλλέκτη αποδίδεται καλλιτεχνικά η σχέση του ανθρώπου με την αγροτική ζωή, οι κοινωνικές συνθήκες άλλων εποχών και φυσικά οι κοινωνικοί μετασχηματισμοί που έφεραν τη Λάρισα στο επίκεντρο, κυριολεκτικά, της ελληνικής επικράτειας.
Εκτός από 180 και πλέον έργα της μόνιμης συλλογής, η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας φιλοξενεί ακόμα περιοδικές εκθέσεις σε συνεργασία με άλλα μουσεία και πινακοθήκες, εγκαθιστώντας ένα διαδραστικό κανάλι επικοινωνίας που απλώνεται σε όλη την Ελλάδα.
Η θέση της Λάρισας επιτρέπει σύντομες αποδράσεις σε ολόκληρο τον νομό. Έχοντας σαν βάση την πόλη, οι εκδρομές αυθημερόν δεν είναι μόνο απόλυτα εφικτές, αλλά και εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους. Σε λιγότερο από μία ώρα βρίσκεται η εκπληκτικής ομορφιάς παραλία του Αγιόκαμπου, ενώ αντιδιαμετρικά και σε απόσταση λίγο πάνω από μία ώρα βρίσκεται ένα καλά κρυμμένο ορεινό διαμάντι. Χωρίς τα περιττά φτιασίδια και τις ψεύτικες πολυτέλειες που χαρακτηρίζουν τα περισσότερα χιονοδρομικά κέντρα, το ΚΕΟΑΧ προσφέρει μόνο την ουσία.
Αυτό το πετυχαίνει όντας κατά βάση ένα στρατόπεδο που προσφέρει εκπαίδευση σε συνθήκες χιονιού, αλλά τα Σαββατοκύριακα είναι ανοιχτό προς το κοινό και από στίβος μάχης γίνεται πίστα για σκι και snowboard. Ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, το ΚΕΟΑΧ προσφέρει για περίπου 8 μήνες τον χρόνο ένα ασφαλές μέρος για παιχνίδι με τα χιόνια. Ακόμα και όσοι θεωρούν πως τα χειμερινά σπορ είναι πολύ ακραία για τους ίδιους, υπάρχει η επιλογή της πεζοπορίας. Αν κάποιος ξεκινήσει από νωρίς, και χωρίς να είναι έμπειρος, αρκεί μόνο να είναι σωστά ντυμένος, μπορεί να φτάσει μέσα σε 3 περίπου ώρες μια ανάσα από τον Μύτικα, την υψηλότερη κορυφή του Ολύμπου. Μαζί με μια μικρή στάση στην Ελασσόνα, πρόκεται για μια από τις καλύτερες ημερήσιες εκδρομές που μπορεί να κάνει κάποιος γενικά και όχι μόνο με βάση τη Λάρισα.
Επιστροφή στην πόλη της Λάρισας, μια πόλη που αλλάζει συνεχώς προς το καλύτερο καθώς ανακαλύπτει την ταυτότητά της. Ναι, η Λάρισα έχει πολλές καφετέριες, αλλά δεν έχει μόνο αυτές. Το εκτεταμένο δίκτυο πεζοδρόμων είναι το πρόσφορο έδαφος για τον επισκέπτη που θέλει να ανακαλύψει την πόλη. Χωρίς την ανάγκη μεταφορικού μέσου βιώνουμε αυτό που είδαμε πρώτη φορά στο Διαχρονικό Μουσείο, την αδιάκοπη παρουσία του ανθρώπινου πολιτισμού στον χώρο. Περπατάμε πάνω σε ένα παλίμψηστο τα ίχνη του οποίου άλλοτε είναι μεγαλειώδη και άλλοτε αχνοφαίνονται μέσα από τη σύγχρονη παρουσία του ανθρώπου.
Από το αρχαίο θέατρο της Λάρισας, μοναδικό στο είδος τους μιας και είναι ενταγμένο στον αστικό ιστό, μέχρι το εντυπωσιακό Μπεζεστένι, η Λάρισα βρίθει τοπόσημων τα οποία εκτείνονται σε ένα πέρασμα αιώνων. Κινούμενοι ανάμεσα στα δύο πρόσωπα της πόλης, του ιστορικού κέντρου και της νέας πόλης που το περικυκλώνει, περπατάμε στις όχθες του Πηνειού, το ποτάμι της πόλης. Στην όχθη του βρίσκεται και το πάρκο Αλκαζάρ, το οποίο δίνει μια από τις πιο ευρωπαϊκές εικόνες που μπορούμε να δούμε στην Ελλάδα. Το πάρκο στην όχθη του ποταμού φιλοξενεί πλήθος εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων ή απλά ένα πολύ όμορφο περίπατο.
Η νύχτα στη Λάρισα δεν είναι μόνο μεγάλη, αλλά και ενδιαφέρουσα. Από τις πιο mainstream επιλογές, μέχρι τις πιο εναλλακτικές, η πόλη προσφέρει όλες τις μουσικές και όλες τις επιλογές διασκέδασης σαν μια μινιατούρα κοσμοπολίτικης μητρόπολης. Είτε είστε ρέκτες του fine drinking, είτε της παραδοσιακής τσιπουροκατάνυξης, θα βρείτε αυτό που σας πάει. Άλλωστε ο Τύρναβος είναι πολύ κοντά και το τσίπουρο πάει από την παραγωγή στην κατανάλωση.
Μια ακόμα σύντομη εξόρμηση, η οποία μπορεί να συνδυαστεί με την επιστροφή στην Αθήνα, αν επισκέπτεστε την πόλη από τα νότια, είναι τα Φάρσαλα. Ο δρόμος βγάζει τον ταξιδιώτη στον γενέθλιο τόπο του ομώνυμου χαλβά, αλλά θα μείνει λίγη ώρα παραπάνω για να δει την πόλη. Εδώ ο χαλβάς δεν έχει καμία σχέση με την εκδοχή που έχουμε την ατυχία να γνωρίσουμε σε πανηγύρια ανά την Ελλάδα. Η πατρίδα του Αχιλλέα και των Μυρμιδόνων έχει φέρει ακόμα ίχνη από εκείνη την εποχή. Ξεκινώντας από τα ερείπια του θολωτού τάφου μέσα στην πόλη, κατευθυνόμαστε στις παρυφές της, στην ακρόπολη της αρχαίας Φαρσάλου όπου και εκεί τα κυκλώπεια υστεροαρχαϊκά τείχη συνυπάρχουν αρμονικά με το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία. Η μοναδική θέα που προσφέρει η ακρόπολη χωρίζεται σε δύο οπτικές και από τη μία είναι ο κάμπος. Από την άλλη η «αεροφωτογραφική» κάτοψη της πόλης των Φαρσάλων δίνει την τελευταία καρτ ποστάλ ενός γεμάτου και δημιουργικού τριημέρου.
Η Λάρισα και τα σύντομα περίχωρά της δεν είναι ο προφανής τόπος για μια ολιγοήμερη απόδραση, αλλά έχει όλα τα φόντα για να γίνει, δοκιμάστε τη.
